Mit Hery – poznaj mściwą matronę Olimpu

Mit Hery nawiązuje do jednego z najbardziej klasycznych, ale jednocześnie i najmroczniejszych aspektów kobiecej natury. Przedstawia matronę, którą zawsze trawi zazdrość i która nie przegapi okazji do zemsty. Systematyczna niewierność jej męża, Zeusa, nieustannie doprowadzała ją do takiej postawy.

Dla Greków mit Hery reprezentował archetyp typowej kobiety. Była boginią małżeństwa i życia rodzinnego. Jej zadaniem była obrona obu instytucji za wszelką cenę. Była najważniejszą kobiecą boskością na Olimpie i tak czy inaczej prawie zawsze wychodziła na swoje.

Jednym z najbardziej uderzających aspektów mitu Hery jest fakt, że bogini mściła się za każdy akt niewierności ze strony Zeusa. Jednak przedmiotem jej gniewu prawie nigdy nie był jej mąż, a raczej jego kochanki i dzieci, które miał z nimi. I to pomimo faktu, że Zeus siłą lub podstępem zdobywał kobiety, z którymi zdradzał swoją żonę.

„Małżeństwo jest główną przyczyną rozwodu”.

–Groucho Marx–

Skąd pochodzi mit Hery

Hera była córką Kronosa i Rei, a więc siostrą Zeusa, który później został jej mężem. Podobnie jak się stało ze wszystkimi dziećmi Kronosa, ten połknął Herę, gdy się urodziła. Robił to dlatego, że wyrocznia zapowiedziała mu, że jedno z jego dzieci zdetronizuje go. Zeus został uratowany dzięki sztuczce swojej matki, a później uwolnił swoje rodzeństwo, w tym Herę.

Mit Hery mówi, że Zeus zapałał do niej miłością i aby ją posiąść, przyjął postać ptaka zwanego kukułką. Ślub ich dwojga był wystawnym wydarzeniem, które odbyło się w Ogrodzie Hesperydów. Doczekali sie równiez wspólnych dzieci: Aresa, boga wojny; Hebe, bogini młodości; Ilithía, bogini Partów; i Hefajstosa, boga kowali.

Chociaż mit Hery jest mitem o małżeństwie i rodzinie, ta bogini nie była w rzeczywistości dobrą matką. Dowodem na to jest to, że odrzuciła swojego syna Hefajstosa, ponieważ wydawał się bardzo brzydki.

Wyrzuciła go z Olimpu a ten zemścił się, tworząc magiczny tron, który podarował matce. Kiedy na nim usiadła, już nigdy nie mogła wstać. Zaklęcie skończyło się, gdy Hefajstos otrzymał Afrodytę za żonę. Jak na ironię losu, najbrzydszy otrzymał najpiękniejszą.

Wrogie stosunki z Herkulesem

Herkules, grecki bohater, był owocem jednego z aktów niewierności Zeusa, więc Hera go znienawidziła i odtąd zawsze walczyła, by go zniszczyć. Matka herosa Alcmena nazwała swojego syna „Herkulesem”, aby stłumić nienawiść bogini. To imię oznacza „chwałę Hery”. Nie zmniejszyło to jednak wściekłości olimpijskiej matrony.

Zeus, który nie miał żadnych hamulców, podstępem nakłonił Herę aby karmiła piersią Herkulesa, którego wzięła za jedno ze swoich prawdziwych dzieci. W ten sposób bohater pił boskie mleko. Kiedy Hera odkryła oszustwo, wyrwała dziecko z ramion.

To spowodowało, że strumień mleka wzbił się w niebo, a z jego pozostałości powstała potem Droga Mleczna.

Później sama Hera ukarała Herkulesa słynnymi 12 pracami i prześladowała go przez całe życie. Jednak sam Zeus i inni bogowie chronili bohatera i pomagali mu w jego wielu zadaniach, udaremniając niektóre plany królowej Olimpu.

Wyniosła bogini pełna pychy

Mit Hery pokazuje, że bogini działała nie tylko powodowana zazdrością, ale przy wielu okazjach również kierowała nią pycha. Mówi się, że oślepiła proroka Tejrezjasza, kiedy ten nie chciał przyznać racji jej mężowi podczas kłótni. Była także jednym z inicjatorów słynnej wojny trojańskiej.

Pewnego razu chciała też dokonać olimpijskiego „zamachu stanu”. W tym celu spotkała się z Posejdonem, Apollem i Ateną. Celem było zdetronizowanie Zeusa, który nie wiedział o niczym. Kiedy spał, przykuli go do łóżka i pozbawili pioruna, który dawał mu moc. Potem zaczęli się miedzy sobą kłócić, kto będzie nowym bogiem bogów na Olimpie.

Podczas gorącej kłótni na scenę wkroczył niezauważony Briareo, gigant ze stu ramionami. Uwolnił Zeusa, który odzyskał kontrolę nad Olimpem i surowo ukarał spiskowców. Spiskowcy prosili o przebaczenie i przysięgali wierność na zawsze.

I tak, pomimo ciągłych niewierności i nielojalności, małżeństwo Hery i Zeusa nigdy się nie skończyło.