Osoby o wysokim poziomie relacji (HRP)

Żyjemy w kulturze, która wychwala potrzebę bycia niezależnym i samowystarczalnym, kochania bez przywiązania i unikania za wszelką cenę wszelkiego rodzaju zależności emocjonalnej. Jednakże wywyższenie w stylu „ja jestem najważniejszy” nie zawsze działa. Nie wtedy, gdy jako ludzie potrzebujemy kontaktu z innymi, aby czuć się bezpieczni i spełnieni.

Budowanie więzi z partnerem, rodziną i przyjaciółmi niekoniecznie powoduje, że jesteśmy uzależnieni emocjonalnie. Oznacza to po prostu, że budujemy własny krąg relacji. To przestrzeń, w której łagodzimy nasze lęki, gasimy stres, wchodzimy w interakcję, uczymy się, opiekujemy się innymi i otaczamy się opieką. Jednak niektórzy z nas potrzebują tej dynamiki bardziej niż inni.

Niektórzy bardziej, a inni mniej, ale wszyscy mamy tendencję do nawiązywania kontaktu z innymi. Ci, u których potrzeba ta jest silniejsza to jednostki, które aby czuć się spełnione, muszą zawsze mieć kogoś u swego boku. Pragną towarzystwa, rozmów, ciepła emocjonalnego i poczucia, że są przydatni. Moglibyśmy ich również zdefiniować jako relacyjnych hipochondryków, ponieważ boją się porażki, rozczarowania innych i samotności.

Przyjrzyjmy się bliżej tego rodzaju osobowości.

Bycie osobą wysoce relacyjną oznacza zaangażowanie i skupienie się na innych w sposób hojny i pokorny.

Osoby o wysokim poziomie relacji (HRP) – charakterystyka

Osoby o wysokim poziomie relacji wykazują harmonię z innymi. Jednocześnie są bardzo wrażliwe i reagują na te interakcje. Tak więc chociaż wymagają codziennych interakcji i kontaktów z innymi, sytuacje te mogą czasami być dla nich wyczerpujące na poziomie emocjonalnym.

Obecnie nie ma dowodów naukowych potwierdzających istnienie tego typu osobowości. Zaproponowała ją dr Melanie Joy. Porównuje ją z cechą wysokiej wrażliwości emocjonalnej. Twierdzi, że takie osoby przetwarzają bodźce relacyjne z taką samą intensywnością, jak osoby wysoce wrażliwe (HSP) w przypadku jasnego światła lub głośnych dźwięków.

Takie podejście jest niezwykle interesujące. Co więcej, nie pojawia się ono po raz pierwszy. Hipotezę tę zaproponowano również w podręczniku z 2018 r. pt. „Ergonomia i psychologia: rozwój teorii i praktyki”.

Co więc charakteryzuje osoby o wysokim poziomie relacji?

Jedną z cech osób silnie relacyjnych jest nadmierna czujność. Boją się rozczarować innych, co sprawia, że analizują każdą rozmowę, słowo czy gest.

Życie jest lepsze, gdy mają kogoś u boku

Trudno temu faktowi zaprzeczyć. Przecież posiadanie partnera, przyjaciół i rodziny czyni nasze życie przyjemniejszym i szczęśliwszym. Prawda jest jednak taka, że niektórzy nie znoszą chwil samotności i potrzebują stałego kontaktu społecznego. Zwykle objawia się to w następujący sposób:

• Czują potrzebę podzielenia się z innymi każdym doświadczeniem, bez względu na to, jak bardzo jest ono nieistotne.
• Każda myśl, pragnienie lub marzenie nabiera dla nich większej wartości, gdy rozmawiają o tym z kimś innym.
• To osoby niezwykle dostępne, nawet dla nieznajomych. Ułatwia im to szybkie budowanie przyjaźni.

Ponadto są to osoby miłe, obeznane i pokorne. Swoją towarzyskość budują poprzez autentyczność. Problem w tym, że często zakładają, że inni są tacy sami.

Natychmiast wyczuwają, czego potrzebują inni

Jedną z cech definiujących osobę wysoce relacyjną jest inteligencja społeczna. Badanie przeprowadzone na Uniwersytecie Cambridge (Wielka Brytania) definiuje tę umiejętność jako zdolność rozumienia i skutecznego reagowania na wszelkie interakcje społeczne.

Kolejną uderzającą cechą, która definiuje osoby wysoce relacyjne, jest wiedza o tym, co czują i czego potrzebują inni. Nie tylko wykazują się dużą empatią emocjonalną, ale nie wahają się zaspokajać potrzeb innych. Na przykład, jeśli zauważą, że ktoś jest zmartwiony lub znudzony, szybko zmienią swoje nastawienie lub rozmowę, aby poprawić jej samopoczucie.

Nadmiernie dbają o swoje relacje

Osoby silnie relacyjne często wpadają w stany silnego niepokoju. Należą do tego rodzaju ludzi, którzy po pożegnaniu się z kimś, analizują całą rozmowę. Analizują każdy gest i słowo w poszukiwaniu niuansów mogących świadczyć o tym, że mogli w jakikolwiek sposób urazić drugą osobę.

Ten rodzaj relacyjnej hipochondrii, która szuka wad i problemów, można wytłumaczyć ciągłą troską o dbanie o relacje z innymi. Jednak wysiłki te mogą prowadzić do obsesji, a także ślepoty emocjonalnej. W efekcie osoby te widzą, co robią, ale nie widzą, jak inni ich traktują.

Osoba wysoce relacyjna charakteryzuje się niespokojnym przywiązaniem.

Nie potrafią radzić sobie z nieporozumieniami i konfliktami międzyludzkimi

Osoby wysoce relacyjne doświadczają wszelkich nieporozumień, niezależnie od tego, jak małych, z wielkim zażenowaniem. Na przykład wystarczy, że ktoś im zaprzeczy lub wygłosi subtelną krytykę, aby skończyły z bezsenną nocą. Ta emocjonalna reakcja na konflikt powoduje u nich ogromne cierpienie. Co więcej, niezwykle trudno jest im zarządzać emocjami.

Jeśli w pewnym momencie będą musieli zakończyć związek lub przyjaźń, uporanie się z rozstaniem zajmie im wiele miesięcy (a nawet lat). Będą nadal tkwić w pętli myślowej, próbując zrozumieć, dlaczego pewne rzeczy się wydarzyły.

Doświadczają wyczerpania emocjonalnego

Osoby wysoce relacyjne biorą na siebie całą odpowiedzialność za każdy związek. Ta ciągła predyspozycja do dbania o związek i bycia pomocnym oznacza, że osoba wysoce relacyjna przedstawia siebie jako wybawiciela, który rozwiązuje każdą sytuację i przewiduje każdą potrzebę. W rezultacie często czuje się wyczerpana emocjonalnie.

Do tego dochodzi fakt, że brakuje jej filtrów, co sprawia, że wpuszcza do swojego życia jakąkolwiek napotkaną osobę. Ta niezdolność do wyznaczania granic często prowadzi do poczucia rozczarowania.

Co kryje się za ludźmi wysoce relacyjnymi?

Czy osoby o wysokim poziomie relacji są szczęśliwe? W zasadzie pod tym względem są one podobne do osób wysoko wrażliwych. Bardzo lubią dzielić życie z innymi, a każde emocjonalne połączenie, jakie nawiązują, jest dla nich magiczne. Ale to ma swoją cenę.

Problem tkwi w ich niezdolności do wyznaczania granic, w strachu przed porzuceniem i lękowym stylu przywiązania. W rzeczywistości ten typ osobowości przypomina nieoszlifowany diament. Osoby takie są atrakcyjne ze względu na dobre umiejętności komunikacyjne, empatię i pokorę. Mają jednak pewne luki emocjonalne, na które muszą zwrócić uwagę i zacząć wprowadzać zmiany, jeśli chcą mieć pełne i szczęśliwe życie.