Warto zauważyć, że nie każdy chce otrzymać pomoc, gdy czuje się smutny lub przygnębiony. W rzeczywistości niektórzy wolą zostać sami i nie być widziani w tym konkretnym stanie. Niektóre osoby mogą się wstydzić, że czują się słabe, bezradne lub tak bardzo zależne od innych.
Mogą nawet być dumni z tego, że nigdy nie okazują żadnych negatywnych emocji, zawsze woląc wyglądać na zaradnych. Jednak fakt, że ktoś jest bardzo powściągliwy w wyrażaniu swoich uczuć, nie czyni tych emocji mniej intensywnymi, a nawet obezwładniającymi. Rzeczywiście, jak już wspomnieliśmy, istnieje wiele uprzedzeń społecznych w tym względzie, takich jak idea, że „mężczyźni nie płaczą”.
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
Mestre, J. M., & Guil, R. (2011). Regulación de emociones: una vía a la adaptación. Madrid: Pirámide
