Czy kreatywność jest cechą wrodzoną czy wyuczoną?
Kiedy na myśl przychodzi Ci pojęcie takie jak „kreatywność”, to z pewnością Twoje pierwsze skojarzenie to muza inspirująca „wybrańca” do tworzenia cudownych dzieł sztuki. Jednak wiele osób zastanawia się nieco bardziej przyziemnie, czy kreatywność to cecha wrodzona, czy też wyuczona?
Ale chociaż u niektórych ludzi manifestuje się ona w pełni spontanicznie, inni przyswajali ją sobie poprzez w pełni zorganizowany proces tak, aby jak najlepiej z niej skorzystać. Tak więc, aby odpowiedzieć sobie na powyższe pytanie, musimy stwierdzić wyraźnie. Tak, każdy z nas może nauczyć się kreatywności.
Pojęcie „kreatywność” wymyślił Joy Paul Guilford już ponad 50 lat temu. Według niego kreatywność to umiejętność robienia czegoś nowego i wartościowego. Ta koncepcja dotyczy wszystkiego, co tylko człowiek robi. Zatem każdy z nas może być kreatywny, jeśli chodzi o rozwiązywanie problemów lub formułowanie nowych teorii.
Na pewno kojarzysz kreatywność ze sztukami wizualnymi, takimi jak malarstwo i rzeźba. Jednak pojęcie to wykracza daleko poza wspomniane dwa aspekty. Możesz i powinieneś być kreatywny w każdej dziedzinie swojego życia. Czy kreatywność jest cechą wrodzoną, czy też wyuczoną? Poświęć chwilę na przeczytanie tego artykułu, aby się dowiedzieć czegoś więcej na ten temat.
Czy kreatywność jest cechą wrodzoną, czy też wyuczoną?
Niewielu ekspertów wątpi w to, że „zdolność” do kreatywności jest czymś nieodłącznym dla wszystkich ludzi w większym lub mniejszym stopniu.
Wielu autorów uważa natomiast, że poza samym tylko poziomem bazowym lub predyspozycjami genetycznymi każdy z nas może nauczyć się oryginalności, elastyczności i wrażliwości. Każdy człowiek może nabyć podstawowe umiejętności, jakie określamy mianem „kreatywności”.
Dlatego właśnie jest ona wrażliwa na doświadczenia, a wyzwania, przed którymi stoimy, ją tylko wzmacniają.
Ogólnie rzecz biorąc inni autorzy twierdzą, że wszystkie dzieci są z natury niezwykle kreatywne. Naukowcy wiedzą, że dzieci przechodzą etap ciągłego formułowania pytań i rozbieżnego myślenia w wieku od trzech do pięciu lat.
Jest to faza charakteryzująca się wysoką kreatywnością, którą mogą zachować przez całe życie w odpowiednio wzmocnionym środowisku. Dlatego też autorzy ci uważają, że kreatywność jest wrodzona. Niestety z upływem lat wiele osób traci tę umiejętność.
Tak czy inaczej, a nawet jeśli jest to złożony proces, człowiek może szkolić się pod kątem rozwijania kreatywności. Podobnie jak możesz nauczyć się wszystkiego, czego tylko zechcesz. Zatem podstawową rzeczą jest rozwijanie twórczych postaw, takich jak wyobraźnia, ciekawość i krytyka.
Oprócz rzecz jasna pewności siebie, proaktywności, zdolności do zarządzania frustracją i wytrwałości.
„Kreatywność jest zaraźliwa. Pozwól jej się rozprzestrzeniać wśród innych.”
-Albert Einstein-
Aspekty, jakie należy wziąć pod uwagę jeśli rozpatrujemy kreatywność
Jeśli chcemy bliżej się przyjrzeć kreatywności, to musimy wziąć pod uwagę następujące aspekty:
- Powinno się jej uczyć w interesie każdego z nas i biorąc pod uwagę nasze umiejętności.
- Nauczyciele muszą stosować metody symulacji, konsultacji i odkrywania.
- Ponadto podczas nauki u uczniów musi być pobudzana wyobraźnia i ciekawość.
- Nauczanie musi zachęcać do zintegrowanego korzystania z różnych materiałów, pomysłów, metod i środków.
- Ponadto musi eksplorować, badać i eksperymentować. Zasadniczo wyszukuj sobie nowe wyzwania i odkrywaj potrzeby i dostępne zasoby.
- Proces wypracowywania kreatywności musi też promować poczucie własnej wartości i samokrytykę w celu ustalenia, czy wynik jest użyteczny i wartościowy.
- Ponadto musi pozwalać na zdobywanie konkretnej wiedzy przydatnej w procesie twórczym.
- Kreatywność zależy od motywacji i wysiłku.
- Musisz zdobyć podstawowe umiejętności, takie jak język, rozwiązywanie problemów i orientacja na konkretne cele.
- Musisz także zaufać sobie i wspierać wyrażanie swoich pomysłów.
- I na koniec muszą także istnieć możliwości uruchomienia procesów twórczych, zrównoważonych pod względem wolności i struktury.
Jakie czynniki ograniczają kreatywność?
Oprócz nauczania kreatywności poprzez szereg wskazówek, pamiętajmy także o tym, że inne czynniki mogą hamować jej rozwój.
Ogólnie rzecz biorąc ludzkie doświadczenia mogły wzmocnić dane schematy lub wpłynąć na proces uczenia się ich. A to oznacza, że osoba taka uznaje podświadomie, że inne sposoby działania lub wyrażania są niewłaściwe. W związku z tym należy skoncentrować się na znaczeniu wyniku i wartości dodanej wynikającej z w pełni kreatywnego procesu.
Po drugie, motywacja zewnętrzna jest obecnie doceniana i wzmacniana, ponieważ pomaga dostosować się do medium o wąskich i stabilnych parametrach. Na przykład uzyskanie dobrych ocen lub poklepanie po plecach od przełożonego.
Musisz jednak podążać nowymi ścieżkami, aby pobudzać swoją kreatywność i wyobraźnię oraz wymyślać nowe opcje. Aby tak się stało, konieczne jest znalezienie i promowanie swojej wewnętrznej motywacji.
I na koniec, potrzeba identyfikacji ludzi z grupą równych sobie prowadzi te osoby do naśladowania i rozwijania podobnych zachowań i postaw. Dlatego też, aby promować kreatywność, musisz starać się być niezależnym i rozwijać własne unikalne cechy i postawy.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- López Martínez, O. (2008). Enseñar creatividad. El espacio educativo. Cuadernos de la Facultad de Humanidades y Ciencias Sociales, 35, 61-75.
- Pérez Alonso-Geta, M. (2009). Creatividad e innovación: una destreza adquirible. Teoría de la Educación, 21(1), 179-198.