Co zrobić, gdy Twój przyjaciel jest smutny

Co robisz, gdy Twój przyjaciel jest smutny? Pierwszą rzeczą, która przychodzi Ci do głowy, jest to, że musisz go „uratować”. Prawdopodobnie przygotowujesz plan, jak wyciągnąć go z domu i wkładasz cały swój wysiłek w to, aby wywołać uśmiech na jego twarzy, przenosząc jego uwagę z problemów na bardziej radosne sprawy.

Czasami to rozwiązanie działa, ale jest raczej ulotne i tymczasowe. Smutek nie jest jak kurz na okularach, który można zetrzeć, abyśmy mogli widzieć wyraźniej. Smutek jest jak kotwica. Osadza nas na mieliźnie na brzegu smutku, zmuszając nas do podróży przez samotną wyspę emocji przez kilka godzin, a nawet dni.

Nikt z nas nie musi być ekspertem od wsparcia emocjonalnego. Jeśli jednak naprawdę chcesz komuś pomóc, dobrze mieć pod ręką instrukcję obsługi – “apteczkę psychologiczną”. Dzięki temu będziesz pewien, że nie przeszkadzasz swojemu przyjacielowi ani nie potęgujesz jego dyskomfortu.

Od dzieciństwa uczono nas, że emocje o negatywnej wartości, takie jak smutek, są czymś złym i najlepiej o nich nie myśleć. Mówi się nam, że powinniśmy kierować naszą uwagę na szczęśliwsze chwile.

Co zrobić, gdy Twój przyjaciel jest smutny

Mario Benedetti słusznie powiedział, że nigdy nie zdawał sobie sprawy, że w szczęściu jest tyle smutku. Ze wszystkich ludzkich emocji, smutek jest nieodłącznym elementem samego życia. Niepokoi nas i boli jak cierń tkwiący w naszym ciele. To nieokreślony ciężar lub pustka, której nie umiemy wypełnić. Jest to również stan normalny, akceptowalny i konieczny.

W przeciwieństwie do depresji, smutek jest po prostu częścią rzeczywistości psychologicznej. Co więcej, ma naprawdę jasny cel. Zmusza nas do zatrzymania się i rozpoczęcia introspekcyjnego procesu, dzięki któremu możemy odnaleźć nowe znaczenie pewnej sytuacji. Nasz mózg chce tym samym, abyśmy schowali się w naszych skorupach i zmierzyli z wszelkimi rozczarowaniami i stratami.

Kiedy do naszych drzwi puka smutek, nie powinniśmy próbować budować barier psychologicznych. Nie powinno się go zamykać na klucz ani zasłaniać wesołymi myślami. Jeśli nie zostanie przeanalizowany, będzie się czaił w czeluściach Twojego mózgu, jak stęchły zapach niewentylowanego pokoju.

Jeśli przyjaciel mówi Ci, że jest smutny, oto co powinieneś zrobić.

Zapytaj, czego potrzebuje

Kiedy przyjaciel boryka się ze smutkiem, nie potrzebuje, abyś go ratował lub rozwiązywał za niego jego problemy. Powinieneś także unikać działania bez zastanowienia. Chociaż Twoją pierwszą reakcją może być pójście prosto pod jego drzwi, najpierw zapytaj, czego potrzebuje. Nie bądź inwazyjny. Nie generuj w nim jeszcze większego stresu swoimi dobrymi intencjami.

Najważniejszą rzeczą jest wiedzieć, czego Twój przyjaciel chce od Ciebie. Zaznacz, że zaoferujesz im wszystko, czego potrzebuje. Postaraj się, aby poczuł Twoje zrozumienie, empatię i bliskość.

Wspieraj jego emocjonalne uwolnienie

Wyobraź sobie, że Twój przyjaciel mówi Ci, że chce z Tobą porozmawiać. W takiej sytuacji pamiętaj, że Twoim zadaniem jest być dobrym wsparciem. Niekoniecznie będziesz w stanie rozwiązać jego problemy, być plastrem na ból lub odpowiedzią na jego smutek.

• Najważniejszą rzeczą w pomaganiu komuś, kto jest smutny, jest umiejętność słuchania. Oznacza to, że nie osądzasz, nie wyjaśniasz, co byś zrobił na jego miejscu, a tym bardziej nie bagatelizujesz jego uczucia smutku.
• Aby zapewnić komuś komfort, należy przez cały czas utrzymywać kontakt wzrokowy. To przekazuje empatię, bliskość i zrozumienie.
• Unikaj dawania fałszywej nadziei. Być może nie ma rozwiązania na sytuację, w której znajduje się Twój przyjaciel. Nie oferuj rzeczywistości, nad którą nie masz kontroli.
• Ułatw mu ulgę emocjonalną. Stwórz komfortową atmosferę, aby mógł się wyżalić lub wypłakać.

Udziel wsparcia, dając mu samotność i czas na refleksję

Kiedy Twój przyjaciel jest smutny, może spędzać czas na kanapie, a nawet w łóżku. Może błąkać się bez celu po domu, zaniedbując swoje obowiązki. Ten rodzaj dystansu i apatii jest częścią samego smutku. Anatomia smutku jest taka, że wpływa na ogólną energię jednostki. Konsumuje ją, aby nasilić swoje procesy introspekcji i refleksji.

W takich momentach powinieneś pomagać mu w wypełnianiu jego zadań. Postaraj się także dać mu zasoby, które pomogą w radzeniu sobie z jego stanem emocjonalnym. Może to być na przykład dziennik, w którym może pisać lub rysować lub książka do przeczytania.

Czasami ludzie mają tendencję do tłumienia lub nawet dramatyzowania swoich emocji, zamiast pozwolić sobie na ich odczuwanie. Może to utrudnić proces regulacji emocjonalnej.

Smutek powinien być okazjonalnym gościem, a nie stałym najemcą

Smutek sam w sobie nie jest podstawą depresji, ale jest jej częścią. Na przykład, jeśli Twój przyjaciel mówi, że jest smutny, zwykle zakładasz, że będzie to stan przejściowy, kilka dni spowolnienia, które raczej prędzej niż później znikną, a Twój znajomy odnajdzie nową perspektywę i odzyska nadzieję, pragnienie i ducha.

Jeśli jednak nadal czuje się przygnębiony, apatyczny i wydaje się pozbawiony nadziei, powinieneś zaproponować, aby poszukał specjalistycznego wsparcia. Badanie przeprowadzone przez Paris Descartes University wskazuje, że uporczywy smutek jest głównym objawem depresji.

Monitorowanie stanu emocjonalnego przyjaciela w takiej sytuacji nie zaszkodzi. Powinieneś upewnić się, że robisz to nieinwazyjnie i bez wywierania na nim presji. Bądź czuły i okazuj bliskość. Bądź takim przyjacielem, który rozumie, kiedy trzeba kogoś zostawić w spokoju, ale też wie, jak go wesprzeć, gdy słabnie jego siła.