Powinniśmy spróbować trenować nasze mózgi milenialsów. Dzieje się tak dlatego, że chociaż nasz archaiczny mózg stara się nas chronić, wysyłane przez niego sygnały alarmowe często nie mają sensu w świecie, w którym dzisiaj żyjemy.
Nasi przodkowie żyli w nieprzyjaznym środowisku z nieustannymi zagrożeniami. Z tego powodu nasz archaiczny mózg wykształcił niezwykle przydatne mechanizmy. Zostały one skonsolidowane w korze mózgowej. Jest to obszar, który pozwala nam myśleć, marzyć, pamiętać, wierzyć i przewidywać.
Nasz mózg emocjonalny rządzi wszystkim, nawet emocjami, które pozwalają nam przetrwać. Na przykład mamy wysoko rozwiniętą zdolność przewidywania i zapamiętywania tego, co jest złe. Ponadto wiemy, że niektóre emocje mają moc przejęcia kontroli nad naszym systemem uwagi.
Jednym z problemów jest to, że energię, którą marnujemy na zmartwienia, można wykorzystać do refleksji i kreatywności. Dlatego musimy zrozumieć podstawowe mechanizmy umysłu, aby w efekcie móc aktualizować nasz mózg. Rzeczywiście, badania twierdzą, że naszymi nawykami możemy wpływać na konfigurację mózgu.
„Uważamy, że w zasadzie oglądasz telewizję, aby wyłączyć swój mózg, i pracujesz na komputerze, gdy chcesz go włączyć”.
-Steve Jobs-
Nasz archaiczny mózg – prymitywne mechanizmy obronne
Portugalski pisarz José Saramago wyjaśnił, że chociaż nie był filozofem ani naukowcem, nie wierzył, że istnieją zasady zła lub dobra. Jedyną rzeczą, o której sądził, że wie, jest to, że wszystko jest zawarte w mózgu. Z pewnością prawdą jest, że nasz archaiczny mózg zawiera mechanizm obronny, który jest w stanie zaprzeczyć rzeczywistości, której nasz organizm nie byłby w stanie znieść.
Z drugiej strony mózg staje się zdezorientowany, jeśli chodzi o generowanie alarmów i rutynowe działanie przy słabym wysiłku fizycznym. Ten nieprawidłowo działający mechanizm obronny leży u podstaw wielu zaburzeń lękowych.
„Gdyby ludzki mózg był wystarczająco prosty, abyśmy mogli go pojąć, nadal bylibyśmy tak głupi, że nie moglibyśmy go zrozumieć”.
-Jostein Gaarder-
Prymitywny mózg, 250 razy szybszy niż mózg racjonalny (Antonio Damasio, 2009), jest również znany jako mózg gadów. Obejmuje nasz instynkt przetrwania. Decyzjom lub skłonnościom mózgu gadów towarzyszy wielka energia. Dlatego niezwykle trudno jest mu przeciwdziałać.
Kilku naukowców twierdzi, że mózg gadów, który ma ponad 400 milionów lat, jest tym, który dominuje i decyduje o tym, co robimy. W rzeczywistości poszukuje natychmiastowych korzyści. Ponadto sugerują, że trening mózgu, wykorzystujący jego plastyczność, może pomóc nam poprawić niektóre aspekty naszego archaicznego mózgu. Na przykład podejmowanie decyzji.
Neuroplastyczność to zdolność naszego układu nerwowego do samomodyfikowania się w celu tworzenia połączeń nerwowych w odpowiedzi na nowe informacje, stymulację sensoryczną, rozwój, dysfunkcję lub uszkodzenie.
Mózg można przeprogramować
Chociaż nasz archaiczny mózg jest stary, jego wiedzę i inteligencję można systematycznie poszerzać. Dodaj do tego fakt, że umysł i materia nie są oddzielone. Ponadto, jako ludzie, możemy wykorzystać naszą wolę, wiedzę i inteligencję do wpływania na nasz świat fizyczny.
Z mózgu pochodzi radość, przyjemność, śmiech, smutek, ból, przygnębienie i żal. Możliwa jest zmiana naszej mentalności poprzez tworzenie nowych połączeń w mózgu i wzmacnianie go naszym sposobem myślenia.
Ogólnie rzecz biorąc, neuroplastyczność jest zwykle związana z uczeniem się, które odbywa się w dzieciństwie. Jednak idzie dalej. W rzeczywistości za procesem neuroplastyczności stoją różne składniki biochemiczne i fizjologiczne. Prowadzi to do różnych biomolekularnych reakcji chemicznych, genomicznych i proteomicznych, które wpływają na nasze zachowanie.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- Immordino-Yang, MH, McColl, A., Damasio, H. y Damasio, A. (2009). Correlatos neurales de la admiración y la compasión. Actas de la Academia Nacional de Ciencias , 106 (19), 8021-8026.
- Vieira, M. V. G., & Escudero, J. C. S. (2014). Neuroplasticidad: aspectos bioquímicos y neurofisiológicos. Ces Medicina, 28(1), 119-132.