Diagnoza migreny, upośledzającego zaburzenia neurologicznego

Diagnoza migreny powinna być postawiona wcześnie, aby jak najwcześniej zapewnić lepszą jakość życia pacjenta. Jednak i tu zaczyna się problem – chorzy nie zawsze są kierowani do najodpowiedniejszych specjalistów. Dlatego mają tendencję do wybierania samoleczenia (co zaostrza chorobę), a rozpoczęcie skutecznej interwencji zajmuje zwykle średnio od dwóch do trzech lat.

Migrena to nie tylko ból głowy. Jest to ciężka i upośledzająca choroba neurologiczna. Dotyka w większości kobiety, a życie z nią jest wciąż tak złożone, jak trudne. Eksperci sugerują, że jest to stan, w którym konieczne jest nie tylko leczenie farmakologiczne. Dbanie o styl życia, a nawet nawyki żywieniowe jest kluczowe.

Zaburzenie to wywarło ogromny wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. W badaniu przeprowadzonym na Uniwersytecie Neuromedicine Trondheim (Norwegia) wskazano, że migrena jest główną przyczyną niepełnosprawności u osób poniżej 50 roku życia. Jest to najczęstsza przyczyna zwolnień lekarskich według Timothy Steinera i współpracowników, autorów tej pracy.

W 2006 roku Europejska Federacja Bólu Głowy stwierdziła, że migrena to zapomniana epidemia i potrzebujemy lepszych zasobów i badań. Ponadto stwiedzono, że priorytetem jest większa świadomość społeczna. Co więcej, uważa się, że istnieje duża liczba osób, które nie otrzymały nawet prawidłowej diagnozy.

Wiele osób w leczeniu migreny ucieka się do samoleczenia. Z tego powodu lekarze podstawowej opieki zdrowotnej powinni kierować pacjentów do specjalistów w celu ustalenia leczenia odpowiedniego do ich potrzeb.

Diagnoza migreny

Migrena to wieloaspektowe zjawisko neurobiologiczne. Innymi słowy, obejmuje liczne zmiany neurochemiczne i ma niejednorodne objawy. Istnieją migreny pochodzenia naczyniowego, które objawiają się zawrotami głowy i ataksją. Są też tacy, którzy cierpią na nie tylko w pewnym momencie swojego życia.

Diagnoza migreny nie zawsze jest łatwa. Zwykle otrzymuje się ją dość późno lub nawet jest niewłaściwa, ponieważ może być mylona z napięciowymi bólami głowy lub zmęczeniem oczu. W 2018 roku przeprowadzono europejskie badanie znane jako badanie Eurolight. Otrzymano te same wnioski: mamy do czynienia z chorobą, na którą zasoby medyczne, a nawet społeczne, nie wydają się być wystarczająco przygotowane.

• Autorzy tego badania stwierdzili, że tylko 33% osób cierpiących na migrenę udaje się do specjalisty. Reszta albo ucieka się do samoleczenia, albo otrzymuje leczenie od lekarza pierwszego kontaktu, które nie zawsze odpowiada na ich potrzeby. Dlatego ich jakość życia nie ulega poprawie.
• Prawie 50 procent osób, które udają się do lekarza, rezygnuje z leczenia, ponieważ nie widzi oczekiwanych rezultatów. Jest to problem, ponieważ jeśli uciekają się do samoleczenia, ryzykują, że ich migrena stanie się przewlekła.

Jakie są objawy migreny?

Kryteria diagnostyczne są ustalane przez Międzynarodowe Towarzystwo Bólu Głowy i są następujące:

• Migrena może występować z aurą lub bez niej.
• Aura stanowi serię zmian, które poprzedzają samą migrenę. Obejmują one problemy z wrażliwością, wzrokiem, równowagą i koordynacją mięśni.
• Zwykle pulsujący ból trwa od czterech do 72 godzin.
• Aktywność fizyczna pogarsza stan chorego.
• Podczas bólu pojawia się jeden z następujących objawów: nudności, wymioty, światłowstręt i/lub sonofobia (wrażliwość na światło, dźwięki, zapachy).
• Ten rodzaj bólu głowy może pojawić się do pięciu razy w miesiącu.

Należy zauważyć, że w celu zdiagnozowania migreny należy przeprowadzić pełną analizę kliniczną (badanie fizykalne i szczegółowe badanie neurologiczne).

Leczenie migreny

Jak wspomnieliśmy wcześniej, leczenie migreny wymaga podejścia multidyscyplinarnego. Innymi słowy, same leki nie wystarczą. Chociaż chory może potrzebować paracetamolu lub ibuprofenu w celu złagodzenia bólu, leki te nie pomagają na dłuższą metę. Zamiast tego potrzebne są określone środki, dodane do innych specjalistycznych i uzupełniających strategii.