Test o nazwie “Narysuj osobę w deszczu” jest jednym z najbardziej znanych narzędzi projekcyjnych, obok innych, takich jak test Rorschacha czy test drzewa. Te uzupełniające się techniki są przydatne do zbierania większej ilości informacji o osobowości danej osoby. Pamiętaj jednak, że nie są one idealne.
Testy projekcyjne zawsze były częścią teorii psychoanalitycznej. Jest to niewątpliwie nieco kontrowersyjne podejście z naukowego punktu widzenia. Interpretacje testów mogą być bardzo subiektywne. Należy jednak pamiętać, że metoda jest używana od kilkudziesięciu lat, dlatego jej systematyzacja stale się poprawia.
„Nie złość się na deszcz; po prostu nie wie, jak lecieć w górę”.
-Vladimir Nabokov-
Pochodzenie testu “Narysuj osobę w deszczu”
W 1924 roku psycholog HM Fay zaprojektował test o nazwie „Kobieta spacerująca w deszczu”, przeznaczony dla dzieci w wieku od sześciu do dziesięciu lat. Test ten powstał, aby ocenić ich dojrzałość psychiczną. Od tego czasu nieco się zmienił i jest obecnie stosowany zarówno u dzieci, jak i u dorosłych.
Niektóre instytucje stosują tę metodę w testach selekcyjnych, a także w dziedzinie psychologii dziecięcej, do oceny różnych części osobowości dziecka lub nastolatka. Ponadto należy również zauważyć, że testy te nie są wystandaryzowane i nie służą jako diagnoza.
Test “Narysuj osobę w deszczu” wymaga, aby osoba narysowała nieruchomą lub poruszającą się postać, kogoś w deszczu, w mniej lub bardziej niekorzystnym środowisku.
Informacje z testu “Narysuj osobę w deszczu”
Test jest prosty: po prostu daj danej osobie kartkę papieru i ołówek i poproś, aby narysowała kogoś lub coś w deszczu. Ma to na celu ocenę kilku czynników – poza zdolnościami artystycznymi danej osoby.
Zadanie to stawia jednostkę w sytuacji umiarkowanego stresu. Musi ona wykonać rysunek w określonym czasie, wymaga to również pewnej pomysłowości, wprawy i precyzji. Jednak jakość rysunku tak naprawdę nie ma znaczenia, ale jego symbolika. Chodzi o to, co specjalista może przez dzięki temu zinterpretować.
Postać w niesprzyjającym środowisku
Jak wspomniano powyżej, zadaniem tutaj jest narysowanie postaci w deszczu, rozumiejąc to naturalne zjawisko jako coś w rodzaju niepokojącego elementu. Coś takiego zmusza dziecko lub dorosłego do uchwycenia na papierze kogoś, kto stoi w obliczu stosunkowo niekorzystnych okoliczności. Jak więc sobie z tym radzą?
- Zgodnie z nazwą testu, najpierw osoba musi wybrać głównego bohatera swojego rysunku (może to być mężczyzna, kobieta, a nawet zwierzę, drzewo lub kwiat – to drugie jest powszechne wśród dzieci).
- Później jednostka będzie musiała pomyśleć, jak ochronić bohatera przed deszczem (Czy ma na to środki? Ma parasol lub odpowiednie ubranie? Czy jest coś, co chroni naszego bohatera? Jest on bezradny wobec burzy?
- Czy postać jest spokojna, szczęśliwa, odważna czy przestraszona?
Wszystkie te elementy przywołują odcisk wewnętrznego świata człowieka w procesie selekcji. Pokazuje to także jego stan umysłu, a nawet postawę w obliczu trudności.
Zastosowanie testu
Jak wspomnieliśmy wcześniej, jest to narzędzie projekcyjne, które jest łatwe do zastosowania. Aby to zrobić, osoba przeprowadzająca test musi wykonać kilka określonych kroków:
- Musi zaangażować się w rozmowę z osobą badaną i zaszczepić w niej uczucie pewności siebie i relaksu (przed wręczeniem arkusza z testem). Chodzi o to, aby osoba czuła się komfortowo i poprzez rysunek mogła wydobyć swój wewnętrzny świat, osobowość i stan umysłu.
- Profesjonalista może następnie zaoferować czystą kartkę papieru i wydać następującą instrukcję: „narysuj kogoś w deszczu”. Musi również wskazać, że jakość rysunku nie będzie oceniana, ponieważ nie jest to aż tak ważne. Na zadanie nie ma wyznaczonego czasu, ale generalnie powinno to zająć mniej niż 15 minut.
- Kiedy osoba skończy rysować, poproś ją, aby wykonała kolejny rysunek tej samej postaci, ale tym razem bez elementu deszczu. To dodatkowa część zadania, dla celów porównawczych.
Ocena testu “Narysuj osobę w deszczu”
Podobnie jak w przypadku większości testów projekcyjnych, często uważa się, że ich interpretacja jest subiektywna. Metody te zmieniały się jednak przez dziesięciolecia i mają określone punkty do oceny. Ważne jest również, aby wziąć pod uwagę zachowanie osoby podczas rysowania (czy rozumie instrukcję, waha się, denerwuje, przewraca stronę, prosi o kolejną kartkę i tym podobne).
- Przeanalizuj rozmiar obrazka. Niektórzy rysują maleńkie postacie pod niebem pełnym chmur. Może to ujawnić niepokój, nieśmiałość lub niepewność.
- Zwróć uwagę na pociągnięcia ołówkiem lub kredką. Czy na rysunku jest wiele linii prostych i silnych pociągnięć? Może to sygnalizować niepokój. Wiele kątów lub szczytów może natomiast ujawnić agresywność.
- Specjalista musi przeanalizować kolejność, w jakiej osoba rysowała poszczególne elementy, aby sprawdzić, czy rysunek był w jakiś sposób zaplanowany. Na przykład, czy parasol został narysowany przed deszczem? Czy może krople deszczu pojawiły się jako pierwsze?
- Przeanalizuj ruch postaci i ładunek emocjonalny wydzielany przez sam rysunek wraz z każdym elementem. Niektórzy rysują małego człowieka bez żadnych dodatkowych elementów, stojącego w deszczu i pośród piorunów.
Wniosek
Ten test dostarcza interesujących informacji, o ile używasz go w połączeniu z innymi metodami diagnostycznymi, które wspierają zrozumienie intuicyjnej diagnozy, oprócz osobistych wywiadów. Ponadto korzystanie z rysunków jest prostym i motywującym narzędziem dla dziecka do wyrażania siebie w dziedzinie psychologii dziecięcej.
Instrumenty te, wraz z testem drzewa i testem Rorschacha, wymagają odpowiedniego przeszkolenia, aby jak najlepiej je wykorzystać. Bez wątpienia są to interesujące zasoby, które warto wziąć pod uwagę w określonych momentach.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- Lichtenberg, E. F. (2014). Draw-A-Person-in-the Rain Test. In L. Handler & A. D. Thomas (Eds.), Drawings in assessment and psychotherapy: Research and application (pp. 164-183). New York, NY, US: Routledge/Taylor & Francis Group.