Kiedy przestajemy kochać? Kiedy przechodzimy od mówienia o miłości do mówienia o zauroczeniu? Kluczem do zrozumienia co niesie z sobą długotrwała miłość jest postrzeganie jej jako przemiany. W ten sposób będziemy w stanie zrozumieć, jak to się dzieje, że niektóre uczucia trwają długo nawet gdy minie pierwsze zauroczenie a inne nie.
Nie myślmy o tym jak o przemijającym zadurzeniu i początku miłości, ale raczej o tym, że istnieje między nimi ścieżka. Zauroczenie jest nękane idealizacją. Nie widzimy drugiej osoby taką, jaką naprawdę jest. Zamiast tego przerzucamy wszystkie nasze nadzieje i pragnienia na drugą osobę; wszystko, czego spodziewamy się od drugiej osoby, zostaje uchwycone w tej namiętności.
Kiedy naprawdę zaczynamy widzieć drugą osobę ze wszystkimi jej wadami i defektami, kiedy rzeczywistość uderza w nas z całą mocą, akceptujemy te różnice i nauczymy się je kochać, wówczas naprawdę możemy zacząć mówić o miłości. Możemy znaleźć i zrozumieć czym jest długotrwała miłość, jeśli jesteśmy w stanie zobaczyć przemianę i dostosować się do zmieniających się sytuacji. To nie musi być idealne. Aby uczucie trwało, musi po prostu być prawdziwe i odpowiadać na potrzeby chwili.
Teoria miłości Sternberga
Sternberg mówi nam o miłości jako o uczuciu, które umieszcza na trzech podstawowych filarach:
- Intymność: rozumiana jako bliskość między dwojgiem ludzi, którzy poznają się nawzajem, odkrywają się i obdarzają zaufaniem, obnażając przed sobą swoje dusze
- Pasja: uczucie pożądania i aktywacja fizjologiczna.
- Zaangażowanie: decyzja, którą oboje podejmują by pozostać razem.
Tak więc całkowita miłość nadejdzie, jeśli te trzy elementy zaistnieją w równych częściach. Nawet jeśli istnieją fazy, gdy intymność, pasja lub zaangażowanie mają większe znaczenie jako “klej” w związku.
Dla Sternberga miłość całkowita jest łatwa do znalezienia, ale trudna do utrzymania. Patrząc teraz na trzy wymienione powyżej filary, otrzymujemy różne rodzaje miłości, w zależności od tego, która z cech wyróżnia się najbardziej. Na przykład:
- Pociąg: tu będzie istniała tylko intymność. Oraz bliskość i zrozumienie.
- Zadurzenie: cechuje ją namiętność. Jest to fizyczne i seksualne przyciąganie. Szybko się pojawia, ale także szybko przemija.
- Pusta miłość: zaangażowanie pozostaje. Podjęto decyzję o pozostaniu razem i utrzymuje się ze względu na złożoną obietnicę.
- Romantyczna miłość: tutaj znajdujemy namiętność i intymność. W tym rodzaju miłości nie ma zaangażowania.
- Miłość przyjacielska: ten model charakteryzuje się intymnością i zaangażowaniem. Możemy go rozumieć jako zaangażowaną, długotrwałą miłość w sensie przyjaźni.
- Bezmyślna miłość: rozumiana jako związek pomiędzy namiętnością a zaangażowaniem, ale bez intymności. Para nie zna się zbyt dobrze i trudno im być razem.
Poprzez zrozumienie tych rodzajów miłości, możemy lepiej pojąć, jak to uczucie jest dynamiczne i zmienia się. Możemy więc przejść od jednego rodzaju do drugiego, w zależności od tego, czy fazy posuwają się naprzód, czy też jeden z wyżej wymienionych filarów zaczyna się wyróżniać.
Długotrwała miłość. Czy zdrowo jest być zawsze zakochanym?
Wielu ludzi opisuje fazę zadurzenia jako deliryczną. To dlatego, że w tym okresie istnieje duża luka między tym, jaka jest prawda a tym jak dane rzeczy postrzegamy. Idealizujemy drugą osobę i niezwykle trudno jest nam być obiektywnym. Dlatego nie może to być uważane za prawdziwą miłość. Kochanie kogoś oznacza całkowite poznanie tej osoby, wiedzę, co lubi a czego nie ale nadal decydujemy się na pozostanie z nią.
Kiedy się zakochujemy, nasz mózg uwalnia dwie substancje zwane serotoniną i dopaminą. Kiedy się uwalniają, tworzą uczucie przyjemności i szczęścia, które sprawia, że jesteśmy “uzależnieni” od drugiej osoby, ponieważ rodzi się w nas euforia i ogólnie dobre samopoczucie.
Ale rzeka emocji z czasem maleje i ustępuje miejsca nowym, bardziej racjonalnym emocjom. Czasami bardziej intensywnym. W momencie zakochania , nasz mózg zostaje porwany przez namiętność i szczęście chwili, podobnie jak to bywa w przypadku zwierząt.
Kiedy nasz mózg coś uwielbia, postępuje tak samo ze swoją racjonalną częścią, ważąc i podejmując decyzje oraz wybierając drugą osobę z bardziej dojrzałego i ludzkiego miejsca. Zakochujmy się każdego dnia, ale przede wszystkim nauczmy się kochać, nawet gdy dodatkowe bodźce z fazy zauroczenia przeminą.
Długotrwała miłość oznacza pewne poświęcenia i podjęcie działań z którymi mieliśmy problem na samym początku. Od nas zależy, czy warto się jej poświecić, czy nie.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- Sternberg, R. J. (1986). A triangular theory of love. Psychological review, 93(2), 119.
- Machin, A. (2022). Love is the drug.
- Esch, T., & Stefano, G. B. (2005). The neurobiology of love. Neuroendocrinology Letters, 26(3), 175-192.