Rzucanie wyzwania LGBTIfobii to zagadnienie, które dotyczy nas wszystkich. Nikt nie wybiera swojej orientacji seksualnej. Co więcej, wciąż nieznane są mechanizmy, które leżą u podstaw orientacji heteroseksualnej i mogłyby ją wyjaśnić. Jednak upokorzenie, krytyka, nękanie i dyskryminacja społeczności LGBT (lesbijki, geje, osoby biseksualne i transseksualne) są praktykowane przez szerokie grupy społeczne. Dzieje się to w XXI wieku. Zjawisko to jest znane jako LGBTIfobia.
W obliczu nienawiści potrzebna jest informacja. Gdy pojawia się upokorzenie, potrzebny jest trening wartości. A w obliczu irytacji konieczne jest nauczanie oparte na szacunku. Z drugiej strony, w przypadkach dyskryminacji, niezbędne jest promowanie różnorodności. Jednak często rzucanie wyzwania LGBTIfobii jest znacznie trudniejsze, niż by się mogło wydawać. Dlatego koniecznie musisz wiedzieć, co zrobić, jeśli jesteś ofiarą przestępstwa z nienawiści na tle orientacji seksualnej.
LGBTIfobia – przestępstwo z nienawiści
Guía para Víctimas de Delitos de Odio por LGTBIfobia (Przewodnik dla ofiar przestępstw z nienawiści spowodowanych LGBTIfobią) to publikacja wydana przez Navarro Institute for Equality (Hiszpania). Rzuca ona nieco światła na te mroczne fakty. Po pierwsze, tego typu zachowanie kwalifikuje się jako przestępstwo. Zwykle objawia się w formie nieuzasadnionych ataków opartych na nienawiści.
Uprzedzenia zaciemniają umysły atakujących, przekształcając ich w prymitywne istoty, które nie mają zdolności rozumowania poza własnymi bezpodstawnymi przesłankami.
Inne formy tej fobii pojawiają się w postaci terapii konwersyjnych. Prowadzące je osoby twierdzą, że „leczą” homoseksualizm. Na szczęście już teraz postuluje się podjęcie działań przeciwko tym nieprzyjemnym procesom. Na przykład list do dyrektora opublikowany w Gaceta Sanitaria wzywa do opracowania przepisów przeciwko LGBTIbifobii. Pociąga za sobą kary dla tych, którzy się jej dopuszczają i propagują praktyki mające szkodliwy wpływ na zdrowie osób LGBT. Coraz więcej osób stawia sobie za cel rzucanie wyzwania LGBTIfobii.
„LGBTIbifobia to jakakolwiek agresja, groźba, nękanie lub wyrządzanie szkody osobie lub jej mieniu ze względu na jej orientację, tożsamość i/lub ekspresję seksualną i płciową lub dlatego, że osoba popełniająca przestępstwo zakłada, że druga osoba jest osobą LGBTI”.
-INI-
[/ atomik-czytaj też]
Rzucanie wyzwania LGBTIfobii – co należy zrobić?
Jeśli kiedykolwiek czułeś się dyskryminowany ze względu na inną orientację seksualną, powinieneś to zgłosić. W rzeczywistości istnieją prawa, które Cię chronią. Dlatego jak najszybciej skontaktuj się z policją. Ich zadaniem jest identyfikacja agresorów i sprawdzanie np. kamer na terenie, na którym doszło do aktu homofobicznego.
Fizyczny rysopis napastnika jest niezbędny, jeśli ma on zostać znaleziony. Urzędnicy zwykle pytają, czy znasz napastnika, jak wygląda, w co był ubrany i czy ma jakieś cechy wyróżniające.
Ponadto, jeśli zostałeś napadnięty lub źle się czujesz psychicznie, powinieneś udać się do centrum medycznego i sporządzić protokół obrażeń. Musisz jasno zaznaczyć, że padłeś ofiarą ataku na tle LGBTI.
Pamiętaj też, aby zapisać wszelkie obrazy, filmy i/lub dźwięki, które możesz mieć, ponieważ posłużą one jako materiał dowodowy. Jest to jeszcze ważniejsze, jeśli atak ma miejsce w mediach społecznościowych. Rzucanie wyzwania LGBTIfobii ma bowiem również wymiar multimedialny.
W którym momencie należy zgłosić atak?
Nie ma powodu, aby od razu zgłaszać atak. Możesz potrzebować czasu, aby zatrzymać się i przetworzyć to, co się stało. Co najważniejsze, musisz zadbać o siebie.
Musisz jednak wiedzieć, że złożenie zeznania jest obowiązkiem zarówno moralnym, jak i prawnym. Rzucanie wyzwania LGBTIfobii to zadanie całego społeczeństwa. Dlatego upewnij się, że nie milczysz w obliczu żadnego z poniższych rodzajów agresywnej mowy:
- Wandalizm lub graffiti.
- Cybernękanie.
- Zachowania dyskryminacyjne w mediach społecznościowych.
- Ulotki i propaganda przeciwko społeczności LGBT.
- Homofobiczne i transfobiczne komentarze w mediach.
Zgłoszenie agresji pomoże Tobie oraz innym osobom znajdującym się w podobnej sytuacji. Korzystając z tego prawa, wszyscy możemy informować o wydarzeniach, które są dalekie od poprawności. Ponadto możemy promować społeczeństwo, które propaguje szacunek dla różnorodności i ceni równe traktowanie. Zgłoszenia można dokonać ustnie, na posterunku policji lub pisemnie do sądu.
Oczywiście w zależności od kraju procedury zgłaszania takich przypadków będą się różnić. Warto wiedzieć, że z reguły konieczne jest przedstawienie każdego szczegółu dowodu na poparcie napaści. Obejmuje to również zeznania świadków.
Homofobiczne prześladowanie
Jeśli atak LGBTIfobii wystąpi w środowisku szkolnym, skargę należy najpierw skierować do zespołu ds. nauczania i poradnictwa danej instytucji. Warto pamiętać, że tego rodzaju przestępstwo nie zdarza się tylko na ulicy lub w mediach społecznościowych.
Co więcej, badanie przeprowadzone przez Uniwersytet Complutense w Madrycie (Hiszpania) dowiodło, że prześladowanie homofobiczne obejmuje nie tylko osoby LGBT, ale też wszystkich, którzy są postrzegani jako jednostki wykraczające poza normatywne wzorce płci. Obejmuje to również ludzi, którzy zrzeszają się z członkami społeczności LGBT. Rzucanie wyzwania LGBTIfobii to zadanie całego społeczeństwa.
[/atomik -czytaj też]
Rzucanie wyzwania LGBTIfobii – co dzieje się po zgłoszeniu przestępstwa?
Po zgłoszeniu przestępstwa z nienawiści potrzeba dużo czasu i cierpliwości. Jak wspomnieliśmy wcześniej, procedury prawne różnią się w zależności od kraju. W rzeczywistości w wielu krajach tego rodzaju kwestie pozostają nierozwiązane.
Zgłoszenie przypadku zawsze powinno być dobrowolne i można go uniknąć lub je wycofać na każdym etapie. Jednak chociaż proces ten wymaga czasu, zachęcanie do kultury zgłaszania jest niezbędne, aby powstrzymać fale przemocy, której codziennie doświadczają członkowie społeczności LGBT. Walidacja ich praw to sposób, w jaki możemy zasiać w społeczeństwie świadomość i szacunek.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- Berná, D. (2012). A queer look at education and study of homophobia in the Spanish education system. The Scientific Journal of Humanistic Studies, 6. 1-12. https://www.researchgate.net/publication/270569999_A_queer_look_at_education_and_study_of_homophobia_in_the_Spanish_education_system
- Gil-Borrelli, C. C., Obón, B., Velasco, C., de Beltrán, P., Ruiz-Álvarez, M., Iniesta, C., Curto, J., Sánchez, H., & Latasa, P. (2019). Terapias de conversión en España: entre la LGTB-fobia y la iatrogenia [Conversion therapies in Spain: between LGBT-phobia and iatrogenesis]. Gaceta sanitaria, 33(5), 495. https://doi.org/10.1016/j.gaceta.2019.04.003
- Guía para Víctimas de delitos de odio por LGTbifobia. (s.f.). Instituto Navarro para la Igualdad. Consultado el 20 de abril de 2023. https://www.infocop.es/view_article.asp?id=22514&cat=52