Kora ruchowa - poznaj jej podstawowe cechy i funkcje

Kora ruchowa - poznaj jej podstawowe cechy i funkcje
María Alejandra Castro Arbeláez

Napisane i zweryfikowane przez psycholog María Alejandra Castro Arbeláez.

Ostatnia aktualizacja: 27 grudnia, 2022

Dzięki mózgowi jesteśmy w stanie planować, jeść, biegać, a nawet uśmiechać się. Obszar, który pomaga nam kontrolować, wykonywać i planować nasze ruchy to kora ruchowa. Dzięki jej złożonym, ale rónież fascynującym funkcjom możemy robić wszelkie nasze czynności codzienne

Ponadto pozwala nam reagować na bodźce, które są niezbędne dla naszego przetrwania. Należy również wspomnieć, że kora ruchowa nie funkcjonuje samodzielnie. Jesteśmy w stanie się poruszać dzięki różnym połączeniom i powiązaniom z innymi obszarami mózgu.

W tym artykule będzie mowa o strukturze, funkcjach oraz o tym, gdzie się znajduje kora ruchowa, a także o związanych z nią patologiach, gdy zostaje uszkodzona lub nie działa tak, jak powinna.

Kora ruchowa: czym jest i gdzie się znajduje?

Kora ruchowa jest jedną z części kresomózgowia, które z kolei jest częścią międzymózgowia. Jej główną funkcją jest planowanie i wykonywanie dowolnych ruchów ciała. Znajduje się w płacie czołowym, tuż przed bruzdą Rolando i korą somatosensoryczną.

Kora ruchowa

Obecnie kora ruchowa składa się z regionu znanego jako homunkulus Penfielda. Obszar ten wskazuje części kory, które wykonują ruchy.

Z jakich części składa się kora ruchowa?

  • Pierwszorzędowa kora ruchowa. To główny obszar. Jest odpowiedzialny za generowanie impulsów nerwowych potrzebnych do wykonywania dowolnych ruchów. Ponadto odpowiada za wysyłanie rozkazów do mięśni ciała. To region o niskim progu pobudliwości.
  • Drugorzędowa kora ruchowa. Ta część koordynuje postawę. Jest związana z kolejnością ruchów dużych grup mięśni.
    Mężczyzna w okularach z afazją
  • Kora przedruchowa. Jest odpowiedzialna za przechowywanie pamięci ruchów wykonywanych w przeszłości. Jednocześnie koordynuje i programuje kolejność ruchów dowolnych oraz aktywność pierwszorzędowej kory ruchowej, znajdując się tuż przed nią i blisko szczeliny Sylwiusza. Jest również powiązana z wykonywaniem ruchów potrzebnych do mówienia.
  • Ośrodek Broki. To obszar, który jest odpowiedzialny za generowanie mowy. Znajduje się w zakręcie czołowym dolnym.
  • Kora ciemieniowa tylna. Ten obszar przekształca informacje wizualne w informacje ruchowe.

Patologia kory ruchowej

Uszkodzenie tej części mózgu może mieć poważne konsekwencje. Dlaczego? Ponieważ potrzebujemy kory ruchowej do wykonywania większości naszych codziennych działań.

Oto niektóre z możliwych skutków jej uszkodzenia:

  • Paraliż – polega na całkowitej lub częściowej utracie ruchu w jednej lub kilku częściach ciała. Gdy uraz powstaje w jednej półkuli, skutki przejawią się po drugiej stronie. Na przykład, uszkodzenie kory ruchowej lewej półkuli wpłynie na prawą stronę.
  • Apraksja – człowiek nie jest w stanie wykonywać czynności na polecenie. Oznacza to, że osoba jest świadoma, co należy zrobić, jaki ruch wykonać, ale nie potrafi tego zrealizować.
  • Dyzartria – jest to zaburzenie mowy, gdy osoba doświadcza trudności w artykułowaniu dźwięków i słów.
  • Agrafia – utrata możności wyrażania pomysłów i myśli za pomocą pisania.
  • Afazja Broki – zaburzenie funkcji językowych. Charakteryzuje się między innymi trudnościami z mówieniem, pisaniem oraz z zapamiętywaniem słów.

Dalsze dochodzenia

Naukowcy próbują znaleźć również odpowiedzi, które mają pomóc w ustaleniu sposobu naprawy kory ruchowej po uszkodzeniu mózgu. To wyjaśnia, dlaczego w tym zakresie przeprowadza się tak wiele różnych badań.

Na przykład w lutym 2018 roku Lina Bunketorp i jej koledzy opublikowali na ten temat artykuł w czasopiśmie “Restorative Neurology and Neuroscience“. Odkryli w nim, jak wielkie znaczenie ma kora ruchowa dla wykonywania ruchów. W swoim badaniu przedstawili adaptacyjną plastyczność kory ruchowej u osób z tetraplegią.

Podejścia te pomagają nam lepiej zrozumieć, w jaki sposób kora reaguje na uszkodzenia i terapie. Dlatego też naukowcy dalej próbują znaleźć ostateczne rozwiązania w tej sprawie. Podsumowując, kora ruchowa jest osią naszych ruchów. Bez niej nie bylibyśmy w stanie nic zrobić.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Bear, M. F. Connors, B. W., Paradiso, M.A., Nuin, X. U., Guillén, X. V. & Sol Jaquotot, M. J. (2008). Neurociencias: la exploración del cerebro. Wolters Kluwer/Lippincott Williams & Wikins.
  • Bunketorp Käll, L., Cooper, R.J. Wangedell, J., Fridén, J., & BjöRNSDOTTER, m. (2018). Adaptative motor cortex plasticity following grip reconstruction in individuals with tetraplegia. Restorative neurology and neuroscience, 36 (1), 73-82.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.