Środowiska otyłości sprzyjają nadwadze

Środowiska otyłości są rozumiane jako otoczenie, które powoduje i promuje otyłość. Innymi słowy, zwiększają one szanse, że populacja przybierze na wadze i będzie cierpieć na choroby przewlekłe. W efekcie są to środowiska, w których siedzący tryb życia przeważa na stylem wymagającym aktywności fizycznej. To także sytuacje, gdzie zamiast jeść, aby uregulować uczucie głodu i sytości, ludzie przejadają się. Co więcej, niezdrowe odżywianie ma pierwszeństwo przed zdrowszą żywnością.

Boyd Swinburn zwrócił uwagę na ten szczególny kontekst. Środowiska otyłości występują głównie w dużych sklepach spożywczych, gdzie większość ludzi robi zakupy. Oferty i rabaty są często przyznawane na produkty łatwodostępne, podczas gdy produkty premium są coraz bardziej cenionymi towarami.

Każdego dnia możemy zobaczyć niskiej jakości produkt „zbliżony do jedzenia”, oferowany za tę samą cenę, co jedno warzywo. Nie powinniśmy się jednak oszukiwać. Środowisko otyłości ma taki sam wpływ na dietę osób szczupłych lub osób o normalnej wadze. Niektóre osoby stosujące zdrową i zbilansowaną dietę mają wyższy wskaźnik masy ciała (BMI) niż inne, które stosują niezdrową dietę.

Alejki tych supermarketów, jak pisze Julio Basulto w swojej książce Come Mierda (Jedz gówno), generują pustynie żywnościowe, bagna lub zasadzki, których kulminacją jest otyłe i chorobotwórcze środowisko.

Dietetycy i psycholodzy w pogotowiu: środowiska otyłości i patogenności

Dziś proporcja zdrowej żywności, którą widzimy wokół nas, jest niezwykle mała. Z drugiej strony, rozmiary oferowanych nam porcji rosną równolegle z naszymi taliami.

Co więcej, dzisiejsza scena kulinarna składa się z ciastek we wszystkich kształtach, rozmiarach i kolorach, deserów o wysokiej zawartości cukru i frytek. Te produkty są reklamowane w zabawny i beztroski sposób, który zwykle łączy się z jasnymi kolorami. Przyćmiewa to zdrowie publiczne i powoduje, że młodzi ludzie normalizują rodzaje żywności, które powinny być postrzegane tylko jako okazjonalne smakołyki.

Środowiska otyłe a zdrowie psychiczne

Wraz z ilością oferowanych produktów hiperkalorycznych, znaczenie odżywiania, zabawy i przyjemności uległo zniekształceniu. Zdrowa dieta staje się skomplikowana. Ponadto fizyczne przejadanie się prowadzi również do emocjonalnego przejadania się. Przejawia się to serią zaburzeń odżywiania.

Przekąski

Przekąski są stałym gościem w dzisiejszym świecie. Zazwyczaj jemy je pod koniec dnia, gdy siedzimy przed telewizorem, zachęceni reklamami skłaniającymi nas do spróbowania jednej z najnowszych, masowo produkowanych, sztucznie aromatyzowanych torebek z chipsami.

Jemy także wtedy, gdy czujemy się źle lub czegoś nam brakuje i uświadamiamy sobie, że nasze życie jest smutne, pozbawione emocji i „zmysłowej przyjemności”. Podjadamy i natychmiast delektujemy się tym, co zostało nam sprzedane jako „dobre życie i dobre jedzenie”, mając nadzieję, że nie odczujemy negatywnych skutków.

Jeśli staramy się jeść zdrowiej, nasi przyjaciele mówią nam, że mamy obsesję. W ten sposób wpadamy w pułapkę podjadania. Próba odmowy jest jak odmawianie narkotyków w środowisku, w którym wszyscy je zażywają.

Lęk

Łaknienie to przytłaczające uczucie głodu. Jest to jednak związane tylko z konkretnymi pokarmami, które lubimy. Uczucie to kończy się, gdy nasz głód ustąpi. Nie żyjemy z ciągłym poczuciem winy, jakiego doświadcza osoba cierpiąca na bulimię.

Najczęstszym źródłem gwałtownego łaknienia są słodycze. Dotyczy to szczególnie młodych kobiet. Często towarzyszy temu ogólne złe samopoczucie, zawroty głowy i zmęczenie. Często odpowiada to również spadkowi poziomu glukozy we krwi, który może być spowodowany zbyt restrykcyjną dietą. Jednak są też przypadki, w których ten spadek nie występuje.

Reagowanie na łaknienie przez jedzenie ciastek lub kiełbasek na pełnych obrotach jest jak zastrzyk cukru lub serotoniny, neuroprzekaźnika w mózgu, który nasila się po spożyciu dużej ilości substancji cukrowych. W bardzo krótkim okresie sprawia, że czujemy się dobrze.

Czekoholicy

Wielu z nas uwielbia czekoladę. Problem tkwi w rodzaju sprzedawanej czekolady, a nie w samym kakao. Jednak 90 procent miłośników czekolady jest bardziej zadowolonych z czekolady zawierającej więcej mleka, cukru lub herbatników. Czekolada często kojarzy się nam również ze szczęśliwymi wspomnieniami z dzieciństwa.

Tłuszcz i cukier w czekoladzie zwiększają uwalnianie serotoniny. Ponadto czekolada zwiększa poziom endorfin, morfiny, którą nasz mózg naturalnie wytwarza podczas wykonywania pewnych czynności, takich jak uprawianie sportu. Czekolada zawiera również anandamid. Jest to rodzaj endokannabinoidu, który działa relaksująco na nasz układ nerwowy.

Zespół nocnego jedzenia

Wstawanie w środku nocy w celu zjedzenia dużej ilości jedzenia jest głównym objawem zespołu nocnego jedzenia (NES). To niekontrolowane jedzenie jest zwykle motywowane lękiem.

Stan ten może mieć poważne konsekwencje zdrowotne. Ci, którzy cierpią na tę przypadłość, zwykle odkładają pierwszy posiłek w ciągu dnia o kilka godzin i jedzą mniej kalorii w ciągu dnia.

Hiperfagia

Takie zachowanie żywieniowe charakteryzuje się regularnym nadmiarem, zarówno pod względem ilości jedzenia na talerzu, jak i sposobu wkładania go do ust. Może to się objawiać w formie dużych łyżek, szybkich kęsów lub krótkiego przeżuwania. Może to być cecha rodzinna.

Czasami hiperfagia staje się patologiczna, co prowadzi do hiperfagii bulimicznej, niedawno sklasyfikowanej choroby. Chory z tym zaburzeniem nie może przestać jeść. Nie przedstawia jednak tej samej paraliżującej natury czy programowania typowego dla kryzysu bulimicznego.

Najgorszy sposób na walkę ze środowiskiem otyłym

Im więcej napiętnowania i odpowiedzialności nakłada się na zachowanie osób otyłych, tym mniej spadnie na firmy, które wytwarzają produkty o wyjątkowo niskiej jakości odżywczej, aby zmienić obwody nagradzania w naszych mózgach. Musimy zdać sobie sprawę, że wiele znanych osób, które reklamują te produkty, nigdy tak naprawdę nie konsumują tego, co promują. Dla nich to tylko praca.

Co możemy zrobić, aby to wszystko powstrzymać? Na początek możemy zacząć słuchać naukowców, którzy nie mają żadnego interesu w przemyśle spożywczym. Możemy również przestać słuchać międzynarodowych korporacji, które muszą kłamać na temat swoich produktów, aby je sprzedawać. W zależności od tego, jaką ścieżkę wybierzemy, nasza młodsza część populacji będzie miała lepszy lub gorszy stan zdrowia. Decyzja należy do nas.