Lęk przed odrzuceniem i przywiązanie emocjonalne

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Gema Sánchez Cuevas.

Ostatnia aktualizacja: 27 grudnia, 2022

Czuć się bezpiecznie we wszystkich dziedzinach naszego życia jest niezbędne, aby doświadczyć dobrego samopoczucia. Jednak największą potrzebą jest to w naszych relacjach. Jeśli jest bezpieczeństwo, będziemy czuć zaufanie i ochronę. Jeśli jednak uczucia te są zagrożone przez duchy przeszłości, wtedy lęki wkroczą w nasze życie. Jednym z największych z nich jest lęk przed odrzuceniem.

Brak poczucia bezpieczeństwa, jaki stanowi lęk przed odrzuceniem, może podważyć związek. Jest to szczególnie prawdziwe, gdy źródłem tego wszystkiego jest zepsute i stłumione dzieciństwo. Ten, kto kryje się w obsesyjnym lęku, może nieumyślnie zaszkodzić swojemu związkowi i sprawić, by jego partner potwierdził to, co już podejrzewał. Z drugiej strony związek może stać się tak destrukcyjny, że obaj członkowie wpadają w spiralę dyskomfortu i cierpienia.

Posiadanie obaw, że związek nie do końca działa, jest całkiem normalne. Jednak życie w ciągłej nieufności i nadwrażliwości na odrzucenie powoduje jedynie dyskomfort i niestabilność. Przyjrzyjmy się dokładniej temu, co wywołuje lęk przed odrzuceniem.

Znaczenie więzi przywiązania i lęk przed odrzuceniem

W pierwszym roku życia nawiązujemy emocjonalną więź z naszym głównym opiekunem, która znana jest jako przywiązanie. Poprzez tę relację i rodzaj więzi, którą budujemy, każdy z nas zdobędzie serię zdolności emocjonalnych. Zastosujemy je w naszych przyszłych relacjach interpersonalnych.

Jeśli to powiązanie nigdy się nie zdarzy, spowoduje to duże problemy w przyszłości. W takim przypadku nasze potrzeby fizyczne i emocjonalne mogły nas uwarunkować, powodując, że dorastaliśmy, czując się niechronionymi, niepewnymi i nieufnymi.

Jest to jedna z konsekwencji wyjaśnionych w teorii przywiązania Bowlby’ego (patrz poniżej). Wyjaśnia głębokie poczucie opuszczenia, którego doświadcza wielu ludzi, mimo że są otoczeni przez swoich bliskich. Spójrzmy na przykład, aby spróbować go lepiej zrozumieć.

Głodne dziecko

Dziecko czuje się głodne, ponieważ nie jadło przez kilka godzin. Całe jego ciało mówi mu, że jest głodne. Jednak jedynymi narzędziami, którymi dysponuje, są płacz i wzburzenie. Jego matka, jako główny opiekun w tym przypadku, przechwytuje sygnały, które ono wydaje i interpretuje to jako fakt, że jest głodne. Czemu? Ponieważ nauczyła się wykrywać fizyczne i emocjonalne potrzeby swojego dziecka i je zaspokajać. To przywróci równowagę fizjologiczną i emocjonalną dziecka.

Kiedy dziecko żyje nieustannie poprzez tego rodzaju doświadczenia, zawsze będzie szukało fizycznej bliskości z matką. Ufa, że ​​ona może je uspokoić i pomóc odzyskać równowagę. Później w jego rozwoju dziecko będzie mogło znosić nieprzyjemne doświadczenia, widząc, że jego matka podchodzi do niego lub mówi “wrócę niedługo”.

Z tego powodu, gdy coś podobnego dzieje się z Tobą, gdy jesteś dorosły, zachowujesz spokój. Wiesz, że za kilka godzin zobaczysz swojego krewnego, partnera lub przyjaciela. Twój mózg nauczył się, że może czuć się spokojny i że może to być trwałe uczucie.

Jeśli mózg niemowlęcia nigdy nie doświadczył tego poczucia spokoju lub przekonania, że ​​po złym doświadczeniu można doświadczyć spokoju, to dorosły mózg też tego nie doświadczy. Nie będziesz czuł zaufania w intymnym związku, ponieważ nie nauczyłeś się, gdzie możesz znaleźć spokój.

Ponadto brak kontaktu i brak opieki skutkuje wyższą produkcją adrenaliny w mózgu. To predysponuje nas do bardziej agresywnego i impulsywnego zachowania. Utrudnia to również kontrolowanie emocji.

Emocjonalne rany odrzucenia w związkach

Jak widzimy, istnieją rany, takie jak uczucie odrzucenia, które, chociaż ich nie widzimy, czają się w najgłębszej części nas. Są w stanie uwarunkować tak wiele części naszego życia. Wiele sytuacji, których doświadczamy w dzieciństwie, pozostawia na nas piętno. Jeśli nie są leczone, są w stanie rozerwać nas w środku, podczas gdy my sami nie zdajemy sobie nawet z tego sprawy.

Bowlby, w swojej teorii przywiązania, ustalił, że więzi emocjonalne powstające w dzieciństwie zachowują formę modeli w reprezentatywnym świecie dorosłych. Hazan i Shave również potwierdzają ten fakt w swoich badaniach. Pokazali, że zachowanie dorosłych w związkach kształtuje się za pomocą mentalnych percepcji, które powstały w związku między dzieckiem a jego rodzicami.

W ten sposób widzimy, że strach przed porzuceniem w związkach ma swoje korzenie w dzieciństwie. Są to duchy przeszłości, które powracają, niosąc ze sobą całą naszą niepewność. Próbują Ci przypomnieć, że nie jesteś godzien aby otrzymać miłość lub dobre traktowanie od innych ludzi. Zazwyczaj pojawiają się, ponieważ mózg otrzymuje sygnał alarmowy.

Przywiązanie emocjonalne a lęk przed odrzuceniem

Słowo, miejsce, rodzaj zachowania lub wspomnienia wystarczą, aby aktywować “sytuację awaryjną” u osoby, która nigdy nie była w stanie czuć się całkowicie bezpieczną. Stamtąd zaczyna się ujawniać cała lawina emocji i zachowań. Niestałość, apatia, smutek, wymieniając tylko trzy.

Poza tym osoba, która doświadcza lęku przed odrzuceniem, zwykle rozwija emocjonalną zależność w stosunku do partnera. W końcu potrzebuje jego stałej akceptacji. Jeśli ich związek jest toksyczny, wtedy całkowicie nie będzie w stanie go zakończyć lub zdystansować się. To tak, jakby była niczym bez drugiej osoby. Jest w stanie zrobić absolutnie wszystko aby utrzymać związek. Wszystko, z wyjątkiem ponownego otwierania starych ran.

W niektórych przypadkach lęk przed opuszczeniem rodzi rodzaj uzależnienia od tego braku wartości i samozaspokajania. Ponieważ ludzie tacy nie czują się chciani ani bezpieczni, muszą potwierdzić, że ta tożsamość nadal istnieje. Dlatego, jeśli rzeczywiście znajdą ochronę i bezpieczeństwo, w końcu odrzucają to lub w to nie wierzą. Wszystko to spowodowane jest głęboko osadzonymi śladami nieleczonego stresu pourazowego.

Lęk przed odrzuceniem

Lęk przed odrzuceniem to bardzo głęboko emocjonalna rana, zakorzeniona w dzieciństwie. Uzdrawianie tej rany polega na przyjmowaniu i wybaczaniu przeszłości, aby pozwolić jej odejść. To skomplikowane zadanie. Zwłaszcza jeśli osoba nie jest świadoma tego, jak zostały one uwarunkowane przez ich wcześniejsze doświadczenia. Jest to często pogarszane przez ich obronę. To, co powinno być dla ich ochrony, okazało się w końcu nie tak nieprzenikliwe.

W rzeczywistości, w najbardziej złożonych przypadkach wskazane jest, aby przejść się do profesjonalisty. Będzie w stanie Ci pomóc, szczególnie w pierwszych ważnych krokach. Innym aspektem, nad którym należy pracować, jest poczucie własnej wartości. Zwykle jest naruszone, a nawet zepsute. Uczenie się doceniania siebie jest niezbędne, aby przełamać pułapkę uzależnienia emocjonalnego. Ponadto, przy dobrej samoocenie, znacznie łatwiej będzie zarządzać emocjami i myślami, które są zakotwiczone w naszych przeszłych doświadczeniach.

Zmienianie naszych emocji

Emocje takie jak gniew, uraza, lęk czy smutek są bardzo powszechne w ludziach, którzy boją się zostać odrzuceni. Musisz nauczyć się zmniejszać ich intensywność i rozszyfrowywać to, co naprawdę znaczą. Gdy to zrobisz, będziesz mógł zmienić je w coś pozytywnego.

Negatywne założenia i oczekiwania to również elementy, które należy wziąć pod uwagę. Przez większość czasu nasze myśli są tym, co na nas wpływa i zwiększa nasze lęki. Sprawiają, że są znacznie większe niż powinny. Jeśli obawiamy się, że nasz partner nas opuści, będziemy bardziej świadomi jego zachowania i słów. Często błędnie zinterpretujemy je, aby potwierdzić lęk, który się w nas znajduje.

Jak widać, lęk przed odrzuceniem i jego leczenie wymaga wewnętrznej odbudowy. Jest to proces, który wymaga czasu. Musimy nauczyć się ustalać priorytety i odkrywać nasze obawy. Jest to coś, o czym nie wolno nam zapomnieć. Przy wielu okazjach to, co naszym zdaniem dzieje się na zewnątrz, jest niczym więcej jak projekcją tego, co dzieje się wewnątrz nas. Jeśli potrafisz zidentyfikować którykolwiek z tych objawów, zachęcamy do znalezienia pomocy i leczenia, zanim będzie za późno.