Psychologia: od nauki o duszy do nauki o zachowaniu
W dzisiejszych czasach mówimy o psychologii jako nauce o zachowaniu. Jednak etymologicznie psychologia to nauka o duszy. W tym artykule zobaczymy jak ewoluowała koncepcja psychologii na przestrzeni wieków.
Koncepcja i cel psychologii zmieniają się z upływem czasu. Jej metodologia również ewoluowała , a także relacje między specjalistą a pacjentem. Psychologia obejmuje teraz szeroką gamę szkół myślenia, interpretacji, specjalizacji etc. Ta różnorodność oznacza, że definicja i punkt centralny również się zmieniły i ewoluowały.
Dyscyplina naukowa i kliniczna psychologii stała się bardzo “zmedykalizowana”. W związku z tym obecnie skupia się głównie na patologiach. Jednak przez wieki badanie naszego wewnętrznego życia psychicznego polegało przede wszystkim na badaniu naszych dusz. Nauka psychologii badała kim jesteś, a także Twoją najgłębszą istotę. Dlatego psychologia to nauka o duszy.
Psychologia to znacznie więcej niż nauka o zachowaniu.
Psychologia: od nauki o duszy do nauk o zdrowiu psychicznym
Termin psychologia pochodzi od greckiego słowa psyche (dusza, rozumiana w klasycznym znaczeniu tego, co daje życie ciału) i logos (wiedza, myśl lub nauka). Innymi słowy, etymologiczne znaczenie psychologii to nauka o duszy.
Psychologia jako nauka o ludzkiej duszy powstała gdy ludzkość zaczęła zadawać sobie pytania „meta”. Innymi słowy, ludzie zaczęli zadawać pytania o siebie i swoje umysły. W tym sensie oznacza to, że nie możesz zrozumieć początków psychologii bez myślenia o historii filozofii. Niemniej jednak, gdy psychologia zaczęła szukać innej metodologii niż introspekcja, obie definitywnie się rozdzieliły.
Pod koniec XIX wieku społeczeństwo zmieniło sposób patrzenia na psychologię. Przeszli od nauki o duszy lub filozofii umysłu do nauki umysłu. Zamiast skupiać się na problemach duchowych, psychologia rozpoczęła empiryczne badanie zjawisk psychicznych. Wtedy zaczynamy widzieć pierwsze „laboratoria” poświęcone badaniom psychologicznym.
W tym czasie William James (1842-1910) zdefiniował psychologię jako naukę o zjawiskach i warunkach umysłu. Ta perspektywa psychologii skupiała się przede wszystkim na wewnętrznych doświadczeniach świadomości. Innymi słowy, badanie myśli, uczuć i doznań.
Psychologia: od nauki o umyśle do nauki o zachowaniu
Jak widać, od końca XIX wieku ludzie postrzegali psychologię jako naukę o umyśle. Psychologowie szukali informacji w oparciu o świadome doświadczenia swoich pacjentów w odniesieniu do reakcji na określone bodźce.
Jednak w pierwszej połowie XX wieku zmieniła się koncepcja psychologii. Od tego czasu psychologia była uważana za naukę o zachowaniu. Zmieniło się to, ponieważ ówcześni psychologowie behawiorystyczni twierdzili, że nie można obserwować myśli i uczuć.
Powiedzieli, że jedyną rzeczą, którą można zaobserwować jest to, w jaki sposób bodźce zewnętrzne wpływają na zewnętrzne zachowanie ludzi. Nikt nie może bezpośrednio obserwować uczuć, myśli i doznań. W związku z tym, nie mogły być one przedmiotem badań.
Powrót do swoich korzeni: psychologia jako nauka o zachowaniu
Mimo to, w latach 60. psychologia ponownie zaczęła badać procesy nieświadome. Psychologia poznawcza zaczęła badać sposób w jaki umysł przetwarza informacje. Oznaczało to zmianę definicji psychologii. Eksperci zaczęli definiować ją jako naukę o zachowaniu i procesach umysłowych. W tym czasie pojawiły się pierwsze modele przetwarzania informacji.
Warto zauważyć, że zachowanie i postępowanie są synonimami. Mimo że można używać je niewyraźnie w potocznym języku, mają one różne niuanse. Zachowanie odnosi się do sposobu, w jaki istniejemy na świecie. To istniejące ma dwa wymiary: wymiar zewnętrzny, który możemy obserwować i wymiar wewnętrzny, który jest intymny i prywatny.
Postępowanie dotyczy zachowania zewnętrznego i obserwowalnego. Aby mówić o zachowaniu wewnętrznym, psychologia używa terminu „świadomość”.
Aktualna definicja psychologii
Nazywanie współczesnej psychologii nauką o zachowaniu i procesach mentalnych jest poprawne. Ta definicja jest jednak niekompletna. Dziś psychologia idzie znacznie dalej, ponieważ stara się wyjaśnić między innymi to jak się czujemy, postrzegamy, uczymy, komunikujemy i rozwiązujemy problemy. Wpływ społeczny i grupy rówieśnicze zajmują obecnie ważne miejsce w tej dziedzinie.
W dzisiejszych czasach nauka psychologii próbuje wyjaśnić, zmierzyć i zrozumieć naturę osobowości, motywacji i inteligencji. Ma także na celu zrozumienie zaburzeń emocjonalnych i psychicznych, które dotykają ludzi. Psychologia zajmuje się sprawami osobistymi i społecznymi, a także różnicami indywidualnymi i grupowymi.
Przedmiot badań psychologii jest znacznie szerszy, podobnie jak jej definicja. Możemy więc powiedzieć, że dzisiejsza psychologia jest nauką, która bada indywidualne zachowania i procesy psychiczne, w tym wewnętrzne procesy ludzi i wpływy ich środowiska fizycznego i społecznego.