Ernesto Sabato – nie tylko ponadczasowy pisarz

Ernesto Sabato jest dobrym przykładem intelektualisty, dla którego nie ma granic, podbił nas swoją pracą, ale także swoimi wyjątkowymi przemówieniami. Argentyńskiemu autorowi udało się sprawić, że świat zakochał się w tym słowie, ale również zapuścił się w inne dziedziny, takie jak naukowiec.

W ten sposób moglibyśmy zdefiniować go jako wszechstronnego człowieka, który oprócz pisania zaczął wnosić wielki wkład w naukę i filozofię. Na każdym polu, po którym się poruszał, Ernesto Sabato zostawił swój ślad. Dlatego chcieliśmy zaprezentować artykuł, w którym poznasz jego życie, część jego pracy i jego niezliczony wkład.

«Życie polega na budowaniu przyszłych wspomnień».

-Ernesto Sabato-

Życie Ernesto Sabato

Ernesto Sabato urodził się 24 czerwca 1911 roku w Rojas w Argentynie. Pochodził z klasy średniej włoskiego pochodzenia i był przedostatnim z jedenastu braci.

Pierwsze lata nauki spędził w Rojas, później przeniósł się do La Plata, aby ukończyć szkołę średnią. Po zakończeniu tego etapu zaczął studiować fizykę na uniwersytecie w La Plata. Podczas swojego pobytu w tym mieście poznał kobietę, która pozostała u jego boku przez resztę życia, Matilde Kusminsky Richter.

W 1934 roku Sabato został wysłany do Moskwy jako delegat partii komunistycznej Argentyny. W trakcie przesiadki w Brukseli postanowił jednak uciec. Uciekł więc do Paryża, miasta, w którym poświęcił się pisaniu, by później wrócić do Buenos Aires i wziąć ślub.

W 1937 roku uzyskał doktorat z nauk fizycznych i matematycznych na Uniwersytecie Narodowym w la Plata. Po uzyskaniu doktoratu postanowił kontynuować badania w Paryżu. W tym czasie, 25 maja 1938 roku urodził się jego pierwszy syn, Jorge Federico.

Tuż przed wybuchem II wojny światowej został przeniesiony do Massachusetts, a w 1940 roku powrócił do Argentyny i poświęcił się nauczaniu na uniwersytecie w La Plata. Należał do katedry inżynierii, gdzie zrobił podyplomowy stopień naukowy z teorii względności i mechaniki kwantowej.

Dopiero w 1943 roku porzucił, częściowo dziedzinę naukową, aby całkowicie poświęcić się sztuce. Osiedlił się w prowincji Kordoba, gdzie pozostał na ranczu bez dostępu wody i prądu. Pisał już wtedy od dłuższego czasu, współpracował także z czasopismami i przygotowywał recenzje.

W kolejnych latach poświęcił się głównie pisaniu. Jednak ciężki cios zakłócił życie Sabato, kiedy jego syn Jorge Federico zginął w wypadku samochodowym w 1955 roku. Następnie, w roku 1998, to samo spotyka żonę. Sam Ernesto Sabato przeżył jednak długie lata i zmarł w wyniku zapalenia płuc 30 kwietnia 2011 roku, zaledwie 55 dni przed swoimi setnymi urodzinami.

Działalność poza pisarstwem

Ernesto Sabato jest zasadniczo rozpoznawany dzięki jego dziełom pisarskim. Ale jak już mogliśmy się przekonać, brał aktywny udział nie tylko w tej dziedzinie. Zobaczmy, jak zasłużył się również w innych dyscyplinach:

• Polityka: przez kilka lat skłaniał się ku socjalizmowi; w rzeczywistości został wybrany jako deputowany. Jednak w swoich ostatnich pismach i wystąpieniach publicznych, odszedł od tego nurtu. Opowiadał się raczej za społeczeństwem opartym na wolności jednostki, decentralizacji i współpracy.
• Fizyka i matematyka: otrzymał stypendium na opracowanie badań nad promieniowaniem atomowym w Laboratorium Curie w Paryżu. Jednak zdystansował się od nauki po wejściu w kontakt z ruchem surrealistów w Paryżu.
• Malarstwo: już w 1970 roku Sabato doszedł do wniosku, że jako pisarz powiedział już wszystko. A ponadto problem ze wzrokiem sprawił, że przestał czytać i pisać, aby całkowicie zanurzyć się w świecie malarstwa.

Ernesto Sabato był również dość bliski filozofii. Jego filozoficzne podejście wynikało z wagi, jaką przywiązywał do wiedzy i którą postrzegał jako prawdziwe źródło wolności dla człowieka. W tym nurcie napisał kilka artykułów filozoficznych, w których skrytykował naukę, ponieważ w przeciwieństwie do filozofii postrzegał ją jako źródło dehumanizacji.

Z drugiej strony, przeglądając życie argentyńskiego pisarza, możemy zauważyć silną skłonność do tematów społecznych, kulturowych i politycznych. Dowodem na to były różne prace o wielkim prestiżu, które wykonywał. Na przykład, był dyrektorem UNESCO i Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Potem jednak zrezygnował z tych stanowisk z powodu rozbieżności poglądowych.

Praca Ernesto Sabato

Jak już powiedzieliśmy, zakwalifikowanie Ernesto Sabato tylko jako pisarza oznaczałoby przedstawienie go w niepełnym świetle. Byłoby niesprawiedliwe, gdybyśmy pominęli wyjątkową działalność intelektualną, którą prowadził w całym swoim życiu.

Nie ma jednak wątpliwości, że jest znany na całym świecie i ceniony właśnie za swoje teksty. Dlatego poniżej podajemy krótki wybór niektórych z jego najbardziej uznanych dzieł:

• El tunel (1948): Jest to powieść psychologiczna opowiadana w pierwszej osobie, w której autor zanurza się w egzystencjalizm. W powieści tej główny bohater przebywa w więzieniu i stamtąd ujawnia przyczyny, które doprowadziły go do popełnienia morderstwa. Ta powieść została odrzucona przez różnych wydawców, ale kiedy w końcu została opublikowana, spotkała się z wielkim uznaniem. Otrzymała pochwały nawet od tak ważnych osobistości, jak Albert Camus.
• O bohaterach i grobach (1961): Ernesto Sabato napisał tę powieść w wieku 50 lat. Uznano ją za najlepszą powieść argentyńską XX wieku. Równolegle przedstawia ona różne argumenty, osadzone w peronizmie. Sabato miał zamiar ją spalić, ale nie zrobił tego dzięki swojej żonie.
• Abaddon – Anioł Zagłady (1974): Ta praca pokazuje pisarza w bardziej eksperymentalnej formie. To apokaliptyczny dyskurs, który odtwarza ważne wydarzenia w historii Argentyny, którym towarzyszą dramaty światowe XX wieku.

Ernesto Sabato opublikował także kilka artykułów, w większości filozoficznych. Podkreślają one pewne inklinacje do polityki, na przykład: Drugie oblicze peronizmu: List otwarty do Mario Amadeo, w którym bronił Evity Perón i jej zwolenników.

Międzynarodowe uznanie

Nie musiał długo czekać na uznanie ważnych autorów z całego świata. Wielu chwaliło jego pracę, był również prezentowany w różnych czasopismach i wywiadach. Nic więc dziwnego, że otrzymał kilka nagród za swoje dokonania. Najważniejsze z nich to:

• Grand Prix Argentyńskiego Towarzystwa Pisarzy.
• Nagroda dla Najlepszej powieści zagranicznej w Paryżu.
• Nagroda literacka Miguela Cervantesa.

Niewątpliwie Ernesto Sabato był autorem, który zostawił swój ślad w twórczości i kulturze światowej. Jego podejście do filozofii, nauki i polityki uczyniło go niezrównanym autorem. W tym artykule chcemy zaprosić Cię do uzupełnienia luki w Twojej bibliotece (jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś, aby zbliżyć się do jego postaci i refleksji dzięki jego wyjątkowym tekstom.

„Zawsze nieco złowieszczy jest powrót do miejsc, które były świadkami chwili doskonałości”.

-Ernesto Sabato-