Aldous Huxley powiedział: „fakty nie przestają istnieć tylko dlatego, że je ignorujesz”. Prawda jest taka, że nawet jeśli nie chcemy zmierzyć się z rzeczywistością, nie oznacza to, że coś się zmieni. Jednak zaakceptowanie rzeczywistości, zaakceptowanie prawdy o życiu, choć może być bardzo bolesne, daje nam szansę na dostosowanie się do niej. Mimo to niektóre bolesne prawdy o życiu zostają przez nas zbyt szybko zapomniane.
Liczba przeżytych lat ma w tym przypadku niewielkie znaczenie. Z pewnością w pewnym momencie życie dało Ci wartościową lekcję w bolesny sposób, bezpośrednio lub pośrednio. Od czasu do czasu dobrze jest przypomnieć sobie te lekcje, te prawdy o życiu, których doświadczyliśmy na własnej skórze. A także te, które widzieliśmy, kiedy w cierpieniu doświadczali ich inni.
Nie chodzi o życie w strachu ani o zachowywanie się tak, jakby życie było nieskończone, lub jakbyśmy zawsze mogli cieszyć się rzeczami, które obecnie posiadamy. Prawdy o życiu mogą zranić, ale mogą też pomóc nam stąpać twardo po ziemi. A przede wszystkim pomagają z pełną świadomością cieszyć się chwilą obecną.
Trzy prawdy o życiu, o których nie chcemy pamiętać
1. Być zajętym nie oznacza być produktywnym
Każdy z nas potrzebuje celu w życiu, a przynajmniej wszyscy powinniśmy go mieć. Osiągnięcie celu wymaga ciężkiej pracy i wysiłku. Bycie produktywnym oznacza dążenie do osiągnięcia tych celów.
Coś, o czym nie możemy zapomnieć, to fakt, że samo robienie czegoś nie oznacza, że to zadanie przybliży nas do osiągnięcia tego, do czego dążymy. Jeśli nie zaakceptujesz tej prawdy o życiu, osiągnięcie celu będzie bardzo trudne i zajmie mnóstwo czasu.
Wiele osób spędza całe dnie na robieniu rozmaitych rzeczy. Wypełniają swoje harmonogramy czynnościami i spędzają godzinę za godziną przed ekranami komputerów. Ale prawda jest taka, że aby osiągnąć cel, nie trzeba dużo robić. Po prostu trzeba zrobić to, co konieczne.
Problem polega na tym, że to, co jest konieczne w większości przypadków jest dość trudne i skomplikowane. Często łatwiej jest uporać się z innymi zadaniami, które można uznać za przybliżające do celu.
Ktoś, kto chce osiągnąć coś w życiu, musi być naprawdę produktywny. Musi myśleć o tym, co należy zrobić i skutecznie realizować te zadania. W tym celu przeczytaj porady, jak coś zrobić, zaplanuj swoją przyszłość i rozmawiaj o tym, co masz zamiar zrobić. Rób rzeczy, aby je wypróbować, aby zobaczyć, co działa w tej pierwszej fazie. Pamiętaj jednak, że jeśli chcesz osiągnąć sukces i wiele osiągnąć, musisz podjąć jeszcze więcej kroków.
Podsumowując, nie liczy się to, co zrobiliśmy, aby osiągnąć pewne cele, ale to, co faktycznie osiągnęliśmy. Nie ma znaczenia, że ciężko pracowaliśmy. Nie mają znaczenia godziny, które na to poświęciliśmy, zainwestowane pieniądze, siła woli, ani wszystko, co mówiliśmy czy myśleliśmy. Dlatego przestań robić rzeczy tylko po to, aby je wykonać i zacznij być odpowiedzialnym i świadomym swojego czasu i działań.
2. Każdy sukces poprzedza porażka
Popełnianie błędów jest rzeczą ludzką i jest to jedna z najważniejszych prawd. Niektóre są nieuniknione, inne występują po prostu dlatego, że pewne czynniki nie zostały wzięte pod uwagę lub zostały uznane za nieistotne. To nie ma znaczenia. Jeśli zdecydujesz się wesprzeć na swoich błędach, nauczysz się lekcji, których nie znajdziesz nigdzie indziej.
Kiedy uczysz się na swoich błędach, rozwijasz się. Tylko jeśli będziesz się obwiniać i wyrzucać sobie swoje błędy, naprawdę przegrasz. Ponieważ to zachowanie samo w sobie powstrzymuje Cię od podążania naprzód.
Aby uczyć się na błędach, trzeba wybaczyć sobie i pozbyć się uczucia wstydu. Zamiast tego lepiej spojrzeć na błąd jak na punkt startowy. Każdy wielki umysł w pewnym momencie odniósł porażkę. Dopóki się nie poddajesz, nic nie jest kompletnie stracone.
Różnica między mistrzem a uczniem polega na tym, ile razy każdemu z nich się nie powiodło. Mistrz zawiódł o wiele więcej razy. Pamiętaj, że im więcej błędów popełniasz, tym więcej możliwości poznajesz. A więc więcej wiesz.
3. Życie jest bardzo krótkie
Średnia długość życia człowieka wynosi niewiele ponad osiemdziesiąt lat. W niektórych obszarach i kulturach ta średnia może być nieco wyższa, a może nawet nieco niższa. W obu przypadkach dziesięć czy dwadzieścia lat to nic w porównaniu z tysiącami lat historii ludzkości lub milionami lat historii wszechświata.
Śmierć dogania nas wszystkich. Świat będzie nadal trwał, tak samo jak jego historia. Jednak gdy ktoś odchodzi z naszego życia, odbieramy to jako ogromną niespodziankę i ogarnia nas przerażenie. Nawet jeśli śmierć tej osoby nie była niespodziewana, coś w nas wciąż pozostaje zmienione. Wtedy przypominamy sobie najdotkliwsze prawdy o życiu.
Ile jeszcze ta zmarła osoba miała rzeczy do zrobienia lub do powiedzenia? Ile przyszłych wydarzeń ją ominie? Ile rzeczy chcieliśmy jej powiedzieć, ale nie zrobiliśmy tego? O ilu rzeczach myślisz, że można było dla niej zmienić, ale ani Ty ani nikt inny ich nie zmienił?
Wielu ludzi, gdy widzi szybko nadchodzącą śmierć, zdaje sobie sprawę, że popełnili wiele błędów. Że wypuścili z rąk wiele okazji, że nie żyli swobodnie. Zdają sobie sprawę, że zawsze podporządkowywali się otoczeniu.
Nasz czas na tym świecie jest krótki. Ale wystarczy, jeśli wykorzystamy go w pełni. Wystarczy, jeśli żyjemy zgodnie z naszymi wartościami i staramy się rozwijać jako ludzie, w oparciu o świadomość tego, kim jesteśmy i co robimy. Mogą nam w tym pomóc wspomniane powyżej trzy prawdy o życiu.
Największa strata nie ma miejsca w chwili, gdy umrzemy, ale wtedy, gdy pozwolimy, aby ominęło nas życie pełnią życia.