Ofiara bullyingu - w jaki sposób poznać, że jest nią Twoje dziecko?

Ofiara bullyingu - w jaki sposób poznać, że jest nią Twoje dziecko?
Gema Sánchez Cuevas

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Gema Sánchez Cuevas.

Ostatnia aktualizacja: 14 lipca, 2018

Nie zawsze łatwo zauważyć, że nasze dziecko to ofiara bullyingu. Ponadto bullying często sprawia, że jego ofiara zamyka się w sobie. Prześladowcy, aby zapewnić, że ofiara bullyingu nikomu się nie zwierzy, często grożą różnymi karami, jeśli ktoś się o tym dowie.

Zjawisko bullyingu istnieje od dawna. Jednak w ostatnich latach jest ono silniejsze z różnych powodów, chociaż wiemy, że jest to w dużej mierze spowodowane dostępnością nowych technologii ułatwiających bezosobowe relacje.

Ludzie, którzy kochają siebie nie ranią innych. Im bardziej nienawidzimy samych siebie, tym bardziej chcemy, aby inni cierpieli”.

-Dan Pearce-

Nigdy nie wiadomo, jakie mogą być konsekwencje, gdy dziecko pada ofiarą zastraszania. Niektóre dzieci znajdują sposób, by sobie z tym poradzić, na inne ma tak duży wpływ, że zagraża ich stabilności emocjonalnej, a w innych przypadkach konsekwencje mogą być tragiczne. Dlatego ważne jest, aby zwracać uwagę na znaki sugerujące, że nasze dziecko to ofiara bullyingu. Przedstawiamy pięć z nich.

1. Ofiara bullyingu choruje nagle i bez przyczyny

Zwykle, gdy dziecko jest ofiarą bullyingu zaczynają pojawiać się objawy fizyczne. Nie są to problemy sprecyzowane. Najczęstsze są bóle i zawroty głowy, nudności, nerwowe tiki i tym podobne.

chłopiec na kanapie

Bardzo często zdarza się też, że dziecko traci apetyt lub nagle zmienia nawyki żywieniowe. Być może jest zbyt wymagające jeśli chodzi o jedzenie lub odmawia zjedzenia czegoś, co wcześniej bardzo mu smakowało. Zdarza się też, że zaczyna mieć problemy ze snem.

2. Dziecko staje się zamknięte w sobie i łatwo je zirytować

Zmiany w zachowaniu dziecka będącego ofiarą bullyingu są bardzo widoczne. Zaczyna być bardziej zamknięte w sobie. Wygląda na zamyślone, ciche i smutne. Jednak, gdy pytasz czy wszystko w porządku, zawsze odpowie, że tak i że nic złego się nie dzieje.

Bardzo prawdopodobne, że dziecko stanie się drażliwe i nietolerancyjne. Cały czas jest w złym humorze. Jest biernie agresywne, nie odpowiada, gdy ktoś do niego mówi, często się dąsa. Zupełnie tak, jakby przez cały czas czuło się zirytowane lub poddenerwowane.

3. Ofiara bullyingu opuszcza się w nauce

Bardzo często zdarza się, że problem bullyingu odzwierciedla się w wynikach w nauce. Najbardziej typową rzeczą jest to, że dziecko staje się nieco roztargnione. Zapomina o odrabianiu lekcji, źle interpretuje instrukcje lub po prostu okazuje niechęć.

dziecko na schodach

Dziecko jest nieobecne i nie chce wypełniać swoich obowiązków. Jest roztargnione i dlatego czasami nie rozumie tego, co usłyszało w klasie. Często ma też trudności ze wstawaniem i wielokrotnie próbuje wywinąć się od pójścia do szkołu używając różnych pretekstów.

4. Odizolowanie

Dzieci cierpiące na bullying stają się samotne. Nie chcą już chodzić na zajęcia dodatkowe. Wolą zostać w domu i nie okazują entuzjazmu do spotkań z rówieśnikami. Stają się dziećmi, które ściśle przestrzegają rozkładu godzin, ale nie zostają w szkole nawet minutę po dzwonku.

W miarę upływu czasu jego przyjaciele również przestają go szukać. Już do niego nie dzwonią ani nie szukają jego towarzystwa. Być może zacznie się interesować tym, co może robić w samotności, na przykład graniem w gry wideo. Lub zacznie spędzać dużo czasu przy komputerze, nie mając żadnego planu na przyszłość.

5. Zaczynają pojawiać się fizyczne objawy bullyingu

Często może się zdarzyć, że wróci do domu z oznakami agresji na ciele. Mogą być to siniaki, zadrapania lub obrażenia. Jednak ofiara bullyingu nie zawsze jest bita. Czasami po prostu ją nękają i grożą, aby zabrać jej drugie śniadanie i ją wyśmiać.

płaczący chłopak

To normalne, że gdy dziecko jest ofiarą nękania nie chce rozmawiać o tym, co się dzieje. Może nawet stać się agresywne, jeśli będziesz nalegał, by z Tobą porozmawiał. Mimo to, kiedy podejrzewasz, że dziecko jest nękane, nie pozwól mu Cię odrzucić. Nalegaj, nie wywierając presji i zachowaj spokój.

Jeśli dziecko nie chce powiedzieć Ci, co się dzieje może to być spowodowane tym, że nie jest pewne, czy poradzisz sobie z tą sytuacją. Może boi się, że zaczniesz robić mu wyrzuty albo że po Twojej interwencji w szkole sytuacja tylko się pogorszy. Pierwszą rzeczą jest próba zwiększenia zaufania, a następnie udowodnienia, że jesteś jego wsparciem i że wszystko się zmieni na lepsze.


Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.