Pocieszanie - sztuka pomagania innym w potrzebie

3 minuty

Pocieszanie może smutnej osobie poczuć się lepiej. Należy jednak pamiętać, że ten smutek może być konieczny. Należy zostawić mu miejsce.

Pocieszanie - sztuka pomagania innym w potrzebie

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Marián Carrero Puerto.

Ostatnia aktualizacja: 27 grudnia, 2022

Pocieszanie to sztuka pomagania dobrym słowem osobie, która jest w potrzebie. Kiedy ktoś bliski czuje się smutny, możesz mieć kilka wątpliwości, jeśli chodzi o wspieranie go. Rzeczywiście, pomoc smutnej osobie nie jest łatwym zadaniem i czasami konieczna jest pomoc wykwalifikowanego profesjonalisty. Co więcej, czasami konieczny jest sam smutek. Dlatego pocieszanie nie powinno mieć na celu odpędzania smutku. Trzeba zostawić mu miejsce.

Według psychologa Paula Ekmana smutek jest jedną z sześciu podstawowych (nienatalnych) emocji człowieka. Pozostałe to strach, złość, wstręt, szczęście i zaskoczenie. Te podstawowe emocje są niezbędne, ponieważ każda z nich pełni ważną funkcję. Jeśli chodzi o pomoc smutnej osobie, musisz zapewnić odpowiednie wsparcie emocjonalne. Nie musi to jednak oznaczać natychmiastowego powstrzymania jej przed odczuwaniem smutku.

„Emocje były jak dzikie konie i aby można je było kontrolować, potrzebna była mądrość”.

-Paulo Coelho-

Pocieszanie a blokowanie „negatywnych” emocji

Społecznie smutek ma negatywną konotację. Rzeczywiście, nasze wytyczne społeczne dotyczące smutku są na ogół w stylu „Mężczyźni nie płaczą”, „Smutek oznacza słabość” i „Musisz być silny”. Dlatego jeśli ktoś zobaczy, że wyglądasz na smutnego, prawdopodobnie powie Ci, żebyś się rozweselił. W rzeczywistości smutek to emocja, której nie lubimy. Rzeczywiście, posiadanie przy sobie kogoś, kto jest stale smutny, zwykle sprawia, że czujesz się wyczerpany emocjonalnie.

Wszystko to pokazuje, że znaczenie smutku na poziomie społecznym jest negatywne. Co jednak jeśli będziemy kopać trochę głębiej? W rzeczywistości wyrażanie smutku oznacza, że otrzymujemy pomoc. Zdobywamy również pewne zasoby i umiejętności, aby przezwyciężyć nasz smutek. To zachęca zarówno do refleksji, jak i samopoznania.

„Uczucie nie powoduje bólu. Opór lub tłumienie emocji powoduje ból ”.

-Frederick Dodson-

Pocieszanie – zanim pomożesz smutnej osobie

Smutek spełnia kilka funkcji. Uczucie smutku sygnalizuje, że nastąpiła strata. Motywuje nas do domagania się pomocy od innych i zwiększa nasz poziom introspekcji, dzięki czemu jesteśmy w stanie lepiej analizować sytuację. Ponadto smutek wpływa na naszą energię i entuzjazm do czynności życiowych, powodując spadek zarówno tempa, jak i poziomu naszych wzmacniaczy.

Introspekcja daje nam możliwość opłakiwania straty lub sfrustrowanej nadziei, rozważenia jej konsekwencji i zaplanowania nowego początku. Ten spadek energii najprawdopodobniej utrzymywał prymitywne istoty ludzkie w pobliżu ich własnego siedliska. Tam byli najbezpieczniejsi.

„Czasami potrzeba smutku, by poznać szczęście, hałasu, by docenić ciszę, a nieobecności, by docenić obecność”.

-Anonimowy-

Możesz zobaczyć smutek i ból w wypowiedziach tych, którzy cierpią z powodu smutku. Jednak, mówiąc ewolucyjnie, wyrażenia te działają jak wołanie o pomoc. Udzielanie wsparcia, pocieszanie i troska o przyjaciół i rodziny może pomóc w ich uzdrowieniu. Niemniej jednak należy pamiętać, że osoba zażywająca leki może nie okazywać tak bardzo swojego smutku. Oznacza to, że możesz poświęcać im mniej uwagi.

Wyrażanie smutku jest mimowolne i nie jest zamierzone. Niemniej jednak jego ewolucyjną funkcją jest sprawienie, by inni ludzie zobaczyli, jak się czuje smutna osoba, aby mogli zaoferować swoją pomoc.

Gdy Twoja pomoc jest odrzucana

Warto zauważyć, że nie każdy chce otrzymać pomoc, gdy czuje się smutny lub przygnębiony. W rzeczywistości niektórzy wolą zostać sami i nie być widziani w tym konkretnym stanie. Niektóre osoby mogą się wstydzić, że czują się słabe, bezradne lub tak bardzo zależne od innych.

Mogą nawet być dumni z tego, że nigdy nie okazują żadnych negatywnych emocji, zawsze woląc wyglądać na zaradnych. Jednak fakt, że ktoś jest bardzo powściągliwy w wyrażaniu swoich uczuć, nie czyni tych emocji mniej intensywnymi, a nawet obezwładniającymi. Rzeczywiście, jak już wspomnieliśmy, istnieje wiele uprzedzeń społecznych w tym względzie, takich jak idea, że „mężczyźni nie płaczą”.

To może Cię zainteresować ...

Mestre, J. M., & Guil, R. (2011). Regulación de emociones: una vía a la adaptación. Madrid: Pirámide

Treści zawarte na Piękno Umysłu służą wyłącznie celom informacyjnym i edukacyjnym. Nie zastępują one diagnozy, porady ani leczenia u specjalisty. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości najlepiej skonsultować się z zaufanym specjalistą.