Perfekcjonizm w pracy – bardziej niż cnotą, jest wadą

Perfekcjonizm jest jedną z tych cech, które są postrzegane z pewnym rodzajem protekcji, możemy nawet powiedzieć, że z podziwem. Jednak bardzo często ludzie, którzy go przejawiają, nie mają powodów do radości. Czasami czują się niewolnikami własnego pragnienia poprawienia błędów lub ich braku.

Perfekcjonizm w pracy

Perfekcjonizm w pracy jest często uważany za zaletę. W rzeczywistości wiele osób wspomina, że ​​mają taką zdolność podczas rozmowy kwalifikacyjnej. Jednak takie podejście, które ma na celu kontrolę każdego najmniejszego szczegółu i doskonałości, można uznać raczej za wadę.

Kiedy perfekcjonista zabiera się do pracy, możemy zobaczyć, jak ta umiejętność przybiera więcej negatywnych niż pozytywnych aspektów. Na przykład często nie dotrzymuje terminów.

Artykuł “Uzależnienie od pracy: kiedy praca staje się nałogiem”, traktuje perfekcjonizm w pracy jako uzależnienie psychologiczne. Definiuje je jako „lęk przed porażką narzucający ścisłą kontrolę, wysoki poziom wymagań i brak nietolerancji dla błędów”. Dlatego dzisiaj odkryjemy, co tak naprawdę oznacza być perfekcjonistą.

Perfekcjonizm w pracy powoduje problemy zdrowotne

Ważnym aspektem życia osób, którzy przejawiają w pracy perfekcjonizm, jest to, że cierpią z powodu problemów zdrowotnych. Wśród nich bardzo często występuje lęk i stres. Ale to nie jedyne problemy perfekcjonistów, istnieje bowiem wiele innych:

Mężczyzna podczas pracy

  • Trudności w delegowaniu pracy, co przekłada się na większe obciążenie obowiązkami, które wymagają więcej godzin, aby je wypełnić.
  • Niemożność skuteczniejszego rozwiązywania problemów z powodu braku jasności spowodowanego nadmiernym obciążeniem pracą.
  • Większe trudności, aby podtrzymywać relacje towarzyskie z innymi, ponieważ praca zajmuje 100% czasu perfekcjonisty, co zmniejsza ich umiejętności społeczne.
  • Brak tolerancji dla błędów, w wyniku czego dana osoba sprawdza każdy szczegół dwa razy, aby wszystko wyszło idealnie (chociaż jest to niemożliwe).

Oto niektóre z problemów, które mogą wynikać z perfekcjonizmu. Przeciążenie pracą, niezdolność do jej delegowania i brak czasu na interakcje z innymi ludźmi to tylko niektóre z powodów, dla których może pojawić się stres i niepokój.

Do tych emocji musimy jeszcze dodać utrudnione korzystanie z czasu wolnego, ponieważ praca nigdy nie opuszcza umysłu i myśli takich ludzi. W rezultacie mogą odczuwać niecierpliwość, drażliwość, a nawet znaczny brak przywiązania do własnych potrzeb, jak wskazano w artykule na temat zależności od pracy.

Perfekcjoniści skracają godziny snu, zapominają o ćwiczeniach, a nawet nie dbają o swoje odżywianie.

Depresja spowodowana nadmierną kontrolą

Bardzo słuszne uwagi wskazuje artykuł „Perfekcjonistyczny styl osobowości a depresja”. Zgodnie z nim, „ekstremalny perfekcjonizm może prowadzić do niezdecydowania lub zachowań, które są zbyt surowe lub kontrolujące […], które mogą prowadzić do depresji i ją pogłębiać”.

To prawda, że perfekcjonizm w pracy dotyczy ludzi, którzy mają ambitne cele i chcą poprawy. To pracownicy, którzy nie mają nic przeciwko pracy w nadgodzinach. Jednak w chwili prawdy odkrywamy szkodliwe zachowania.

Zmęczona kobieta

Nietolerancja dla błędów może powodować problemy z samooceną, a bardzo wysokie wymagania mogą prowadzić do depresji.

Nie tolerowanie błędu powoduje frustrację. Ponadto, perfekcjoniści również szukają aprobaty od innych, a opinia na temat wyników jest zawsze subiektywna. Weźmy przykład.

Wyobraź sobie, że dana osoba jest ekspertem do spraw produkcji i instalacji drewnianych drzwi. Robi to od wielu lat, jest perfekcjonistą, koncentruje się na każdym detalu i nie dotrzymuje terminów, ponieważ chce się upewnić, że drzwi są idealne. Ale możesz natknąć się na kogoś, komu nie spodoba się wynik.

Tak więc wszystkie te wygórowane wymagania wobec siebie ostatecznie wzmacniają i to w dużym stopniu, poczucie niedostosowania.

Czy możesz przestać być perfekcjonistą?

Być może teraz doszliśmy do najważniejszego punktu. Mianowicie chodzi o to, czy perfekcjonizm w pracy można złagodzić, aby zminimalizować jego konsekwencje. Prawda jest taka, że ​​to możliwe. Ale aby to osiągnąć, trzeba poszukać pomocy, a przede wszystkim mieć świadomość, że jest to problem, ograniczenie.

Gdy jakaś osoba jest perfekcjonistą i cierpi z tego powodu, pierwszym krokiem jest znalezienie profesjonalnej pomocy. Doświadczony specjalista weźmie na siebie zaprojektowanie terapii. Co ciekawe, w wielu przypadkach skoncentruje się ona na problemach z samooceną, które mogą utrwalać tę „obsesję”.

Ktoś, kto chce wszystko kontrolować i dąży do doskonałości, jest bowiem często osobą o bardzo niskiej samoocenie.

Perfekcjonistę można także wyposażyć się w narzędzia do relaksacji, zmniejszające wyczerpanie i niepokój w tych płaszczyznach, w których ta cecha przejawia się najsilniej. Dzięki cierpliwości i dużemu wysiłkowi perfekcjonista może przestać cierpieć z powodu konsekwencji swojego zachowania.

A czy TY uważasz się za perfekcjonistę? Jeśli tak, jakie problemy to spowodowało w Twoim życiu? Podziel się z nami Twoimi doświadczeniami.

„Perfekcjonista cierpi za każdym razem, gdy popełnia błąd”.

-Anonim-

Bibliografia

Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.

  • Caputto, Ileana, Cordero, Soledad, Keegan, Eduardo, & Arana, Fernán. (2015). Perfeccionismo y esquemas desadaptativos tempranos: un estudio con estudiantes universitarios. Ciencias Psicológicas9(2), 245-257. Retrieved September 30, 2019, from http://www.scielo.edu.uy/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1688-42212015000300003&lng=en&tlng=es.
  • Remorini, C. (2010). Contribuciones y proyecciones de la Etnografía en el estudio interdisciplinario del desarrollo infantil. Perspectivas en Psicología, (13).
  • Scotti, D., Sansalone, P. A., & Borda, T. (2011). Autoestima, miedo a la evaluación negativa y perfeccionismo: un estudio comparativo en población clínica y en población general. In III Congreso Internacional de Investigación y Práctica Profesional en Psicología XVIII Jornadas de Investigación Séptimo Encuentro de Investigadores en Psicología del MERCOSUR. Facultad de Psicología-Universidad de Buenos Aires.
Scroll to Top