Miniserial Czarnobyl był hitem. Opowiada on o najpoważniejszej katastrofie nuklearnej w historii i budzi pytania o niektóre decyzje podejmowane przez władze w tych pamiętnych dniach.
Jego transcendencja jest taka, że nie można nie myśleć o obecnej sytuacji i konsekwencjach kolejnej katastrofy środowiskowej spowodowanej przez człowieka.
Kim są sprawcy? Kim są ofiary? Czarnobyl pogrąża Cię w horrorze, który nastąpił po tym fatalnym dniu, jakim był 26 kwietnia 1986 roku. Jego konsekwencje są nadal namacalne.
W serialu widzimy miasto duchów, tysiące rozbitych istnień i rząd, którego głównym priorytetem było milczenie. Te polityczne i tragiczne ramy są tym, co oferuje produkcja HBO. To opowieść o bohaterach, ale przede wszystkim o wielu błędach i tajemnicy.
Następstwa katastrofy
Tytuł tego artykułu nie jest aż tak zachęcający, ale tak naprawdę to ludzie w pewnym sensie powstrzymali katastrofę i później jej nasilenie się. Serial stara się uhonorować te osoby. Tragedia, kiedyś już na wpół pogrzebana, teraz znów jest tematem rozmów.
Większość ludzi wie, na czym polegała awaria w elektrowni jądrowej im. Włodzimierza Iljicza Lenina pod Prypecią (Ukraina) i z czym się wiązała. To wydarzenie zapaliło czerwoną lampkę i rozbudziło świadomość na temat zagrożenia, jakim jest wypadek nuklearny. Energia produkowana w elektrowni stała się przerażającym wrogiem.
ZSRR było w centrum uwagi. Prasa podawała również pogłoski o chorobach, mutacjach i skutkach radioaktywności.
Kilku badaczy postulowało, że konsekwencje nie były tak śmiertelne, jak ludziom się wydawało. Ponadto podanie przybliżonej liczby ofiar jest naprawdę trudne. Niektóre badania podają wzrost liczby zachorowań na raka tarczycy w najbliższych regionach elektrowni. Przypadki te wynikały bezpośrednio z samego wypadku.
W Głosy z Czarnobyla: historia katastrofy nuklearnej Swietłana Aleksiewicz zebrała zeznania ocalałych. Jej praca znacznie wzbogaciła serial wyprodukowany przez HBO. Niespodziewanie poważna, tragiczna i poruszająca historia wyszła spod ręki scenarzysty, wcześniej osadzonego w dziedzinie dość absurdalnych komedii, Craiga Mazina. Jego głównym współpracownikiem jest Johan Renck, reżyser teledysków.
Czarnobyl: klucze do jego sukcesu
Serial jest naprawdę dobrej jakości, na niemal każdym poziomie. Doskonale ukazuje tę epokę i w spokojny sposób opowiada o tych tragicznych wydarzeniach.
Trzej główni bohaterowie byli jak żywi, między innymi dzięki występowi Jareda Harrisa jako Valery’ego Legasova. Stellan Skarsgård jako Boris Scherbina i Emily Watson jako Ulana Khomyuk również byli częścią obsady. Dwie pierwsze role portretują fundamentalne postaci w historii katastrofy. Ponadto postać Ulany Khomyuk była hołdem dla wszystkich naukowców, którzy poparli Legasowa.
Czarnobyl przedstawia dwa podstawowe argumenty:
- Wyraźnie polityczny spisek, który ujawnił tajniki ZSRR, tajemnice i oszustwa, którym poddawana była ludność.
- Czysto ludzkie i niszczycielskie historie o prawdziwych ofiarach i bohaterach z 26 kwietnia 1986 roku.
W dramatycznej tonacji, ale bez odchodzenia od intryg władzy, mamy do czynienia z hermetyzmem Związku Radzieckiego. Dodatkowo, wykorzystując pewne elementy, które łatwo znaleźć w horrorze, Czarnobyl przedstawił rzeczywistość przewyższającą fikcję.
Zimne kolory uzupełniają ten miniserial, w którym nie ma zbyt wiele miejsca na nadzieję. Związek Radziecki jest przedstawiany jako chłodny. Mimo to, nawet w środku katastrofy, niektórym bohaterom udaje się wnieść trochę światła. Na przykład bezinteresowna odwaga górników, poświęcenie wolontariuszy, gotowość strażaków. Krótko mówiąc, wszyscy ci zwykli ludzie ryzykowali życiem, aby uratować tysiące innych.
Dlaczego Czarnobyl odniósł sukces?
Było tak głównie dlatego, że poruszył on ludzkie sumienie w historycznej przeszłości, która wciąż jest bliska. Większość ludzi pamięta lub zna tę historię, podobnie jak tę z Fukushimy. Serial szczegółowo opisywał obecność niewidzialnego i cichego zabójcy. Widz w prosty sposób dochodzi do zrozumienia ogromu katastrofy.
Pamiętajmy, że jest to produkcja brytyjsko-amerykańska. Jest to więc ich własna wersja wydarzeń transmitowanych za pośrednictwem platformy streamingowej. Nawiasem mówiąc, jest to platforma, na którą Rosjanie się nie zgadzali.
Czarnobyl używał języka filmowego, do którego ludzie są przyzwyczajeni. Co więcej, odwoływał się do elementów znanych ogółowi społeczeństwa. Głównym „ale” jest to, że serial wydaje się podobać każdemu, a jego wizja jest zdecydowanie stronnicza.
To zdecydowanie wybitny serial z nutą melodramatu. Pewne elementy są nieco wymuszone, a niektórym drugoplanowym postaciom brakuje głębi. Mimo to nie ma wątpliwości co do jego jakości i sukcesu. Przywrócił on historię, której ludzie nigdy nie będą w stanie zapomnieć.
Bohaterowie i ofiary Czarnobyla
Przejście człowieka przez świat jest niszczycielskie. Przynajmniej takie uczucie ma się po obejrzeniu Czarnobyla, a następnie zbadaniu obecnego stanu strefy wykluczenia. Przerażające sceny pokazują, że ludzie nie byli jedynymi ofiarami tragedii. Było wiele innych cichych ofiar.
Oczywiście mamy na myśli zabite zwierzęta. Te, które przeżyły, dały początek innym, które wciąż tam są pomimo radioaktywności i braku obecności człowieka. Serial pokazał nam ich okropną rzeczywistość. Pokazał tragedię tych, którzy ak naprawdę potrafią współistnieć w naturze.
W serialu pamiętano również o mężczyznach, którzy oddali życie, by kontrolować sytuację. Na przykład Wasilij, strażak o przytłaczającej historii. Jest to tylko mały przykład ludzkiej tragedii, którą spowodowały wydarzenia w Czarnobylu. Krótko mówiąc, serial jest swego rodzaju hołdem złożonym bohaterom i ofiarom katastrofy oraz ludzkiego samolubstwa. Nie przestaje osądzać tych, którzy zrobili niewiele lub nic, aby temu zapobiec.
Wreszcie, pamiętając o tym dniu, który był kiedyś uważany za najniebezpieczniejszy w historii, uświadamiamy sobie wiele kłamstw ze strony osób u władzy. Jak widać, radioaktywność nie jest najgroźniejszym wrogiem człowieka – jest to chciwość innych ludzi.