Eksperyment Mały Albert - badanie kwestii warunkowania

John B. Watson jest znany jako jeden z ojców behawioryzmu. Jego głównym intelektualnym punktem odniesienia był Pawłow, rosyjski fizjolog, który dokonał pierwszych odkryć dotyczących warunkowania. W związku z tym Watson przeprowadził słynne badanie znane jako “eksperyment mały Albert“.

Ivan Pawłow przeprowadził niezwykle słynny eksperyment z psami. Można powiedzieć, że był to jeden z najważniejszych rozdziałów wprowadzających, które pomogły w zapoczątkowaniu psychologii jako prawdziwej nauki. Odkrył podstawowe aspekty odpowiedzi na bodziec i ustalił zasady klasycznego warunkowania.

Watson próbował powtórzyć eksperyment Pawłowa z psami poprzez eksperyment mały Albert. Innymi słowy, on eksperymentował z ludźmi. W tym konkretnym przypadku zmanipulował dziecko, aby udowodnić swoją hipotezę.

Ivan Pawłow, eksperyment mały Albert

Iwan Pawłow był wielkim naukowcem. Po przestudiowaniu różnych dyscyplin zainteresował się fizjologią. Element fizjologiczny był właśnie tym, co pozwoliło mu odkryć uwarunkowania ze schematu odpowiedzi na bodziec.

Pawłow zauważył, że psy ślinią się przed karmieniem. Innymi słowy, odkrył, że psy przygotowują się do jedzenia. Reagowały na bodziec. Ta obserwacja zachęciła go do eksperymentowania. Później zaczął wprowadzać różne bodźce przed podaniem psom jedzenia, jak coś w rodzaju powiadomienia.

Najbardziej znanym elementem był dzwonek. Musiał udowodnić, że psy ślinią się zawsze kiedy usłyszą dzwonek. Wiedziały, że dźwięk dzwonka poprzedza nadejście jedzenia. Pawłow je uwarunkował. Dźwięk był bodźcem i wywołał ślinienie, które było odpowiedzią.

Eksperyment mały Albert…

Watson był radykalnym pozytywistą. Uważał, że ludzkie zachowania powinny być badane wyłącznie na podstawie zachowań, które zostały już nauczone. Genetyczne, nieświadome lub instynktowne elementy nie miały dla niego żadnego sensu. Chciał przestudiować tylko zachowanie, które faktycznie mógł zaobserwować.

Watson był badaczem na Uniwersytecie Johna Hopkinsa w Baltimore. Zaczął od idei, że większość, jeśli nie wszystkie zachowania ludzkie mogą być wyjaśnione przez historię uczenia się danej osoby na podstawie warunkowania. Z tego powodu uważał, że dobrym pomysłem jest udowodnienie, że wnioski Pawłowa można zastosować również u ludzi.

Watson poszedł do sierocińca wraz ze swoją asystentką Rosalie Rayner. Następnie wybrali 8-miesięczne dziecko, syna jednej z pielęgniarek z sierocińca. Był bardzo zaniedbany i żył w bardzo zimnym, podłym otoczeniu. Dziecko wydawało się jednak nadmiernie spokojne. Ludzie, którzy tam przebywali mówili, że prawie nigdy nie płakał odkąd się urodził. To był początek eksperymentu małego Alberta.

Kontrowersyjny eksperyment

W pierwszej fazie tego eksperymentu pokazano Albertowi różne bodźce. Celem było obserwowanie, który z nich go przestraszył. Zauważyli, że czuł się przestraszony tylko słysząc głośne dźwięki. Jest to bardzo powszechne u dzieci. Albert nie wykazywał żadnych oznak strachu przed zwierzętami lub ogniem.

Następnie zaczęli wywoływać strach przez uwarunkowanie. Przedstawili białego szczura Albertowi. Na początku chciał się z nim bawić. Jednak gdy spróbował to zrobić, Watson wydawał bardzo głośny dźwięk, który sprawiał, że mały Albert czuł się przestraszony.

Po kilkukrotnym powtórzeniu tego samego cyklu, dziecko bało się szczura. Następnie przystąpili do prezentacji innych zwierząt, takich jak króliki, psy, a nawet futra. Skończyło się na tym, że uwarunkowali strach Alberta przed tymi wszystkimi zwierzętami. Czuł lęk, gdy był w obecności tych bodźców.

Poddawali go eksperymentom przez długi czas. Właściwie trwało to prawie rok. W końcu dziecko przeszło od spokoju do ciągłego niepokoju. Doszło do tego stopnia, że ​​nawet się przestraszył, gdy zobaczył maskę Świętego Mikołaja. Zmusili go, aby ją dotknął, a on zaczął krzyczeć.

Podczas drugiej części eksperymentu postanowił przywrócić warunkowanie. Oznaczało to “oczyszczanie” obaw, które wcześniej zostały uwarunkowane. Jednak to się nigdy nie stało. Uniwersytet wyrzucił Watsona przez jego kontrowersyjny “eksperyment mały Albert” i za romans z jego asystentką.

Po eksperymencie

Nie wiemy co stało się z dzieckiem po eksperymencie. Istnieją jednak artykuły, które stwierdzają, że dziecko zmarło w wieku 6 lat z powodu wrodzonego wodogłowia. Jeśli to prawda, wyniki tego złego eksperymentu są bardzo wątpliwe.

Eksperyment mały Albert jest jednym z najsłynniejszych badań w historii psychologii. Jego twierdzenia, wnioski i naruszenie wielu przepisów sprawiły, że było to bardzo kontrowersyjne.