Zaburzenia psychiczne: w jakim wieku się pojawiają?

Zaburzenia psychiczne i psychologiczne pozostają dziedziną, w której jest więcej pytań niż odpowiedzi. Są także areną, na której odbywa się wiele światowych badań. Oznacza to, że mamy teraz więcej i lepszej jakości informacji, aby zapobiegać, identyfikować i leczyć te schorzenia.

Badanie przeprowadzone w 2021 roku i opublikowane w Molecular Psychiatry dostarczyło kluczowych danych dotyczących zaburzeń psychicznych. Dotyczy to średniego wieku, w którym pojawia się każde z tych zaburzeń. Informacje te są niezwykle ważne zarówno w celu zapobiegania, jak i pomocy w diagnostyce różnicowej.

Jednym z najważniejszych wniosków płynących z badań było stwierdzenie, że zaburzenia psychiczne i psychologiczne zwykle pojawiają się w ciągu pierwszych 25 lat życia. Najbardziej krytyczny moment to wiek 14 lat. Wydaje się, że w tym wieku pojawia się wiele problemów psychologicznych. Przyjrzyjmy się pozostałym wynikom tego badania.

„Dyscyplina pełna miłości jest tym, co najbardziej pomaga komuś się rozwijać. Czasami ktoś jest nadmiernie chroniony. To ich nie przygotowuje do życia, a ich frustracje nie są przezwyciężane. Lub odwrotnie, nałożone na nich ograniczenia są zbyt agresywne i brakuje im uczucia, co niszczy poczucie własnej wartości”.

-Neus Garcia-

Badanie wieku i zaburzeń psychicznych

Badania nad wiekiem i zaburzeniami psychicznymi przeprowadził Hospital Clínic de Barcelona (Hiszpania). Wyniki opublikowali w 2021 roku. Naukowcy przeprowadzili metaanalizę, opartą na 192 wcześniej przeprowadzonych badaniach. Łącznie przeanalizowali dane od 70 8561 pacjentów.

U wszystkich tych pacjentów zdiagnozowano zaburzenia psychiczne lub psychologiczne. Celem badania było ustalenie średniego wieku, w którym problemy te pojawiły się po raz pierwszy. Średni wiek nie sugeruje dokładnej liczby, ale raczej kalkulację. Dlatego schorzenia te mogą pojawiać się nieco wcześniej, później lub dokładnie w określonym wieku.

Badacze poinformowali, że napotkali duże trudności w przetwarzaniu danych. Wynikało to z faktu, że każda analizowana osoba wykazywała do pewnego stopnia dość szczególny wzorzec. Innymi słowy, każdy z nich był wyjątkowy. Z tego powodu naukowcom trudno było uzyskać konkretne wyniki. Ostatecznie jednak udało im się je osiągnąć, dzięki stworzeniu specjalnych algorytmów.

Wyniki badań

Trzema koordynatorami badań byli lekarze Joaquim Raduà z IDIBAPS, Marco Solmi z Uniwersytetu w Padwie i Paolo Fusaro-Poli z King’s College w Londynie. Postanowili skoncentrować badania na 17 zaburzeniach psychicznych i psychologicznych. Uznano je za najczęstsze na świecie.

Wyniki wskazują, że średni wiek wystąpienia zaburzeń psychicznych kształtuje się następująco:

• Fobie i lęk separacyjny: 8 lat.
• Zaburzenia ze spektrum autyzmu: 9 lat.
• Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi: 12 lat.
• Lęk społeczny: 13 lat.
• Jadłowstręt psychiczny: 17 lat.
• Bulimia nervosa: 18 lat.
• Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne : 19 lat.
• Zaburzenie napadowego objadania się: 20 lat.
• Zaburzenia spowodowane spożywaniem konopii: 22 lata.
• Schizofrenia: 25 lat.
• Lęk napadowy: 26 lat.
• Zaburzenia nadużywania alkoholu: 27 lat.
• Depresja: 30 lat.
• Zespół stresu pourazowego: 30 lat.
• Uogólnione zaburzenie lękowe : 32 lata.
• Choroba afektywna dwubiegunowa: 33 lata.
• Psychozy ostre i przemijające: 35 lat.

Wyniki te doprowadziły naukowców do wniosku, że większość zaburzeń psychicznych pojawia się w ciągu pierwszych 25 lat życia. To jasno pokazuje, że okres dojrzewania jest krytycznym etapem.

Perspektywy

Większość systemów opieki zdrowotnej ustala granicę wieku 18 lat w opiece nad zaburzeniami psychicznymi. Całkowicie oddzielają pomoc nieletnim od pomocy dorosłym. Jednak dane pokazują nam, że tego typu różnica nie istnieje i jest czysto sztuczna.

Dlatego wyniki badania mogą posłużyć do opracowania nowego podejścia. Proponowanie podziału na zaburzenia występujące w dzieciństwie, młodości i dorosłości nie jest słuszne. W oparciu o wyniki, lepiej skupić uwagę na wieku krytycznym, aby ułatwić proces leczenia.

Na koniec eksperci powtórzyli ważny fakt, że pierwsze lata życia są decydujące w zaburzeniach psychicznych. Pierwszy rok życia stanowi podstawę wszystkiego, co następuje, a czuła dyscyplina jest najlepszą wskazówką dla rodziców. RJeśli zostanie zastosowana, wiele problemów zostanie później zminimalizowanych lub unikniętych.