Od niepamiętnych czasów lustra były częścią naszego codziennego życia. W muzeach możemy oglądać fascynujące lustra wykonane z obsydianu ze starożytnej Anatolii (Turcja) datowane na 6000 lat pne. Egipcjanie używali ich również w swoich rytuałach upiększających. Z drugiej strony w średniowieczu ich stosowanie było ograniczone. Dzisiaj omowimy jednak przypadek z teraźniejszości – czy wiesz, dlaczego dzisiejsze windy mają lustra?
W pewnych czasach i w niektórych kulturach uważano, że lustra przynoszą pecha. Dzisiaj jednak nie wiemy już, jak bez nich żyć. Uzależniliśmy się od własnych odbić, a lustra stały się częścią naszej codzienności. Znajdziemy je w łazienkach, sypialniach, garderobach, muzeach i centrach handlowych. Prawdę mówiąc, trudno jest znaleźć miejsce, w których nie ma żadnych luster.
Normalizacja luster w naszym codziennym życiu jest tak wielka, że prawie nie kwestionujemy ich obecności. Być może nigdy nie zastanawiałeś się, dlaczego w windach zawsze znajduje się lustro.
Być może sam z nich korzystasz, aby upewnić się, że dobrze uczesałeś włosy każdego ranka, kiedy idziesz do pracy. Niektóry lubią równiesz klasyczne już selfie. Ale zastosowanie luster w tych przestrzeniach spełnia również wyraźny cel psychologiczny.
Chociaż jazda windą jest dla większości z nas czymś powszechnym, niektórzy ludzie się jej boją, co może być dla nich bardzo stresujące.
Dlaczego windy mają lustra i co mają do tego fobie?
Winda jest jak autonomiczny pojazd. Pozwalają nam poruszać się w pionie po naszych miastach i osiedlach. Windy są przykładem nowoczesności. Jazda w nich jest czymś powszechnym. Ale, jakkolwiek rutynowe i wygodne może to być dla większości z nas, nie wszystkich to jednak dotyczy.
Nie ma konkretnego terminu określającego fobię przed jazdą windą, ale nie ma wątpliwości, że coś takiego istnieje. Co więcej, problem ten dotyka miliony ludzi na całym świecie. To, że nie swojej oficjalnej nazwy, wynika z faktu, że może zostać pojawić się przez jedną z następujących przyczyn:
- Agorafobia. Jednostka odczuwa irracjonalny strach, że może zostać uwięziona w miejscu, z którego nie będzie mogła uciec ani uzyskać pomocy. Może się to zdarzyć zarówno w przestrzeniach otwartych, jak i zamkniętych.
- Klaustrofobia. Jednostka boi się zamkniętych przestrzeni.
Z reguły ci, którzy czują niepokój w windzie, mogą również obawiać się wsiadania do samolotów, wchodzenia do tuneli, przebywania w zamkniętych przestrzeniach bez okien lub uwięzienia w środku koncertu w otoczeniu wielu osób.
Dlatego też w 1850 roku, kiedy Elisha Graves Otis zaczął masowo produkować windy, trzeba było opracować mechanizm, dzięki któremu osoby z fobiami mogłyby z nich korzystać.
Poczucie przestrzeni rozprasza tych, którzy boją się wind
Jeśli kiedykolwiek zastanawiałeś się, dlaczego windy mają lustra, odpowiedź jest prosta. Ułatwiają tym, którzy mają na ich punkcie fobię, pokonanie swoich lęków. Umieszczenie luster w tych bardzo małych przestrzeniach stwarza poczucie większej przestronności. W rezultacie jednostka czuje, że ma więcej przestrzeni, a jej poczucie opresji maleje.
Ponadto lustra działają również jako rozpraszacze. Nic nie przyciąga naszej uwagi tak bardzo, jak nasze odbicie. Nasze mózgi odwracają się od strachu i irracjonalnych myśli i skupiają się na nas. Koncentrujemy się na obrazach własnych i tych wokół nas.
Badanie przeprowadzone przez University of Georgia (Grecja) twierdzi, że jedynym sposobem na uregulowanie fobii windowej jest terapia ekspozycyjna. Pacjent musi być stopniowo wystawiany na ognisko swojego strachu, aby stawić mu czoła i zracjonalizować go. Wsparcie w postaci lustra dodatkowo usprawnia ten proces.
Ryzyko wypadku w windzie jest naprawdę niskie. Jednak świat kina często przedstawia przerażające i niepokojące obrazy różnych incydentów.
Bardziej fascynujące powody
W windach lustra znajdują się już od wielu dziesięcioleci. Ale ich instalacja w tych przestrzeniach ma nie tylko pomóc osobom cierpiącym na fobię. Istnieje kilka innych fascynujących powodów:
1. Współczynnik bezpieczeństwa
Winda to nieduża przestrzeń, do której często wchodzą małe grupy nieznajomych. Mając niemalże panoramiczny widok na to, co dzieje się obok nas i za nami, czujemy się bezpieczniej. Na przykład wiemy, kto za nami stoi i co robi, i możemy mieć na siebie oko, aby nikt nas nie okradał. Dlatego lustra w windach zapewniają bezpieczeństwo.
2. Większa mobilność osób o specjalnych potrzebach
Osoba na wózku inwalidzkim może lepiej kierować się podczas wchodzenia i wychodzenia z windy, jeśli są w niej lustra. Potrafią poświęcić więcej uwagi i czują się bardziej niezależne w poruszaniu się, ponieważ nie muszą liczyć na pomoc innych.
3. Lustra zastępują muzykę z rur
Niektórzy ludzie podczas jazdy widną rozmawiają z sąsiadami o pogodzie. Ale kiedy dzielimy przestrzeń z zupełnie obcymi osobami, nie mamy tendencji do rozpoczynania rozmów. W końcu wiemy, że za kilka minut się rozdzielimy i możemy już nigdy się nie zobaczyć. Więc nie warto nawet zaczynać rozmowy. Mimo to chwile te mogą być dość nieprzyjemne.
Kilka dekad temu w windach używano muzyki z rur. Dziś mamy lustra. Oglądanie swojego odbicia rozprasza nas, poprawia nastrój i nie musimy patrzeć w ziemię. Istnieje nieskończona liczba niuansów, które możemy zaobserwować, zanim otworzą się drzwi.
Chociaż prawdą jest, że winda jest jednym z najpopularniejszych miejsc na selfie, obecność luster ułatwiła również życie milionom ludzi. Są tam w konkretnym celu, który powinniśmy docenić. Dezaktywują nasze lęki, rozpraszając nas, a także tworząc iluzję amplitudy. To czysta magia.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- Hodgin KL, Graham DJ. Mirror, Mirror by the Stairs: The Impact of Mirror Exposure on Stair versus Elevator Use in College Students. Front Public Health. 2016 Apr 25;4:80. doi: 10.3389/fpubh.2016.00080. PMID: 27200333; PMCID: PMC4843211.
- (1997) Exposure therapy in the brief treatment of an elevator phobia, Scandinavian Journal of Behaviour Therapy, 26:1, 22-26, DOI: 10.1080/16506079708412032