Reflect: nowy film krótkometrażowy Disneya o dysmorfii ciała
Bohaterka Reflect, nowego i odnoszącego sukcesy filmu krótkometrażowego Disneya, nazywa się Bianca. Jej marzeniem, podobnie jak wielu innych dziewczyn na całym świecie, jest zostanie tancerką. Nie jest to nic niezwykłego, poza jednym małym szczegółem: Bianca nie ma pewności siebie w kwestii swojego ciała. Jej figura nie przypomina figury większości baletnic. Nie umniejsza to jednak wdzięku ani technicznych możliwości jej umiejętności tanecznych.
Mimo to Bianca odczuwa dyskomfort. Ma wobec siebie wątpliwości i odrzuca wizerunek swojego ciała. Pokazuje nam, że w świecie, który próbuje nas przekonać o istnieniu ciał „normatywnych” i „nienormatywnych”, dzieci szybko przyswajają sobie te szkodliwe komunikaty. Patrzą na siebie w lustrze i porównują się z nierealnymi postaciami, które widzą w branży filmowej i reklamowej.
Bianca walczy z własnym odbiciem, ponieważ dzisiejsza kultura każe jej wierzyć, że coś jest z nią nie tak. Jej duży rozmiar i jej kształty nie pasują do modeli piękna, które uważa za wartościowe. Jak może cieszyć się i rozwijać się poprzez taniec, skoro jest tylko dzieckiem i cierpi na dysmorfię ciała? Takie ciekawe przesłanie niesie ze sobą najnowsza produkcja Disneya zatytułowana Reflect.
Film będzie miał swoją premierę na platformie Disney+. Jest kolejnym krokiem w próbie normalizacji różnorodności przez tę firmę produkcyjną.
Dziewczyna z dysmorfią ciała bohaterką animacji Reflect
W 2016 firma Disney rozpoczęła ciekawy projekt o nazwie Disney’s Short Circuit. Pracownicy mogą zgłaszać swoje pomysły na animowane filmy krótkometrażowe. W każdym sezonie wybierana jest seria propozycji, które przekształcane są w piękne produkcje krótkometrażowe. W tym roku jedna z nich szczególnie się wyróżniała.
Filmem krótkometrażowym, który wzbudził ostatnio największe zainteresowanie, był Reflect. Wyreżyserowała go Hillary Bradfield, wybitna animatorka, stojąca również za takimi tytułami jak Kraina Lodu 2 i Encanto. Kilka godzin po premierze film stał się viralem na TikToku. Szybko stał się tematem rozmów milionów młodych ludzi, którzy czuli, że są w takiej samej sytuacji jak główna bohaterka.
Hillary Bradfield powiedziała, że podczas kręcenia tej animacji zainspirował ją ruch body-positive . Stwierdziła też, że czasami człowiek musi odbyć podróż na drugą, ciemniejszą stronę lustra. Dopiero wtedy, gdy dotkniemy dna i poddamy się samoakceptacji, wychodzą z nas najpiękniejsze rzeczy.
Od odbicia do refleksji
Bianca jest tancerką, ale jej ciało nie pasuje do wizerunku dominującego w branży reklamowej, kinowej i telewizyjnej. Kiedy na zajęciach z baletu widzi swoje koleżanki, jest skrępowana. Czuje się inna i brakuje jej pewności siebie. Co więcej, nie radzi sobie z krokami tanecznymi i nie nadąża za innymi. Ponadto cierpi na cielesne zaburzenie dysmorficzne, czyli stan, w którym jednostka odrzuca własne ciało.
W pewnym momencie lustro na sali treningowej pęka i dziewczyna wkracza w inny wymiar zdominowany przez fantazję. Pęknięcie symbolizuje jej mentalny wszechświat, pełen lęków, niepewności i nienawiści do własnego odbicia. Reprezentuje zepsuty sposób, w jaki postrzega własne ciało.
Stopniowo Bianca daje się ponieść muzyce. Gdy to robi, lustro zanika. Jej ruchy stają się pełne gracji. Świetnie tańczy i dobrze się ze sobą czuje. Kiedy zdaje sobie z tego sprawę, widzi, że tańczy z innymi partnerami w doskonałej harmonii. Zaczyna sobie ufać.
Lustra to powierzchnie, na które kierujemy naszą nienawiść i odrzucenie w stronę obrazów, które się w nich odbijają: nas samych. Robimy to z powodu społeczeństwa, które zniekształca nasze myśli, każąc nam wierzyć, że coś jest nie tak z naszym wyglądem.
Disney i podejście do różnorodności
Reflect, krótkometrażowy film o dysmorfii ciała, jest jedną z serii produkcji, których celem jest promowanie różnorodności. W tym przypadku jest to promowanie pozytywnej idei ciała. Animacja pokazuje, że wszystkie ciała są akceptowalne, normatywne i piękne, bez względu na ich rozmiar, kształt, a nawet kolor skóry.
Disney chce być pionierem w kwestiach różnorodności i stworzył kilka produkcji, które koncentrują się wokół tego tematu. Moana, Encanto i Coco demonstrują wartości kulturowe, etniczne i estetyczne. Dobrym przykładem jest też Buzz Astral, który był ukłonem w stronę społeczności LGBT, pokazując po raz pierwszy w produkcji Disneya dwie całujące się kobiety.
Potrzeba wzmocnienia dzieci w poczuciu własnej wartości i samoakceptacji
Niektórzy mogą się zastanawiać, czy konieczne było nakręcenie tej krótkiej animacji o dziewczynie cierpiącej na dysmorfię ciała. Co więcej, Disney zazwyczaj sprzedawał dzieciom wizerunki idealnych książąt i księżniczek. Firma ta przyczyniła się wcześniej do zniekształcenia wielu modeli cielesnych, a nawet emocjonalnych, przekonując nas na przykład o cudach romantycznej miłości.
Czas jednak przełamać tabu i poszerzyć spektrum o jednostki, które również zasługują na to, by być bohaterami disneyowskiej produkcji. Produkcje takie jak Reflect są potrzebne, ponieważ są odbiciem naszej populacji, która jest tak różnorodna pod względem ciał. Tak, istnieją dzieci w większym rozmiarze. Mogą marzyć o tańcu i sukcesach. Są utalentowane, piękne i zdolne do wszystkiego.
Musimy wzmocnić dzieci w poczuciu własnej wartości, miłości własnej i akceptacji ciała. Zaburzenia, takie jak dysmorfia ciała, powodują depresję, lęk, zachowania samobójcze i zaburzenia odżywiania (ED). Filmy takie jak Reflect działają jako modele inspiracji i normalizacji.