Co zrobić, jeśli Twój partner na Ciebie krzyczy

Mówi się, że zwierzęciem, które najgłośniej krzyczy, jest małpa o nazwie wyjec czarny. Jej krzyk może przebyć ponad pięć kilometrów przez gęstą południowoamerykańską dżunglę. Wycie tego zwierzęcia może mieć kilka powodów. Pierwszym z nich jest ochrona swojego terytorium. Drugim jest ostrzeganie swojej grupy o wszelkich możliwych ryzykach i zagrożeniach. W świecie zwierząt wszystko ma swój cel. Co jednak ze światem ludzi? Co możesz zrobić, jeśli Twój partner na Ciebie krzyczy?

Ludzie nie stosują krzyku w tym samym celu, co zwierzęta. Dlaczego więc krzyczymy na innych? Ogólnie rzecz biorąc, krzyk jest funkcją ekspresyjną, za pomocą której przekazujemy zdziwienie, strach, złość lub oburzenie. Używamy tego mechanizmu również do ostrzegania innych przed niebezpieczeństwem, tak jak ma to miejsce w królestwie zwierząt. Poza tymi sytuacjami, nie powinniśmy stosować krzyku.

Niemniej jednak wydaje się, że niektórzy ludzie nie są w stanie tak funkcjonować. Kiedy przegrywają kłótnię, przystępują do ataku, podnosząc głos o tysiąc decybeli. Ten rodzaj zachowania jest szkodliwy dla odbiorców. Destabilizuje ich to, rani i martwi. Posiadanie opiekunów lub partnerów, którzy na nas krzyczą, jest niezwykle nieprzyjemne.

Co można zrobić w takich okolicznościach? Wiele osób uzna, że najlepszą strategią jest jak najszybsze zerwanie relacji. Często jednak warto wziąć pod uwagę inne, mniej radykalne strategie.

Za krzykiem kryje się słabo uregulowany atak emocjonalny. To zawsze wpływa na tych, którzy najmniej na to zasługują

Komunikacja i emocje: załamanie umysłu

Jeśli Twój partner na Ciebie krzyczy, gdy na przykład się z nim nie zgadzasz, prawdopodobnie myślisz, że jego zachowanie nie jest normalne. Jest to zrozumiałe, ponieważ nikt nie lubi, gdy ktoś na niego krzyczy. Wszyscy uczyliśmy się tego od dzieciństwa. Dlatego, gdy głośność czyjejś wypowiedzi rośnie, możesz poczuć strach lub gniew Czy to naprawdę niezwykłe, że podczas nieporozumień często podnosimy głos?

W związku nierzadko podnosi się głos w trakcie kłótni, gdy emocje stają się bardziej intensywne. Jak można się spodziewać, nie zwracasz się do ukochanej osoby w taki sam sposób, gdy jesteś spokojny, jak wtedy, gdy jesteś nią sfrustrowany. Krzyk jest formą emocjonalnego katharsis i czasami trudno go uregulować.

Badania przeprowadzone przez Uniwersytet w Zurychu (Szwajcaria) wskazują, że u ludzi występuje co najmniej sześć rodzajów krzyków i wszystkie łączą się z naszym ładunkiem emocjonalnym. Dlatego krzyk jest klasyfikowany jako „normalne” zachowanie. Są chwile, kiedy w odpowiednim czasie nasze emocje nas „porywają” i najbardziej refleksyjny obszar naszego mózgu na chwilę się wyłącza.

Problem pojawia się, gdy dzielimy nasze życie z tymi, którzy używają krzyku jako formy komunikacji. W takich przypadkach ewidentnie jest to forma nadużycia, którą należy się zająć i zatrzymać.

Za osobami, które używają krzyku jako gwałtownej formy komunikacji, mogą stać różne czynniki, od powodów edukacyjnych po zespół stresu pourazowego.

Dlaczego Twój partner na Ciebie krzyczy, kiedy się z nim nie zgadzasz?

“Czy mógłbyś ze mną porozmawiać bez krzyku?” niektórzy często wypowiadają te słowa. Sprawcy zazwyczaj jednak unikają odpowiedzi. Zamiast brać na siebie odpowiedzialność za swoje zachowanie, przypisują to drugiej osobie. Ci, którzy używają krzyku jako formy komunikacji, nie widzą w tym problemu.

Jest kilka powodów, dlaczego niektórzy nie chcą być świadomi destrukcyjnej dynamiki w związku. Na przykład:

• Dorastali w rodzinie, w której również krzyczano do siebie.
• Mieli agresywnych rodziców. Zwiększa to nadmierną czujność i ryzyko „eksplozji” w każdej chwili. Wynika to z ich utajonej i nierozwiązanej traumy. Osoby cierpiące na zespół stresu pourazowego znacznie częściej reagują w sposób, w którym całkowicie pomija się refleksyjne lub racjonalne filtrowanie.
• Mają niską odporność na frustrację i nietolerancję na sprzeciw. Postrzegają rozbieżność jako formę zagrożenia i reagują przemocą. Jest to bardzo problematyczne.
• Ich niegospodarność emocjonalna. Jest to obecne w wielu problemach psychicznych, takich jak zaburzenie osobowości typu borderline.
• Czasami ludzie o wyjątkowo niskim poziomie empatii są przyzwyczajeni do wyładowywania swojej złości na innych. Ich wrzask staje się zasobem, za pomocą którego unieważniają i narzucają swoją władzę drugiej osobie.

Ciągłe krzyczenie podczas komunikowania się naraża mózg na bardzo stresujący bodziec. Konieczne jest poszukiwanie strategii samoregulacji, aby te sytuacje się nie powtarzały.

Co możesz zrobić, jeśli Twój partner za dużo krzyczy?

Jeśli Twój partner na Ciebie krzyczy i zachowanie to stale się powtarza, oznacza to, że Wasz związek przechodzi kryzys. Nikt nie może żyć ani tolerować tak dużego stresu, wyczerpania i agresji emocjonalnej. Ciągłe podnoszenie głosu jest formą agresji psychicznej, a zatem czymś, czego nie możesz tolerować.

Czy to jednak oznacza, że powinieneś się zdystansować i natychmiast zerwać relację? Niekoniecznie. Jeśli Twój partner zwykle zachowuje się normalnie i traci panowanie nad sobą tylko podczas nieporozumień, warto spróbować rozwiązać ten problem. Oto, co musisz zrobić:

1. Krzyk nie jest formą komunikacji

W momencie, gdy Twój partner podnosi głos podczas sporu, nie kontynuuj rozmowy. Niech zobaczy, że ta dynamika nie jest dopuszczalna. Ostatnią rzeczą, którą powinieneś zrobić, to naśladować partnera i krzyczeć jeszcze głośniej. Unikaj takiej sytuacji za wszelką cenę. Gdy jego ton jest agresywny i nieproporcjonalnie głośny – ty używaj ciszy.

2. Zapytaj go, dlaczego krzyczy

„Czy rodzice krzyczeli na Ciebie, kiedy byłeś mały?” „Dlaczego musisz podnosić głos, kiedy się komunikujesz?” „Jak się czujesz, kiedy się wzby  czymś nie zgadzamy?” „Czy widzisz różnice między nami jako formę zagrożenia?” Zadaj partnerowi te pytania, aby dowiedzieć się, dlaczego musi uciekać się do krzyczenia na Ciebie. Niech wykona proste ćwiczenie z zakresu samoświadomości.

3. Poproś o zmiany w sposobie komunikowania się i zachęcaj do empatii

Nikt nie zasługuje na bycie w związku, w którym krzyk jest stałym elementem. Sporadyczne podniesione głosy podczas sporu są normalne, ale jeśli sytuacja ta powtarza się zbyt często, musisz zażądać zmiany.

Wyjaśnij swojemu partnerowi, jak się czujesz, kiedy na Ciebie krzyczy. Poproś go, aby wczuł się w Ciebie. Wyjaśnij, że nie możesz kontynuować relacji w ten sposób i że musi zacząć komunikować się w lepszy sposób.

Jeśli Twój partner w takich sytuacjach czuje się przytłoczony i nie wie, jak radzić sobie ze swoimi emocjami, zachęć go do pójścia na terapię.

4. Jeśli nie widzisz zmian, bądź zdecydowany

Jeśli Twój partner krzyczy na Ciebie i nie odpowiada na Twoje prośby o zmianę, będziesz musiał podjąć decyzję. To zrozumiałe, że będzie mu trudno porzucić formę komunikacji, w której się wychował. Jednak prędzej czy później musi zdać sobie sprawę ze szkodliwych skutków tego nawyku.

Jeśli nie robi jednak nic, aby poradzić sobie ze swoim szkodliwym zachowaniem, musisz pomyśleć o tym, czego chcesz w swoim życiu. Unikaj wzmacniania swojego magicznego myślenia, które sugeruje, że jego zachowanie ulegnie zmianie. Jeśli nie zrobisz tego teraz, nigdy się od tego nie uwolnisz.