Psychobiologia: badania mózgu i zachowania

Psychobiologia to dział psychologii. Jej głównym celem jest badanie zachowań ludzi. Jednak podejście psychobiologii ma szczególną cechę, która nadaje jej nazwę – biologia. Z tego powodu, od momentu powstania w XIX wieku, wyróżnia się badaniem procesów umysłowych poprzez różne elementy i poziomy organiczne.

Pewne elementy ludzkiej natury wciąż pozostają nieodkryte, a psychologia stara się naświetlić te obszary. Znaczna część siły, jaką ma dzisiaj psychobiologia, pochodzi z obrony metody, którą obecnie uważamy za naukową. Metody, która nie rozciągała się na inne nurty ani perspektywy.

Psychologia naukowa

Postęp technologiczny umożliwił Santiago Ramónowi y Cajalowi opublikowanie teorii neuronalnej w 1988 roku. W tym samym czasie William James przedstawił zasady psychologii i wyjaśnił adaptacyjną funkcję zachowania.

Później naukowcy, tacy jak Pavlov, Thorndike i Watson, opracowali metody eksperymentalne, które wyszły poza zwykłą obserwację lub użycie logiki, w celu zbadania zachowania organizmów.

Jak tłumaczy się zachowanie?

Zachowanie jest uwarunkowane biologicznie. Nasz sposób postępowania i myślenia jest również produktem naszej ewolucji. Ponadto w zależności od gatunku lub grupy osobników występują znaczne różnice. Różnice te charakteryzują różne czynniki:

Filogenetyka. Są to charakterystyczne cechy gatunku. Na przykład ewolucyjne kamienie milowe, takie jak nabycie postawy dwunożnej u ludzi. Te osiągnięcia genetyczne umożliwiają stymulowanie organizmu przez środowisko.
Ontogenetyczne. Odnosi się to do indywidualnych cech, które rozwijają się dzięki potencjałowi genetycznemu. W tym czynniku zdolność do rozwijania cechy morfologicznej lub behawioralnej wchodzi w grę poprzez interakcję ze środowiskiem.
Epigenetyka. Są to efekty środowiska, które modulują ekspresję genów. Na przykład przejadanie się może aktywować geny sprzyjające otyłości. Ta korelacja niekoniecznie jest liniowa. Jedzenie, styl życia lub narażenie na stres mogą aktywować lub dezaktywować ekspresję odziedziczonych genów.

Ważne jest, aby wyjaśnić, że związek między organizmem, bodźcem i reakcją, który determinuje zachowanie, byłby niemożliwy bez plastyczności neuronalnej. Ta cecha opiera się na zdolności układu nerwowego do ulegania zmianom fizjologicznym zgodnie z jego interakcją ze środowiskiem. Na przykład może to być efekt habituacji, który powstaje, gdy zmieniają się progi reakcji u osoby nadmiernie wystawionej na bodziec.

Dyscypliny psychobiologii

Z punktu widzenia psychobiologii zachowanie traktowane jest jako zespół widocznych przejawów regulowanych przez układ nerwowy. Te przejawy pozwalają organizmowi na aktywny związek ze środowiskiem. Określają jego ewolucję filogenetyczną i ontogenetyczną.

Tak więc ludzkie zachowanie jest wrażliwe na zmiany zmiennych skrajnie różnych warunków. Psychobiologia podjęła wysiłek integracji innych dyscyplin poza psychologią, aby zrozumieć te czynniki warunkujące. W ten sposób powstały różne gałęzie tej dziedziny.

Oddziały odpowiedzialne za czynniki filogenetyczne

Dyscypliny te badają najdalsze przyczyny zachowań. Psychobiologia nie ogranicza się do badania ludzkiego zachowania, ale także zachowań innych gatunków, ponieważ zostaliśmy ukształtowani według podobnych „reguł”. Gałęzie odpowiedzialne za badanie ewolucyjnych kamieni milowych, które oznaczają dane zachowanie, to:

• Psychologia ewolucyjna. Aby zrozumieć ludzkie zachowanie, konieczne jest zbadanie procesu ewolucyjnego, który doprowadził nas do miejsca, w którym się dzisiaj znajdujemy.
• Etologia. Dyscyplina ta opiera się na badaniu zachowania w warunkach naturalnych. Próbuje ustalić korelacje między czynnikami biologicznymi a cechami behawioralnymi.
• Ekologia behawioralna. Bada strategie behawioralne, które wyłoniły się z implikacji ekologicznych i ewolucyjnych.
• Socjobiologia. Dyscyplina badająca biologiczne podstawy zachowań społecznych istot żywych.

Ontogenetyczne gałęzie psychobiologii

Przyczynowość zachowania według czynników bliższych w czasie byłaby atrybutem genetyki zachowania. Ta gałąź specjalizuje się w badaniu wpływu genów.

Po pierwsze, obejmuje wpływ genetyki na rozwój narządów fizjologicznych, które pełnią funkcję pośredników. Bada również bezpośredni wpływ tych wyrażeń na zachowanie.

Czynniki epigenetyczne i psychobiologia rozwojowa

Psychobiologia rozwojowa koncentruje się na badaniu bezpośrednich interakcji środowiska na zachowanie. Na przykład ta gałąź badałaby niedobory nerwów jako efekt złej diety w pierwszych latach życia. Ta interakcja jest naznaczona bezpośrednimi determinantami zachowania. Za jego badanie odpowiada kilka dziedzin:

• Psychologia fizjologiczna. Bada zmiany fizjologiczne podczas rozwoju zachowania, spowodowane interwencją w układ nerwowy.
• Psychofarmakologia. Analizuje stymulację lekową. Innymi słowy, bez sztucznej manipulacji lub stymulacji.
• Psychoneuroendokrynologia. Bada mechanizmy ingerencji hormonów w układ nerwowy.
• Neuropsychologia. Dyscyplina odpowiedzialna za określenie w kontekście klinicznym, które struktury nerwowe uczestniczą w różnych procesach psychicznych.

Historia wciąż się rozwija, a paradygmaty teoretyczne i eksperymentalne wciąż ewoluują. Psychobiologia jest jednym z przykładów dyscypliny, której udało się zintegrować wiedzę z tak wielu innych. Obecnie istnieje wiele teorii powiązanych z epigenetyką. Potwierdzają one, że wiele aspektów zachowania pozostaje zagadką.