Słowa pocieszenia stanowią prawdziwy balsam dla duszy
Słowa pocieszenia. Czasem potrzebne są każdemu z nas. Są chwile, kiedy czujesz się smutny i nieszczęśliwy i potrzebujesz schronienia w innym człowieku. Wtedy ktoś przychodzi i przytula cię lub podaje ci rękę, co wydaje się łagodzić twój emocjonalny ból. W rzeczywistości pocieszanie jest działaniem, które łagodzi ból, a także sprawia, że dawca również czuje się dobrze.
Kiedy widzisz, że ktoś płacze, nawet jeśli go nie znasz, odczuwasz automatyczny impuls, by zaoferować pomoc. Zdobywasz się na słowa pocieszenia. Wygląda na to, że widok kogoś we łzach budzi w tobie dziwny instynkt opiekuńczy. Doskonale wiesz, że potrzebuje pomocy.
Ta potrzeba pomagania sobie nawzajem wynika z naszego stanu jako istot społecznych. Potrzebujemy siebie nawzajem, aby przetrwać. Dlatego, gdy życie cię karze, aby złagodzić cios, szukasz w kimś balsamu na uśmierzenie bólu.
Słowa pocieszenia – jak pocieszać innych?
Choć może się to wydawać niezwykle proste, ważna jest umiejętność skutecznego pocieszania. Nie ma magicznej formuły, ale istnieje szereg wskazówek, które należy wziąć pod uwagę, oferując pomoc komuś innemu.
Jednak możesz czuć się niekomfortowo zmierzyć się z cierpieniem innych, ponieważ nie wiesz, jak się zachowywać lub zachowywać. Lub, chcąc pomóc innym, uciekasz się do zwrotów lub gestów, które wcale nie poprawiają, a wręcz pogarszają sytuację.
Najważniejszą rzeczą jest umiejętność słuchania innych bez osądzania ich. Spraw, aby zobaczyli i poczuli, że Ci na nich zależy i chcesz dla nich jak najlepiej.
„Największym obiektem we wszechświecie, mówi pewien filozof, jest dobry człowiek walczący z przeciwnościami; jednak istnieje jeszcze większy, to znaczy dobry człowiek, który przychodzi mu ulżyć”.
-Oliver Goldsmith-
Specjaliści zalecają odrzucenie wyrażeń takich jak „Nie smuć się” czy „Nie płacz”. W rzeczywistości płacz jest czasem konieczny i ma dobroczynny wpływ, ponieważ pozwala płynąć bólowi.
Empatia i bliskość
Empatia to kolejny zasób, który pomaga pocieszać innych. Rzeczywiście, jest to pozytywny krok, w którym stawiasz się na miejscu innych i zastanawiasz się, co możesz zrobić, aby pomóc bez pytania.
Empatia uniemożliwia zadawanie zbyt wielu pytań i obciążanie drugiej osoby, ponieważ nie jest to szczególnie praktyczne, gdy próbujesz ją pocieszyć. Po prostu musisz im przekazać, że nie są sami w tym trudnym czasie.
„Empatia to widzenie oczami drugiego, słuchanie uszami drugiego i odczuwanie cudzym sercem”.
-Alfred Adler-
Kontakt fizyczny jest również niezwykle pozytywny, jeśli chodzi o łagodzenie bólu innych osób. Pieszczenie, przytulanie lub trzymanie ich za ręce podczas słuchania lub słuchania ciebie wzmacnia poczucie bliskości i bezpieczeństwa.
Jak pocieszyć samego siebie?
Niestety, nie zawsze znajdujesz ramię, na którym możesz wypłakać się, aby ulżyć własnemu smutkowi. Czasami musisz stawić czoła wzlotom i upadkom życia w samotności. Innymi słowy, musisz szukać własnego komfortu.
W takich okolicznościach musisz zanurzyć się w sobie i znaleźć niezbędne środki, aby przezwyciężyć sytuację.
Płacz jest dozwolony, ale musisz także szukać odwrócenia uwagi i schronienia w tych czynnościach, które sprawiają ci przyjemność, które sprawiają, że zapominasz o swoim smutku. Spacery, czytanie, malowanie, zabawa ze swoim zwierzakiem lub uprawianie sportu to niektóre opcje terapeutyczne, które możesz wypróbować.
“Płacz. Wybacz. Ucz się. Ruszaj dalej. Niech twoje łzy podleją nasiona twojego przyszłego szczęścia.”
-Steve Maraboli-
Pocieszenie, czy to dla innych, czy dla siebie, jest aktem hojności. Łagodzenie czyjegoś smutku zaczyna się od nie pozostawiania go samego. Oznacza towarzyszenie im i zrozumienie. Dawanie i dzielenie się. To jest sztuka pocieszania.