Radzenie sobie z żałobą - strategie i ich konsekwencje
Po każdej przegranej lub stracie przychodzi okres żalu. To proces, w którym będziemy musieli przepracować swoje emocje i przekierować nasze życie. Jednak strategie na radzenie sobie z żałobą i smutkiem stosowane przez każdą osobę mogą znacznie różnić się między sobą.
Wszyscy praktycznie codziennie jesteśmy narażeni na straty. Niezależnie od tego, czy jest to śmierć ukochanej osoby, zakończenie związku, zwolnienie z pracy czy przeprowadzka, we wszystkich przypadkach doświadczamy braku czegoś, co było dla nas naprawdę ważne.
Niektórym osobom stosunkowo łatwo przychodzi zaakceptować nową sytuację i dostosować się do niej. Podczas gdy innym wydaje się, że ich świat się załamał. Nawał mieszanych uczuć, ból i gniew zalewają od tego momentu ich życie, paraliżując ich i okradając ze szczęścia. Radzenie sobie z takimi sytuacjami to bardzo indywidualna kwestia.
Różnice te wiążą się z tym, że każda osoba stosuje inne strategie, aby poradzić sobie z kryzysem. Każdy ma inny styl radzenia sobie z żalem i stratą. I na szczęście wszyscy możemy zmodyfikować nasz sposób, jeśli okaże się, że nie działa najlepiej.
Radzenie sobie z żałobą – strategie
Radzenie sobie z żałobą lub stratą definiuje się jako całość wysiłków poznawczych i behawioralnych podejmowanych w celu zarządzania sytuacją i reagowania na wewnętrzne lub zewnętrzne wymagania.
Kiedy sytuacja wiąże się z wymaganiami przekraczającymi możliwości danej osoby, pojawia się stres. To wtedy nasz organizm i umysł wprowadza strategie radzenia sobie w celu dostosowania się do wspomnianych wymagań.
Żałoba jest bez wątpienia jednym z tych doświadczeń, w których czujemy się przytłoczeni. Musimy więc sięgnąć do naszych osobistych zasobów, aby poradzić sobie z bólem. Istnieją jednak różne strategie radzenia sobie ze smutkiem i nie wszystkie dają równie skuteczne efekty.
Radzenie sobie z żalem ukierunkowane na problem
W takim przypadku wszystkie zasoby koncentrują się na problemie, który wymaga rozwiązania. Wyróżniono w tej dziedzinie trzy różne style radzenia sobie, jakie przyjmują osoby pogrążone w bólu:
- Refleksyjny styl: polega na analizie i refleksji nad sytuacją i nad samym sobą, a także na planowaniu dalszego rozwoju.
- Styl Reaktywny: obejmuje impulsywne i niekontrolowane działania, kierowane przez zniekształcone myśli danej osoby.
- Supresyjny lub tłumiący styl: w tym przypadku osoba cierpiąca inicjuje wszelkiego rodzaju działania, aby zaprzeczyć temu, co się wydarzyło i uniknąć konfrontacji z zaistniała sytuacją.
Strategie refleksyjne przybliżają osobę do rozwiązania problemu. Z drugiej strony reaktywne i tłumiące postawy oddalają ja od tej możliwości.
Tak więc, kiedy rozpoczyna się konfrontacja skoncentrowana na rozwiązaniu problemu, stresująca sytuacja zostaje zidentyfikowana, i dochodzi do oceny jej znaczenia. Ponadto analizuje się jej przyczyny, a następnie inicjuje zachowania mające na celu wywołanie zmian w sytuacji. Z czasem ten styl przynosi oczekiwane rezultaty.
Radzenie sobie z żalem poprzez stawienie czoła emocjom
Ten styl polega na skupianiu energii, nie na samym problemie, ale na emocjach, które wywołuje. W ten sposób z jednej strony dochodzi do świadomego przetwarzania emocji, które polega na rozpoznaniu i zrozumieniu przeżywanych uczuć.
Z drugiej strony następuje wyrażenie emocji polegające na uwalnianiu i dzieleniu się tymi emocjami z innymi lub ze sobą samym.
W ten sam sposób radzenie sobie z emocjami może odbywać się zarówno w stylu refleksyjnym, jak reaktywnym czy tłumiącym. Dana osoba będzie analizować emocje a potem wyrażać je w sposób impulsywny, niekontrolowany lub będzie ich unikać w zależności od swojego stylu radzenia sobie.
Konsekwencje strategii radzenia sobie ze smutkiem
Wszystkie powyższe opcje to strategie, które ludzie wdrażają, aby poradzić sobie ze stratą. Jeśli dokładnie je przeanalizujemy, łatwiej będzie nam zorientować się, z których zwykle sami korzystamy. Każda strategia prowadzi jednak do innych konsekwencji i sprawia, że przepracowujemy smutek wolniej lub szybciej i mniej lub bardziej skutecznie.
Ludzie stosujący styl reaktywny częściej doświadczają skomplikowanego smutku, a także objawów lękowych i depresyjnych. Może to być korzystne w początkowych momentach, ponieważ gniew może napełnić cierpiącą osobę poczuciem siły. Ale jeśli będzie się utrzymywać przez dłuższy czas, uniemożliwi odpowiednie poradzenie sobie z bólem.
Z drugiej strony ci, którzy używają ekspresji emocjonalnej i stylu refleksyjnego, doświadczają większego postępu i pozytywnej osobistej transformacji po żałobie. Ci ludzie aktywnie szukają sposobów rozwiązania problemu, proszą o wsparcie społeczne i odpowiednio wyrażają swoje uczucia.
Dlatego jasne jest, że najbardziej funkcjonalnym sposobem stawiania czoła stracie lub żałobie jest odpowiednie rozpoznawanie, wyrażanie a następnie uwalnianie emocji.
Daje to ponadto możliwość zachowania jasności umysłu i wdrażania zachowań, które aktywnie pomagają nam rozwiązać sytuację. Zaprzeczanie problemowi, unikanie go lub impulsywne reagowanie tylko zintensyfikuje cierpienie.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Bustos Caro, A. C. (2011). Cuando se acaba el amor: Estrategias de afrontamiento, duelo por pérdidas amorosas y crecimiento postraumático en estudiantes universitarios (Bachelor’s thesis, Quito: USFQ, 2011).
- Bermejo, J. C., Magaña, M., Villacieros, M., Carabias, R., & Serrano, I. (2012). Estrategias de afrontamiento y resiliencia como factores mediadores de duelo complicado. Revista de psicoterapia, 22(88), 85-95.