Ból - sześć mitów na jego temat

Kiedy kogoś tracimy, tak naprawdę nie wiemy, co powinniśmy zrobić. Jest tak, ponieważ od najmłodszych lat uczymy się jak należy się zachowywać w określonych sytuacjach. Uczono nas, jak zdobywać różne rzeczy, jak i co mówić… ale nikt nie nauczył nas, co powinniśmy robić, gdy ktoś, na kim nam zależy, odchodzi, a nas ogarnia ból. Poniżej przedstawimy sześć mitów na temat bólu, o których musimy wiedzieć.

Badamy sześć przekonań, które społeczeństwo, a także nasze rodziny głęboko w nas zaszczepiły, abyśmy mogli radzić sobie z bólem. Czy któreś z nich brzmi znajomo?

Sześć mitów na temat bólu

1. Radź sobie z rozstaniem, spotykając się z nową osobą

Nigdy, NIGDY nie powinniśmy próbować zastąpić czegoś, co tak wiele dla nas znaczyło. Chociaż w końcu pojawi się w naszym życiu nowy związek lub partner, nigdy nie będzie taki sam, jak poprzednie. Po co próbować uciec od naszego bólu? Czy jesteśmy tak słabi, że nie potrafimy sobie z tym poradzić?

2. Jeśli cierpisz, cierpisz samotnie

Kiedy ktoś płacze, zostaje sam, a kiedy cierpimy, chcemy być zdani na siebie; tego nas nauczono. Nigdy nie powinieneś płakać publicznie, musimy tłumić swoje uczucia.

Kiedy doświadczamy bólu, jeśli chcemy płakać, robimy to w ustronnym miejscu. Okazywanie emocji publicznie jest haniebne. Smutek nie zachęca do towarzystwa tak, jak szczęście. Skutkiem tego wszystkiego jest to, że jesteśmy uwarunkowani, by wierzyć, że smutek nie jest dobrą emocją. Jest uważany za coś złego przez tych, którzy czują się niekomfortowo z powodu czyjegoś smutku. Dla reszty z nas to po prostu emocja jak każda inna, której nie da się uniknąć.

3. Czas leczy wszystkie rany

To kolejne popularne powiedzenie, które sugeruje, że z biegiem czasu wszystko zostanie zapomniane, a ból zniknie. Tak naprawdę zależy to od osoby, która odeszła i tego, co dla Ciebie znaczyła.

Stwiedzenie, że „czas leczy rany” ma w sobie trochę prawdy, ponieważ w większości przypadków po pewnym czasie nie jesteśmy już tak smutni, jak wtedy, gdy ból był świeży. Nie oznacza to jednak, że zostaliśmy „uzdrowieni”. Matka, której syn zmarł, prawdopodobnie nigdy nie będzie w stanie uleczyć bólu spowodowanego jej stratą. Mogą mijać lata, podczas których ból nie zniknie całkowicie, a my się nie wyleczymy ze smutku. Z tego powodu trafniejsze jest stwierdzenie, że z czasem uczymy się żyć z bólem.

4. Za tydzień poczujesz się lepiej

Czy ból naprawdę ustępuje w określonym czasie? Ból jest osobisty. Dla jednych może trwać tylko tydzień, dla innych miesiące, u innych nawet lata. Lekceważenie tego i mówienie, że zniknie w określonym czasie, jest niewrażliwe i może spowodować dodatkową krzywdę tym, którzy cierpią.

Nie zapominamy, że kogoś straciliśmy. Czas, jaki zajmie pogodzenie się z tym, będzie zależeć od osoby. Nie przezwyciężymy bólu, kiedy chcemy – przezwyciężymy go, gdy będziemy na to gotowi.

5. Musisz znaleźć sobie coś, co odwróci Twoją uwagę

Odwracanie uwagi uspokoi nas i wyleczy, zgodnie z powszechnym przekonaniem… To jednak nie jest prawdą. Bycie zajętym nie rozprasza nas bardziej, niż może uleczyć nasze rany. Naszych emocji nie da się oszukać. Możemy odłożyć nasz ból na bok, ale nie możemy się go pozbyć. Prędzej czy później powróci i często ze znacznie większą siłą.

Zaakceptuj swój ból, pozwól mu płynąć. Nie próbuj odwracać uwagi od swoich uczuć. Zaakceptuj je, poczuj i pogódź się z nimi. Nie możesz odrzucić czegoś, co jest naturalne i nieuchronnie musi minąć. Chociaż możesz tego nie chcieć, chociaż możesz się przeciwko temu buntować i chociaż możesz chcieć go ignorować, ból będzie nadal trwał.

6. Bądź silny!

Często czujemy, że po przegranej musimy się trzymać i być silni, aby nie załamać się całkowicie. Osoby, które przestrzegają tych zasad, w wielu przypadkach załamują się jako pierwsze. Dlaczego? Ponieważ utrzymują ból w sobie. Zakładają maskę siłacza, a wewnątrz czują się źle.

Strata powoduje słabość, która może być przerażająca. Często staramy się to ukryć, żeby ludzie nic nie zauważyli. Dlaczego nie jesteśmy w stanie pokazać naszych słabości? Dlaczego chcemy pokazać siłę, której tak naprawdę nie mamy? Nie jesteśmy stworzeni z kamienia. Czujemy, martwimy się i cierpimy. Lepiej zostawmy za sobą fałszywe pozory.

Wielu z nas jest pod głębokim wpływem tych sześciu społecznych przekonań na temat bólu. Czy byłeś w stanie rozpoznać którekolwiek z nich? Czy kiedykolwiek czułeś potrzebę unikania swoich uczuć, odwracania uwagi od bólu, próbowania bycia silnym, gdy naprawdę czułeś się źle? Musimy pogodzić się z naszym bólem i unikać tych przekonań, które w rzeczywistości czynią nas bardziej wrażliwymi. Ból nas nie osłabia, uświadamia nam, na czym najbardziej nam zależy.