Smażone zielone pomidory: film refleksyjny

Kino jest skonsolidowane jako jedna ze sztuk komunikacyjnych. Widać to wyraźnie w filmie Smażone zielone pomidory, który z pewnością pozostawia ślad na nas, widzach.

Może być wiele powodów, dla których uważa się, że dany film jest dobrej jakości. Jeden z nich dotyczy przekazu, jaki niesie za sobą obraz. Wiele filmów zapada w pamięć pod tym względem, a jednym z nich jest ten pod tytułem Smażone zielone pomidory.

Kontekst filmowy

Film wyreżyserował Jon Avnet. To dramatyczna komedia oparta na powieści Fannie Flagg, Smażone zielone pomidory w Whistle Stop Cafe. W filmie występują znakomici aktorzy, tacy jak Kathy Bates, Jessica Tandy, Mary Stuart i Mary-Louise Parker.

Smażone zielone pomidory to opowieść o przypadkowej śmierci i wydarzeniach, które po niej nastąpiły. W tych ramach narracyjnych film porusza takie kwestie, jak przemoc płciowa, związki homoseksualne, gerontofobia i feminizm.

To niezwykle ciekawe tematy. Według krytyka Claude’a Beylie, to właśnie tematyka nadała filmowi status ikony.

„Serce można złamać, ale będzie bić tak samo”.

-Ninny Threadreadgoode-

Refleksje w filmie Smażone zielone pomidory

W pierwszych scenach filmu centralne miejsce zajmuje kobieca przyjaźń. Przyjrzyjmy się kilku ważnym aspektom filmu.

• Historia rozgrywa się w czasach Wielkiego Kryzysu w Stanach Zjednoczonych. Evelyn to kobieta, która czuje się bezwartościowa. Ma nadwagę i ma trudny stosunek do jedzenia. Co więcej, jej mąż nie zwraca na nią uwagi. Jednak później pokazuje się jako osoba z charakterem, która chce znaleźć w sobie siłę, by iść naprzód.
• Zaprzyjaźnia się ze starą kobietą, Ninny. Dzięki niej Evelyn zaczyna rozumieć, że życie kryje w sobie całą gamę możliwości. Czuje, że nadszedł czas, aby odłożyć żale na bok i poszukać zmiany.
• Niejednoznaczność opowieści pozostawia nam wiele miejsca na interpretację na swój własny sposób. W ten sposób możemy w pewnym stopniu zbudować własny film.

Film, który sprawia, że myślisz

Po obejrzeniu Smażonych zielonych pomidorów pojawiły się różne myśli i debaty dotyczące pewnych kwestii społecznych. Ponadto film zawiera kilka pamiętnych cytatów. Na przykład „Serce można złamać, ale będzie bić tak samo”. Innymi słowy, pomimo emocjonalnych ciosów, które czasami doznajemy, czas mija i udaje nam się wyleczyć nasze rany.

W innym momencie w filmie, Evelyn mówi: „Ja się nigdy nie złoszczę, panno Threadgoode, nigdy, tak zostałam wychowana. Cóż, zezłościłam się i to było wspaniałe”. Tych kilka słów pokazuje, jak ważne są emocje o negatywnej wartości. Oznaczają, że powinniśmy dać sobie pozwolenie na swobodne poruszanie się po spektrum emocjonalnym. Ponadto uwalniają nas od stereotypu postrzegania kobiet jako pomocnych i ofiarnych.

Kobiety i feminizm

Z jednej strony podstawą filmu jest przyjaźń i solidarność między kobietami. Te uczucia pomagają im rozwijać się jako ludzie, jak wskazuje psycholog Mahzad Hojjat.

Jednocześnie film odzwierciedla sytuację wielu kobiet w Ameryce Północnej w latach 30. XX wieku, omawiając takie tematy, jak rasizm, toksyczna męskość i przemoc płciowa.

Podsumowując, możemy powiedzieć, że Smażone zielone pomidory to film, który został dobrze przyjęty za uczciwe rozwiązywanie wielu problemów. Porusza kwestie, które pozostają aktualne dzisiaj.