Skala przystosowania diadycznego w związkach

Komunikacja, gesty pełne czułości, umiejętność osiągania porozumienia – skala przystosowania diadycznego (DAS) autorstwa Grahama B. Spaniera umożliwia ocenę tych i innych aspektów, aby poznać stopień spójności danego związku.

Skala przystosowania diadycznego (DAS) to najczęściej stosowane narzędzie psychologiczne umożliwiające dokonanie oceny kwalifikatorów związku, jak również między innymi takich czynników jak dopasowanie, poziome satysfakcji i oddanie.

To zasób, który może zostać wykorzystany podczas każdej terapii dla par, jak również w celach przeprowadzenia badań naukowych. Dzięki niemu ludzie mogą pozyskać wiarygodne i prawdziwe informacje o więzi emocjonalnej łączącej dwójkę osób.

Termin “przystosowanie” może wywoływać odrobinę wątpliwości. W takim razie o co dokładnie chodzi naukowcom, gdy mówią o tym wymiarze?

Cóż, w rzeczywistości już samo słowo sprawia, że wyobrażasz sobie dwa określone kawałki, które ze względu na swój kształt i inne cechy, mają mniejsze lub większe prawdopodobieństwo dopasowania do siebie, a tym samym większą lub mniejszą możliwość wspólnego działania. Być może już się zorientowałaś, że ten sam proces odbywa się na poziomie związku.

Czego dotyczy skala przystosowania diadycznego?

Jako przystosowanie postrzega się choćby wyznawanie takich samych wartości, umiejętność osiągnięcia porozumienia i wiedzę o tym, jak wspólnie stawiać czoła trudnym sytuacjom. Chodzi w nim o czerpaniu przyjemności z bycia ze sobą, zapewniania drugiej osobie szacunku i wzajemność.

Należy podkreślić, że takie kwestie od dawna niezwykle interesowały zarówno psychologów, jak i socjologów.

Badanie tego, w jaki sposób ludzie będący w związkach przystosowują się do siebie pomaga zrozumieć choćby współczynnik rozpadu związków lub rozwodów w danym społeczeństwie. Poza tym umożliwia również poznanie stopnia zadowolenia ze związku czy porównać wskaźniki typowe dla młodszego pokolenia z poprzednim.

Tym samym, jak zapewne się spodziewasz, skala przystosowania diadycznego to nieoceniony zasób podczas nadań wielu zagadnień związanych z codziennym życiem.

Łatwość zastosowania oraz doskonałe wyniki psychometryczne sprawiły, że kwestionariusz ten jest wykorzystywany na całym świecie od 1976 r. To właśnie wtedy socjolog Graham Spanier opracował go na Uniwersytecie w Pensylwanii. Czytając dalszą część artykułu dowiesz się o co dokładnie chodzi w tym narzędziu.

Skala przystosowania diadycznego: jej cel i charakterystyka

Skala przystosowania diadycznego (DAS) stara się ocenić stopień harmonii lub ogólnego przystosowania partnerów znajdujących się w związku. Profesor Spanier, który go stworzył, zauważył, że:

Poza tym dzisiejsi naukowcy doceniają jeszcze jedną niezwykle istotną cechę typową dla tego instrumentu: jego neutralność. Innymi słowy, można go stosować w każdym profilu partnerskim (u osób heteroseksualnych, homoseksualnych, będących w związku małżeńskim, singli, itp.).

Kwestionariusz ten nadal jest uznawany za przydatne, praktyczne i interesujące narzędzie, mimo tego, że od momentu jego opracowania przez Grahama Spaniera minęło ponad 40 lat.

Cztery obszary skali przystosowania diadycznego

Skala przystosowania diadycznego składa się z 32 pozycji bazujących na czterech podskalach:

• Zgodność opinii. Zdolność, zasoby i umiejętności umożliwiające osiągnięcie porozumienia. Ten kwestionariusz pomoże odkryć stopień, w którym danej parze udaje się osiągnąć porozumienie w codziennym życiu.
• Satysfakcja. Ten wymiar stanowi klucz w każdym związku. Informuje o poziomie dobrego samopoczucia, szczęścia, oddania, itp.
• Spójność. Ten termin odnosi się do stopnia zaangażowania jednego partnera w związek z drugą osobą. To zainteresowanie, docenianie, umiejętność wynajdywania rozwiązań problemów, poszukiwania momentów na wspólne spędzanie czasu, itp.
• Wyrażanie czułości. Ta podskala stanowi nieodłączny element kwestionariusza, który pozwala ocenić sposób dopasowania pary. Tym samym odnosi się do codziennych gestów, które okazują miłość i czułość. Jest również związana z życiem seksualnym pary i płynącą z niego satysfakcją.

Jakie cechy ocenia skala Spaniera?

Jak już wspomnieliśmy wcześniej, skala przystosowania diadycznego Spaniera składa się z 32 pozycji. Odpowiedzi padają w stylu Likerta. Oznacza to, że w każdej pozycji istnieją cztery możliwe odpowiedzi, od “zawsze” do “rzadko”.

Ten kwestionariusz bazuje na formacie samoregulacji, dzięki czemu można szybko otrzymać jego wyniki. Jego najbardziej przydatna cecha to możliwość porównania danych zebranych od obojga partnerów. Dzięki temu można zrozumieć ich mocne strony, problemy i obszary, które należy poprawić.

1. Zarządzanie rodzinnymi finansami
2. Rozrywka
3. Kwestie religijne
4. Okazywanie czułości
5. Przyjaźń
6. Współżycie
7. Konwencjonalizmy
8. Filozofia życiowa
9. Relacje z teściami
10. Cele, dążenia i wartości
11. Ilość spędzanego wspólnie czasu
12. Zgoda co do ważnych decyzji
13. Obowiązki domowe
14. Zainteresowania i spędzanie czasu wolnego
15. Decyzje dotyczące pracy
16. Jak często para rozważała możliwość rozwodu czy separacji?
17. Jak często wychodzą z domu po kłótni?
18. Czy często uważają, że wszystko w ich związku się układa?
19. I czy ufają partnerowi?
20. Czy żałują bycia w związku z partnerem?
21. Jak często się kłócą?
22. Jak często czują, że tracą nad sobą kontrolę?
23. Czy robią coś razem poza byciem w związku?
24. I czy wymieniają się stymulującymi pomysłami?
25. Czy wspólnie się śmieją?
26. I czy zazwyczaj kłócą się w spokojny sposób?
27. Czy pracują razem nad różnymi projektami?
28. Jak często współżyją ze sobą?
29. Czy w związku brakuje okazywania czułości?
30. Jak wygląda ocena stopnia zadowolenia z bycia w danym związku?
31. W jaki sposób widzą swoją przyszłość z partnerem.

Czy skala przystosowania diadycznego to rzetelne narzędzie do oceny związków?

Wiele badań, jak choćby te przeprowadzone przez dr Michaela Careya z Uniwersytetu w Bostonie, udowadnia, że skala opracowana przez Spaniera w 1976 r. jest nadal rzetelna i godna zaufania. Tym samym cztery podskale, które wymieniliśmy powyżej, ciągle są wewnętrznie spójne i mogą służyć za zasób umożliwiający zdobycie niezwykle istotnych informacji.

Dzięki temu można nie tylko sprawdzić stopień dopasowania pary. To narzędzie umożliwia także ocenę aspektów osobowości badanych osób, a nawet prawdopodobieństwo, czy ich związek utrzyma się w przyszłości czy też się rozpadnie. Dlatego też ten kwestionariusz stanowi doskonałą pomoc zarówno podczas interwencji psychologicznej, jak i w badaniach naukowych.