Konfucjusz: biografia niezwykłego filozofa

Konfucjusz urodził się w VI wieku p.n.e., na długo przed naszymi czasami. Niemniej jednak, nawet dzisiaj, ponad dwa i pół tysiąca lat później, wciąż jest cytowany jako źródło mądrości. Jego myśli były uniwersalne i miały całkowicie ponadczasową jakość. Zbudował i głosił szereg wartości, które były pożądane i niezbędne do sprawnego funkcjonowania społeczeństwa.

Aby zrozumieć znaczenie tego filozofa, wystarczy powiedzieć, że był jednym z nielicznych wschodnich myślicieli, którzy zdecydowanie przeniknęli do filozofii zachodniej. Kilka jego idei zostało uchwyconych w słynnej Yijing, niezwykle popularnej w świecie zachodnim książce.

„Pytasz mnie, dlaczego kupuję ryż i kwiaty? Kupuję ryż, żeby przeżyć i kwiaty, żeby mieć po co żyć”.

-Konfucjusz-

Nie ma wątpliwości, że konfucjonizm wywarł wielki wpływ na doktrynę chrześcijańską. Wiele wartości głoszonych w chrześcijaństwie wywodzi się z filozofii Konfucjusza.

Z tego powodu można go uważać za jednego z największych filozofów wszechczasów, do tego stopnia, że dzisiaj jeszcze możemy się od niego wiele nauczyć.

Konfucjusz

Konfucjusz urodził się w roku 551 pne, w małej chińskiej wiosce w powiecie Lu, obecnie zwanej Shan-tong.

Był dzieckiem z drugiego małżeństwa swojego ojca, który w chwili narodzin syna miał już ponad 60 lat. Jego żona była niezwykle młoda i biedna. Pierwotne imię Konfucjusza brzmiało K’ung Fu-tzu, ale po łacinie otrzymało formę „Konfucjusz”.

Ojciec Konfucjusza miał już dziewięć córek z pierwszego małżeństwa, ale nie chciał umrzeć nie posiadając syna. Zawarł umowę z biednym wdowcem, który oddał mu swoją najmłodszą córkę. Dziewczynka, przyszła matka Konfucjusza, miała zaledwie 13 lat. Jego ojciec zmarł, gdy chłopiec miał zaledwie trzy lata.

Ze strony ojca K’ung Fu-tzu pochodził ze szlachetnego rodu. Jego przodkami byli przyrodni brat ostatniego cesarza z dynastii Shang i krewny, który był księciem Szung.

Mimo to śmierć ojca Konfucjusza pozostawiła jego matkę w ogromnych kłopotach finansowych. Udało jej się jednak zapewnić chłopcu doskonałe wykształcenie, uzupełnione faktem, że już od najmłodszych lat wykazywał on skłonności do uczenia się samemu.

Funkcjonariusz i myśliciel

Mówi się, że Konfucjusz od najmłodszych lat był wielkim miłośnikiem książek i sam celebrował złożone rytuały swoich czasów. Mówi się też, że nie był szczególnie przystojny, bo miał dość dużą głowę. Z drugiej strony jego wyraźna inteligencja i łatwość w posługiwaniu się słowami dodawały mu innego rodzaju uroku.

W wieku 19 lat ożenił się z młodą kobietą, o której praktycznie nic nie wiadomo. Mieli syna o imieniu Po Yu, a wkrótce potem kobieta opuściła filozofa, prawdopodobnie po to, by wrócić do domu rodziców.

Niewiele wiadomo też o synu Konfucjusza. Z drugiej strony wnuk filozofa, był jedną z wielkich postaci konfucjanizmu. Nazywał się Kong Ji.

Pierwszą pracą Konfucjusza była pozycja menedżera. Był to zawód, dzięki któremu zyskał reputację mądrego i uczciwego człowieka. Jego matka zmarła i przez trzy lata był w żałobie, zgodnie z ówczesnym zapisem.

Po tym okresie z większym zapałem poświęcił się filozofii. W tym czasie pozyskał swoich pierwszych uczniów, wśród których było dwóch ministrów dworu cesarskiego.

Wieczna nauka

Liczba uczniów filozofa wzrosła, ale książę jego rodzinnego miasta został obalony, a Konfucjusz został zmuszony do emigracji. Kolejne 15 lat spędził na podróżach, dopóki nie mógł wrócić do swojego kraju, spustoszonego konfliktami i korupcją.

Konfucjusz otrzymał stanowisko, które dziś będzie odpowiednikiem Ministra Sprawiedliwości. Wykonywał swoją pracę w tak cnotliwy sposób, że zdobył podziw i aplauz współczesnych.

W jego życiu zapanował dobrobyt. Jednak inni, zazdrośni o jego moc, zaczęli spiskować przeciwko niemu. Rozczarowany Konfucjusz ponownie wyruszył w drogę ze swoimi uczniami. Wędrowali oni tam i z powrotem przez następne 13 lat. Konfucjusz głosił, że chce znaleźć władcę, który byłby skłonny kierować się jego zasadami, ale nigdy takiego nie znalazł.

Zasmucony, postanowił wrócić na swoje ziemie. Pewnego dnia okoliczni myśliwi złapali niezwykle dziwne zwierzę i filozof zinterpretował to jako znak, że umrze. Tak też się stało: Konfucjusz został pochowany na brzegach rzeki Si. Jego uczniowie opłakiwali go przez kolejne trzy lata.

Kult konfucjonizmu zaczął się w Chinach naprawdę wcześnie. Co więcej, Konfucjusz był utrzymywany jako najwyższy duchowy przywódca tego narodu aż do XX wieku.