Prawdziwa istota osoby jest ważniejsza niż zewnętrzne piękno. Lubię ludzi, którzy nie oceniają książki po okładce. Lubię ludzi, którzy są ciekawi świata, pełni pasji, entuzjastyczni i wystarczająco cierpliwi, aby delektować się każdą stroną powieści. Ludzie, którzy poświęcają czas, aby odkryć jej istotę i magię.
Najpiękniejsze skarby znajdziesz, jeśli spojrzysz poza twarze i style ubioru. Czasem najbardziej niesamowita osoba kryje się za nieśmiałą fasadą.
Oczywiście, łatwo jest tak mówić. To idealne hasło, które łatwo sobie wyobrazić na okładce książki dotyczącej samopomocy. Ale wszyscy wiemy, że umysły wielu ludzi wydaje się być utkanych z uprzedzeń i stereotypów.
Klasyczne przekonanie, że piękno oznacza dobro, atrakcyjność oznacza szlachetność, a młodość warta jest zachowania za wszelką cenę. Te idee oznaczają, że utknęliśmy w pełnym hipokryzji społeczeństwie.
Prawdziwa istota jest ważniejsza niż to, co na zewnątrz.
“Wewnętrzne życie potrzebuje wygodnego domu i dobrej kuchni”.
-David Herbert Lawrence-
Nie jest łatwo dostrzec istotę osoby po prostu na nią patrząc. Wymaga to nie tylko czasu. Naprawdę, musisz pozbyć się uprzedzeń, które są w tobie zaszczepione przez społeczeństwo jako jedyne właściwe.
Przede wszystkim musisz mieć w sobie chęć, by to zobaczyć. Potrzebę, by pokopać trochę głębiej, spojrzeć poza wygląd zewnętrzny i “prawdy”, które nie pozwalają na wyjątki.
Ponieważ często znajdujemy się w sytuacjach, w których wszyscy starają się być kimś, kim nie są. Udają cnoty, których nie mają i ukrywają swoje prawdziwe piękno pod warstwami makijażu i zaburzeń, takich jak bulimia.
Ten typ zachowania jest niezdrowy i smutny. Zamiast tego musisz szukać esencji w sobie i w innych. Musisz znaleźć idealną równowagę pomiędzy tym, kim jesteś i co czujesz, a tym, co pokazujesz światu zewnętrznemu.
Prawdziwa istota? Dlaczego mój mózg chce wyciągać wnioski na temat ludzi?
Jesteśmy zbyt zajęci, nadmiernie stymulowani i rozkojarzeni, aby zauważyć szczegóły. Cóż, to jest właśnie sedno problemu. Dlatego 90% z nas ocenia osobę na podstawie wyglądu: dokonujemy szybkiej oceny, abyśmy wiedzieli, jak reagować.
Mózg jest urodzonym ekonomizerem. Wiemy, że metafora komputerowa jest banalna, ale czy wam się to podoba czy nie, ten “prawie” idealny organ właśnie tak działa. Przetwarza dane, dochodzi do wniosku i generuje odpowiedź.
Kiedy wchodzimy w kontakt z kimś innym, nasz mózg określa go jako “niegodnego zaufania”. Bez względu na to, czy jest obcokrajowcem, pochodzi z innej kultury, ma inny kolor skóry itp. Dla wielu ludzi “inny” nadal oznacza “niebezpieczny”. Dlatego też mózg dyskretnie wysyła sygnały, aby umożliwić nam trzymanie się na dystans.
Jednak mózg opiera się na historii, aby dojść do tego typu wniosków. Nasze wykształcenie, wcześniejsze doświadczenia i osobowość to tylko niektóre czynniki, które kształtują filtr mózgu.
Czynniki te są przede wszystkim odpowiedzialne za to, jak reagujemy na różnice. Mają wpływ na to, czy ulegamy naszym uprzedzeniom, czy odsuwamy stereotypy na bok i okazujemy otwartość i zainteresowanie osobie znajdującej się obok nas.
Prawdziwa istota osoby – jak w takim razie ją dostrzegamy? Możemy ją zobaczyć, poszerzając naszą percepcję, rozszerzając nasze filtry. Staraj się odejść od stereotypów, które społeczeństwo wpaja w ciebie. Tylko ograniczeni i nieelastyczni ludzie z tunelową wizją świata używają tych arbitralnych etykiet bez myślenia.
Poszanowanie dla własnej esencji
Do tej pory mówiliśmy o znaczeniu patrzenia poza to, co mówią nam nasze zmysły. W ten sposób możemy zagłębić się w cechy, które wykraczają poza wygląd fizyczny.
Jednak niewielu z nas będzie mogło podjąć tę podróż, jeśli nie zbadamy najpierw naszej własnej istoty. W ten sposób możemy pokazać światu, kim naprawdę jesteśmy. Możemy przedstawić nasze prawdziwe ja, bez zniekształceń i fałszu.
“Cieszymy się, gdy wszystkiemu, co jest w nas, odpowiada coś, co znajduje się poza nami”
-William Butler Yeats-
Nie jest to łatwe. Twoje fałszywe ja to tak naprawdę mechanizm obronny. Używasz go, aby ukryć swoją niepewność, strach, a może nawet traumę. Nie możemy też zapominać o wpływie ról związanych z płcią, zmuszających nas do trzymania się pewnych ścieżek.
Kobiety powinny być piękne i zawsze młode. Z drugiej strony mężczyźni powinni być silni i pewni siebie. Trudno być sobą w świecie, który mówi ci od samego początku, jaki “powinieneś być”.
To Carl Gustav Jung powiedział, że nic nie jest trudniejsze do osiągnięcia niż indywidualność. Czyli przestrzeń, w której jesteśmy w stanie połączyć się i żyć zgodnie z naszą własną istotą.
Według szwajcarskiego psychiatry, ta podróż ku wyjątkowości będzie wymagała stoczenia kilku bitew. Musimy walczyć z uprzedzeniami i stereotypami, które nasza skomplikowana (i niekiedy samolubna) społeczność budowała przez całą swoją historię.
Tylko wówczas będziemy w stanie docenić naszą wewnętrzną istotę i żyć w zgodzie z nią. Jednocześnie będziemy w stanie szanować istotę innych. Zarówno podróż w kierunku jej odnalezienia jak i rezultat są tego warte.