Pokonać ból po stracie bliskiej osoby – 11 pytań i odpowiedzi
Pokonać ból po stracie bliskiej osoby to coś, co pozwala nam iść do przodu. Śmierć bliskiej osoby wywołuje ogromny ból i powoduje, że popadamy w letarg. Wydaje się nam, że nigdy nie wydostaniemy się z tego przygnębiającego stanu. Jest to całkiem naturalne uczucie po stracie kogoś, a każda osoba opłakuje bliskich w inny sposób. Kiedy ktoś nas opuszcza, coś w nas pęka. Jest to trudne do wytłumaczenia i budzi wiele myśli i pytań, na które często nie potrafimy znaleźć odpowiedzi.
Aby poradzić sobie z tymi uczuciami i sobie pomóc, musimy pozwolić sobie na ukształtowanie i wypowiedzenie pytań, które nas dręczą i wypełniają nasze umysły. Musimy pozwolić sobie mówić i wyrazić uczucia. Nasze reakcje są różnorodne – od płaczu i lęku do smutku i strachu. Wszyscy mamy różne sposoby na to, jak pokonać ból po stracie bliskiej osoby.
Ważne jest, abyśmy poświęcili czas na reakcję i znalezienie wyjścia z sytuacji, a także pozwolili, aby ludzie, którzy nas kochają byli przy nas w tej trudnej chwili. Cisza, spojrzenie, dotyk i obecność kogoś, kto nie spieszy się i nie czuje się nieswojo – te gesty są cenniejsze niż słowa i mogą pomóc pokonać ból po stracie bliskiej osoby.
Patrzę na niebo i próbuję zobaczyć Cię wśród wielu gwiazd, szukam Twojego zagubionego obrazu pośród cieni.
Rysuję Twoją twarz w chmurach, które widzę, podróżując bez celu i podążając za księżycem…
I pytam: Gdzie jesteś?
I natychmiast moje serce budzi się i daje mi pełną łez odpowiedź, która sprawia, że znowu rozumiem: nie ma Cię tutaj, istniejesz w mym sercu.
-Nieznany autor-
Pokonać ból po stracie bliskiej osoby – 11 pytań i odpowiedzi
Chociaż każda osoba przeżywa śmierć bliskiej osoby w inny sposób, istnieją pewne pytania, które są wspólne dla wielu ludzi przeżywających żałobę. Nie potrafimy ignorować tej rzeczywistości, ponieważ wywołuje ona w nas wielki niepokój i niepewność. Spójrzmy na niektóre najczęściej pojawiające pytania związane z żałobą i tym, jak pokonać ból po stracie bliskiej osoby (Martínez González, 2010):
1. Czy zapomnę głos, śmiech, twarz?
Kiedy bliska osoba umiera, staramy się, aby była obecna w naszym codziennym życiu. Czujemy, że jeśli zapomnimy jej śmiech, wyraz twarzy i sposób chodzenia, będzie to jak zdrada. Jednak czas sprawia, że pamięć nieco zanika i zaczynamy mieć wątpliwości i obawy, że zaczniemy zapominać o rzeczach, które fizycznie definiowały tę osobę.
Kiedy to rozważamy, powinniśmy pamiętać, że nawet jeśli nie ma obok nas naszej ukochanej osoby i nie możemy jej dotknąć ani słuchać, pozostaje ona w naszym sercu. Uczucie i chwile, które nas łączyły pozostają w naszym sercu i nic i nikt nie może nam tego odebrać, nawet upływający czas.
2. Czy uda mi się pokonać ból po stracie bliskiej osoby, czy prędzej oszaleję?
Utrata bliskiej osoby wprawia w stan oszołomienia, blokadę mentalną, co jest niezwykle trudne i sprzyja odosobnieniu. Doświadczając tylu emocji jednocześnie czujemy, że tracimy kontrolę nad sobą. Warto jednak pamiętać, że prawie zawsze jest to etap przejściowy, bez którego nie bylibyśmy w stanie przetworzyć tego, co nas spotkało. To jest jak mechanizm obronny, który budzi naszą wielką wewnętrzną siłę, aby wytworzyć energię potrzebną do utrzymania się na powierzchni i kontynuowania naszego życia.
3. Kiedy uda mi się pokonać ból po stracie bliskiej osoby?
Odpowiedź na to pytanie jest bardzo różna, ponieważ okres żałoby zależy od okoliczności, cech osobowości, stopnia zażyłości, powodu śmierci tej osoby itp. Jednak pierwszy rok jest zawsze bardzo trudny, ponieważ wszystko przypomina nam osobę zmarłą. Ponadto trudności przysparzają pewne wyjątkowe okazje: pierwsze święta Bożego Narodzenia, pierwsze urodziny, pierwsze rocznice itp.
Rozpacz, że nie jesteśmy w stanie dzielić się wydarzeniami, osiągnięciami i uczuciami z tą osobą, sprawia, że bezustannie przeżywamy tę tragedię. Prawdą jest jednak, że ten okres nie jest pasywny, ponieważ pomaga nam akceptować śmierć i powoli, ale z pewnością, żyć z nią. Innymi słowy, ten trudny okres pozwala pokonać ból po stracie bliskiej osoby.
4. Czy kiedykolwiek znów będę sobą?
Odpowiedź na to pytanie brzmi NIE. Śmierć bliskiej osoby zostawia w nas ślad i łamie nas, zmieniając nas nieuchronnie. Tracimy część naszego życia, która była nierozerwalna z tą osobą. W niektórych aspektach dojrzewamy, odzyskujemy system wartości, przywiązujemy wagę do innych rzeczy i zaczynamy myśleć inaczej. Wszystko to stanowi krzywą uczenia się, która często czyni nas bardziej zaangażowanymi niż kiedykolwiek wcześniej.
5. Dlaczego mi się to przydarzyło? Dlaczego jej/jego nie ma? Dlaczego teraz?
W desperackiej próbie zrozumienia tego, co niezrozumiałe i niesprawiedliwe, prędzej czy później zadajemy sobie tego rodzaju pytania. Mają one na celu pomóc nam pokonać ból po stracie bliskiej osoby, przeanalizować i zrozumieć rzeczywistość w racjonalny sposób. Prawda jest taka, że odczuwamy potrzebę przejęcia kontroli nad sytuacją i poradzenia sobie z nią, aby pokonać udrękę.
Śmierć bliskiej osoby nigdy nie jest mile widziana. Jeśli nie otrzymamy odpowiedzi na nasze pytania, w końcu zaczniemy się zastanawiać „o co w tym wszystkim chodzi?”. To jest pytanie, które pomoże nam zrestrukturyzować nasze doświadczenia i pokonać ból po stracie bliskiej osoby.
6. Czy to jest choroba?
Nie. Cierpienie i ból po stracie bliskiej osoby nie oznaczają, że jesteśmy chorzy. Jest to naturalny proces, przez który musimy przejść. Nie oznacza to, że nie powinniśmy zwracać szczególnej uwagi na te uczucia, ale powinniśmy zawsze starannie je analizować. Potrzebujemy nieskończonego czasu, aby odzyskać i przywrócić naszą równowagę psychiczną i móc prawidłowo zarządzać naszymi emocjami i myślami.
7. Czy potrzebuję pomocy psychologa?
Złe samopoczucie w okresie smutku jest naturalne. Na początku szuka się sposobu na wyrażenie swoich uczuć, analizuje się pewne rzeczy i stale pamięta o nieobecności tej osoby. Niektórzy potrzebują psychologa, który pomoże ustalić granice cierpienia, a także wysłucha i bezwarunkowo zrozumie. Terapia daje tę opcję, ale niewątpliwie nie każdy potrzebuje pomocy terapeutycznej, aby pokonać ból po stracie bliskiej osoby. Zależy to zatem od indywidualnej sytuacji.
8. Co zrobić z przedmiotami osobistymi?
Zwykle istnieją dwa skrajne podejścia odnośnie tego, co zrobić z osobistymi przedmiotami ukochanej osoby. Niektórzy ludzie pozbywają się wszystkiego z myślą, że w ten sposób uda im się pokonać ból po stracie bliskiej osoby, podczas gdy inni zachowują wszystko dokładnie tak, jak pozostawił zmarły. Każda z tych reakcji oznacza, że nie nastąpiła akceptacja straty, więc wskazane jest, aby pomóc tej osobie pogodzić się ze stratą. Nie ma na to idealnego sposobu, ale powinniśmy unikać popadania w skrajności.
Najzdrowsze jest pozbycie się rzeczy7 lub oddanie ich stopniowo, kiedy czujemy się na to wystarczająco silni. Powinniśmy jednak pamiętać, że zachowanie tych rzeczy, które mają większą wartość sentymentalną, pomoże zapamiętać osobę z większą sympatią.
9. Czy czas leczy wszystkie rany?
Czas nie leczy wszystkiego, ale bez wątpienia poszerza perspektywę. Wraz z upływem czasu i nowymi doświadczeniami na naszej drodze w pewien sposób dystansujemy się od bolesnego wydarzenia. To prowadzi nas do punktu, w którym musimy wybierać między jedną postawą a drugą: możemy mieć postawę defetystyczną lub postawę przezwyciężenia. Czas pomaga nam w przemyśleniu tych rzeczy.
10. Kiedy skończy się żałoba?
Żałoba kończy się, gdy znów zaczynamy okazywać zainteresowanie życiem. Kiedy nasza energia koncentruje się na naszych związkach, na nas samych, na naszych projektach, pracy i na lepszym samopoczuciu i kiedy zaczyna odnawiać się nasz entuzjazm wobec życia. Wtedy w końcu jesteśmy w stanie myśleć o ukochanej osobie z uczuciem i z nostalgią, ale jej wspomnienie nie powoduje już ciągłego bólu.
11. Co zrobić ze wszystkim, czego doświadczam i czuję?
Po wichurze emocji i wrażeń, które nas ogarnęły, stajemy przed kwestią, jak użyteczne okaże się to bolesne doświadczenie w naszym życiu. Każde z tych wydarzeń ma intymne znaczenie, które musimy odkrywać i rozszyfrowywać, aby odbudować nasze życie. Może nam w tym pomóc pisanie o tym, słuchanie muzyki, która uspokaja nasze emocje lub wykonywanie jakiejś sensownej działalności. Pomoże nam to czuć wdzięczność do zmarłego i pamiętać o nim z uczuciem. Będziemy świadomi, że zawsze jest z nami, ponieważ pozostaje w nas jako wspomnienia i lekcje. Będziemy nosić w sobie esencję tej osoby. Esencję, która nigdy nie wyschnie.
Główna ilustracja autorstwa Mayra Arvizo