Wszyscy spotkaliśmy ludzi, którzy są szorstcy i agresywni, i którzy odnoszą się do świata pięściami. Osoby stosujące przemoc, są agresywne i groźne. Osoby takie są również łatwe do zidentyfikowania, ponieważ wydaje się, że szaleje w nich burza. Jednak ciągłe chmury na ich niebie zapowiadają przemoc.
Osoby stosujące przemoc, nie unikają konfliktów, ponieważ widzą w nich okazję do zdobycia tego, czego chcą. Mogą to być pieniądze, poczucie wyższości od innych lub coś innego. Jeśli jednak chcą czuć się lepsi, to przemawia ich niepewność, prosząc ich o stały dowód swojej wartości. Tego rodzaju wątpliwości wywołują w nich niepokój, który pochłania ich od środka, taki, który tylko oni potrafią uspokoić.
Osoby stosujące przemoc a książka Hitmana Andersa
Jonas Jonasson opisał w swojej książce Hitman Anders and the Meaning of it All historię nieco osobliwego łobuza. We fragmencie książki ujawnia nam, co dzieje się „za kulisami” u ludzi przyzwyczajonych do tego typu zachowań. Wycinek brzmi następująco:
“Nie wiedzieli, że zabójcy Andersa doświadczali narastającego poczucia, że życie nie ma sensu. To było dla niego coś nowego. Łatwo mówić do siebie w ten sposób. Dlatego schronił się w alkoholu, wcześniej i z większą gorliwością”.
Pisarstwo Jonassona wyróżnia się sposobem, w jaki się ukrywa, za kwaśnym humorem, którego używa do opisania losów swoich bohaterów, którzy mają naturalne i konsekwentne osobowości. Jeśli jesteś ciekawy, spróbuj przeczytać książkę.
Anders jest człowiekiem w typie, który opisaliśmy we wstępie, szorstkim, obraźliwym i brutalnym. Jest przyzwyczajony do walki ze światem. W jego przypadku nie robi tego po to, by być lepszym, ale dlatego, że to jego zawód. Jednak za każdym razem, gdy musi mówić do siebie, ponieważ nie zna innego sposobu, robi to w ten sam obraźliwy sposób. Dlatego staje się pierwszą ofiarą swojej niemożności nawiązania kontaktu.
Niezdolny do miłości
Są ludzie, którzy nie będąc płatnymi zabójcami, dzielą problem Andersa. Nie są w stanie dawać miłości innym, ale nie są też w stanie dać jej sobie. To dlatego, że nie nauczyli się żyć z emocjami i uczuciami. W ten sposób zarówno własne, jak i cudze emocje są postrzegane jako zagrożenie, które muszą jak najszybciej usunąć. Robią to używając jedynego znanego im języka: przemocy i nadużyć.
Nie musi to być przemoc fizyczna, w większości przypadków tak nie jest. Częściej jest to przemoc werbalna, która jest obecna w ich rozmowach z innymi, a także w ich wewnętrznych dialogach. Najlepszą pomocą, jaką można im udzielić, są narzędzia mające na celu powstrzymanie przemocy od ich sposobu wyrażania siebie.
Wyzwania dla terapeutów w pracy z osobami stosującymi przemoc
Przede wszystkim terapeuci jako specjaliści, motywatorzy i wzmacniacze zmian muszą wierzyć, że zmiana jest możliwa. Po drugie, osoba musi zgodzić się, że musi się zmienić. Nie da się zmienić kogoś, kto nie chce. W rzeczywistości, jeśli spróbujemy nimi manipulować i zdadzą sobie z tego sprawę, może wystąpić odwrotny skutek i zamkną się, by bronić swojej niezależności.
W tego typu procesie często występuje faza poprzednia, w której terapeuta nie skupia się na zmianie, ale na osobie, która dostrzega potrzebę tej przemiany. Kiedy już to rozpoznają, równie ważne jest – przed jakąkolwiek interwencją – aby zaakceptowali potrzebę pomocy i przyznali terapeucie rolę autorytetu w zarządzaniu tą zmianą.
Muszą także zdawać sobie sprawę z tego, że mają tendencję do automatycznego uciekania się do przemocy i nadużyć. W rzeczywistości robią to tak długo, że nie zdają sobie z tego sprawy i jest to włączone w ich sposób bycia. Muszą zdać sobie sprawę z tego, że stosują przemoc w momencie, w którym to się dzieje, a nie później, gdy zdadzą sobie sprawę, że konsekwencje były katastrofalne.
Zmiana i ich otoczenie
Jeśli otoczenie osoby stosującej przemoc sprzyja zmianie, terapeuci często będą z nią współpracować. Mogą pomóc terapeucie rozpoznać i wzmocnić wszelkie osiągnięcia. W końcu przejście od gróźb lub szantażu do próśb to duży krok.
Z drugiej strony, jeśli jakaś część ich środowiska jest przeciwna zmianom i wzmacnia zachowania obraźliwe, najlepiej, aby osoba, która chce się zmienić, oddaliła się od tego środowiska. Później, gdy zmiana zostanie ustanowiona, chociaż nadal będzie istniało ryzyko nawrotu, będą w stanie rozpoznać odległość między stanem przed i po i zdecydować, którą ścieżkę chcą obrać.
Innym ważnym punktem interwencji jest wpływanie na naturalne konsekwencje zachowania. Wielu ludzi zdaje sobie sprawę, że byli agresywni, gdy widzą, jak szkoda odbija się na innych. Dlatego brak tego uszkodzenia, a nawet obecność pozytywnych emocji w drugim, jest dla nich jednym z głównych rzeczywistych odniesień. To sprawia, że zdają sobie sprawę z rezultatów transformacji, przez którą przechodzą.
Na koniec musimy wyjaśnić, że są ludzie agresywni, którzy znajdują przyjemność w swoim sposobie działania, w cierpieniu innych, a nawet we własnym. Ten artykuł nie koncentruje się na nich, ponieważ w takich przypadkach sposoby pracy byłyby skrajnie różne. W tym artykule rozmawialiśmy o tych ludziach, którzy, mimo że są agresywni, cierpią również wewnętrznie z powodu swojego zachowania i sposobu, w jaki odnoszą się do siebie.
Zdjęcie dzięki uprzejmości Marion Peck