Czasami wszystko wskazuje na to, że trzeba zakończyć przyjaźń. Rzeczywiście, niektórzy ludzie cię rozczarowują. Często rana pozostawiona przez ich utratę sprawia, że czujesz się zraniony i zły. Niemniej jednak z biegiem czasu uczysz się na podstawie swoich doświadczeń i zaczynasz być znacznie bardziej selektywny w doborze przyjaciół. Jednak czasem nadal trudno jest określić, kiedy powinieneś zakończyć przyjaźń.
Choć może się to wydawać ciekawe, jeśli chodzi o przyjaźń, dzieje się to samo, co w miłości. Zwykle wierzysz, że masz przyjaciół, na których zasługujesz. Twoje przyjaźnie są również powiązane z twoją samooceną, zdolnością do narzucania filtrów i zrozumienia, że relacje, jakiekolwiek by nie były, są dynamicznymi bytami, które zmieniają się i mutują, podobnie jak twoja własna tożsamość.
„Przyjaciel to prezent, który sam sobie dajesz”.
-Robert Louis Stevenson-
Gdy czas zakończyć przyjaźń
Niektórzy twierdzą, że „utrata miłości boli, ale utrata przyjaźni zabija”. W rzeczywistości to tak, jakby ta więź, oparta na współudziale, koleżeństwach i wysokim emocjonalnym „odżywieniu” podtrzymywała cię w sposób równy lub bardziej znaczący niż jakikolwiek inny rodzaj związku.
Nie ma tak wielu badań na temat przyjaźni, jak romantycznych związków. Jednak nieliczne badania, które istnieją w dziedzinie psychologii społecznej, twierdzą, że utrata przyjaźni boli tak samo, jak utrata partnera.
Jedno z takich badań opublikowano w czasopiśmie Epidemiology and Community Health. Wskazuje ono, że poczucie straty odczuwają w równym stopniu zarówno mężczyźni, jak i kobiety. Rzeczywiście, przyjaciel jest dla większości z nas nieodzowną częścią naszego codziennego życia, do tego stopnia, że jest niezbędny dla naszego fizycznego i emocjonalnego dobrego samopoczucia.
Kiedy chcesz zakończyć przyjaźń i nie wiesz jak
Blanca ma 40 lat i postanowiła zakończyć wieloletnią przyjaźń. Właściwie trwała ona całe jej życie. Ona i Elisa dorastały razem, ponieważ ich matki były już przyjaciółkami. Apodyktyczna dziewczyna o brązowych oczach i długich nogach wkrótce stała się zarówno jej przyjaciółką, jak i przeciwniczką.
Kiedy byli dziećmi, Elisa zmuszała Blancę do zaangażowania się w czynności, których ta nie chciała robić. Złamała rękę, gdy próbowała wspiąć się z nią na mur szkoły, ponieważ Elisa kazała jej to zrobić. Podzieliła się z nią sekretem swojej pierwszej miłości. Zauważyła jednak, że Elisa „ukradła” wszystkich chłopców, którymi się interesowała. Właściwie przez te wszystkie lata Blanca utrzymywała współzależną przyjaźń z osobą manipulującą.
To dlatego, że nie wie, jak porzucić przyjaźń ani jak powiedzieć Elisie, żeby przestała ją wykorzystywać.
Czy ty też identyfikujesz się z tą historią? Tak czy inaczej, pozostaje pytanie o to, dlaczego tak trudno jest nam zakończyć przyjaźń, która przysparza nam więcej problemów niż korzyści. Przyjrzyjmy się kilku wyjaśnieniom.
Dlaczego nie chcesz powiedzieć „dość”
Pierwszy powód jest prosty. Myślisz, że jesteś winien lojalność danej osobie. Może dlatego, że podzieliliście się razem tak wieloma doświadczeniami i sekretami. Jednak jest jedna rzecz, co do której musisz mieć jasność. W każdym związku, czy to z partnerem, czy z przyjacielem, potrzebujesz równowagi i wzajemności. Rzeczywiście, lojalność jest bez znaczenia, jeśli nie ma szacunku.
Drugi aspekt dotyczy pomysłu, że możesz zmienić drugą osobę. Mówisz sobie, że musisz być cierpliwy, że to, co się dzisiaj stało, nie powtórzy się, jeśli dasz ostrzeżenie i powiesz przyjacielowi, że cię denerwuj lub rani. Innym niewątpliwie niepokojącym aspektem jest myślenie, że masz przyjaciół, na które zasługujesz. Mówisz sobie, że wszyscy „zawodzimy” w pewnym momencie, wszyscy mamy swoje słabe punkty i że czasami to normalne, że nie zachowujemy się zbyt dobrze i nieumyślnie krzywdzimy innych.
Co więcej, czasami strach przed samotnością sprawia, że kontynuujesz bardzo szkodliwe, wyczerpujące i toksyczne przyjaźnie. To nie jest właściwe. Właściwie zawsze powinieneś pamiętać, że dobre przyjaźnie to te, które czynią cię lepszym każdego dnia. Nie próbują cię zmieniać, ale wzmacniają cię jako istotę ludzką. Przecież w głębi duszy wiesz, że zasługujesz na dobre samopoczucie, równowagę i szczęście.
Rozczarowanie przyjaźnią oznacza podjęcie decyzji
Gretchen Rubin jest autorką ciekawej książki zatytułowanej The Happiness Project. Wyjaśnia w niej, że wielu z nas przeżywa codzienne życie z poczuciem dryfowania. Ta koncepcja jest ciekawa, ponieważ, jak opisuje sama autorka, dryfowanie oznacza podjęcie decyzji, by „nie decydować” o tym, czego chcemy, a czego nie chcemy we własnym życiu.
„Pragnienie bycia przyjaciółmi to szybka praca, ale przyjaźń to powoli dojrzewający owoc”.
-Arystoteles-
Niepodejmowanie lub odkładanie decyzji oznacza, że znosisz marny substytut szczęścia z nieistotnymi więzami. W rzeczywistości z ludźmi, którzy wciąż cię rozczarowują, a których wciąż trzymasz przy sobie. Pozwalasz na to z lojalności lub ze strachu przed samotnością, jak wspomnieliśmy wcześniej.
Musisz jasno powiedzieć, że te lata twojego dzieciństwa i młodości, w których nie narzucałeś żadnych ograniczeń, są już za tobą. Te dni, kiedy wpuszczałeś do swojego życia kogokolwiek, minęły. Rzeczywiście, dojrzałość oznacza przede wszystkim bycie selektywnym i poszukiwanie jakości we wszystkich twoich związkach.
Rozczarowania, jeśli są celowo i wielokrotnie prowokowane, dają ci oczywistą wskazówkę co do jakości tej osoby. Musisz działać i podjąć decyzję, nawet jeśli to boli, nawet jeśli miałeś tego przyjaciela przez połowę życia lub dłużej. Bo jeśli to boli, to już nie jest przyjaźń.
Naucz się być selektywnym, cenić swoje prawdziwe przyjaźnie, te najbardziej magiczne i ekscytujące. Tych, które Cię uczą, poprawiają i do których Ty też się przyczyniasz. W rzeczywistości te, które pomagają ci być najlepszą wersją siebie.