Manoreksja: zaburzenie odżywiania, które dotyka mężczyzn

Anoreksja to zaburzenie odżywiania (ED), które na ogół dotyka głównie młode kobiety. Może jednak pojawić się również u mężczyzn w różnym wieku. Terminem manoreksja określa się chorobę, na którą cierpią mężczyźni.

Manoreksja jest uważana za nieokreślone zaburzenie odżywiania. Nadano mu tę nazwę, ponieważ stereotypy dotyczące płci doprowadziły nas do przekonania, że anoreksja jest chorobą, która dotyka wyłącznie kobiety.

Niektórzy specjaliści uważają, że nie trzeba tworzyć nowych nazw, aby różnicować cechy zaburzenia ze względu na płeć. Jednak manoreksja to termin, który stał się popularny w ostatnich latach, co pozwala nam zrozumieć specyfikę męskiej anoreksji.

W poniższym artykule wymienimy przyczyny i możliwe źródła manoreksji, jej najistotniejsze cechy oraz znaczenie podejścia terapeutycznego w leczeniu tego zaburzenia.

Przyczyny manoreksji

Po pierwsze, presja społeczna na posiadanie ciała odpowiadającego hegemonicznym standardom piękna jest powracającą przyczyną w przypadkach manoreksji. Jest tak zazwyczaj dlatego, że reklamy, media, a przede wszystkim media społecznościowe, wygenerowały szereg modeli aspiracji, które przenikają poczucie własnej wartości młodych ludzi.

Modele te często wpływają na konstruowanie wizerunku ciała i przyjmowanie określonych stylów życia. W konsekwencji ciągła ekspozycja na takie znormalizowane wzorce urody może sprawić, że ludzie będą podatni na tego typu zaburzenia odżywiania.

W przypadku manoreksji, za powstaniem zaburzenia mogą leżeć dominujące modele męskości, które mają tendencję do podkreślania takich cech, jak siła fizyczna, zwinność i konkurencyjność. Tak naprawdę charakterystycznym wzorem manoreksji nie jest ekstremalna chudość, ale kultywacja szczupłej, a zarazem wysportowanej sylwetki. Chorzy uzyskują to poprzez obsesyjną kombinację ograniczeń dietetycznych i nadmiernych ćwiczeń.

Niektóre czynniki, które mogą być związane z pojawieniem się manoreksji, obejmują narażenie na traumatyczne wydarzenie w przeszłości, epizody niepowodzeń w szkole lub zastraszanie związane z wyglądem ciała. Dodatkowo brak troski ze strony rodziców i zbyt mało uwagi poświęconej wzorcom żywieniowym ich dzieci mogą być elementami, które pogarszają sytuację.

Charakterystyka manoreksji

Generalnie na manoreksję cierpią mężczyźni, zwłaszcza młodzi, którzy boją się przytyć. Mając to na uwadze, uciekają w nadmierną aktywność fizyczną i wzorce żywieniowe, które mogą stać się niebezpieczne dla zdrowia.

Niektóre cechy manoreksji to:

Ograniczenia żywieniowe

Mężczyźni z manoreksją stopniowo tracą apetyt i stosują niezwykle restrykcyjne diety. Oprócz tego mogą spożywać środki przeczyszczające i różnego rodzaje suplementy odchudzające.

Nadmierna aktywność fizyczna

Być może najczęstszą cechą jest nadmierny wysiłek fizyczny, zarówno pod względem czasu trwania treningów, jak i ich intensywności. Chorzy zwykle kładą nacisk na ćwiczenia sercowo-naczyniowe w celu spalania tkanki tłuszczowej.

Zniekształcenie obrazu ciała

Kolejną charakterystyczną oznaką tego typu zaburzeń odżywiania się jest zniekształcona percepcja obrazu ciała. Innymi słowy, mężczyzna z manoreksją może widzieć siebie w lustrze w rozmiarze większym niż w rzeczywistości.

Przewlekłe zmęczenie i ogólny dyskomfort fizyczny

Manoreksja zwykle niesie ze sobą dyskomfort fizyczny, taki jak trwałe zmęczenie, problemy żołądkowo-jelitowe, przeziębienia, wypadanie włosów, problemy z zębami.

Konsekwencje psychospołeczne

Takie zaburzenia negatywnie wpływają na samoocenę. Mogą również generować objawy depresji i lęku. Ponadto, mężczyźni mieć mniejsze poczucie własnej wartości. Prowadzi to do tworzenia się zaburzeń emocjonalnych, które często prowadzą do izolacji społecznej oraz pogorszenia relacji rodzinnych i społecznych.

Znaczenie szukania pomocy

Na początek należy zauważyć, że w wielu przypadkach mężczyźni z zaburzeniami odżywiania często nie szukają pomocy. Jest tak, ponieważ istnieją pewne piętna związane z przekonaniem, że zaburzenia odżywiania są chorobami dotyczącymi kobiet. Pierwszym krokiem jest rozpoznanie problemu. A także zrozumienie, że można go rozwiązać przy odpowiedniej profesjonalnej pomocy.

Leczenie manoreksji ma lepsze efekty, gdy jest zaprojektowane z perspektywy interdyscyplinarnej. Z jednej strony terapia psychologiczna pomoże zidentyfikować pochodzenie myśli leżących u podstaw zaburzenia. Na przykład, że szczupłość jest synonimem piękna lub że piękno jest synonimem sukcesu społecznego.

Oprócz tego niezbędna będzie pomoc dietetyka. Jego zadaniem będzie zaprojektowanie zdrowej diety. Konieczna będzie również kontrola lekarska, aby ocenić ogólny stan zdrowia danej osoby i monitorować jej postępy.

Niezbędne jest również wsparcie rodziny. Może pomóc osobie chorej w wyrobieniu lepszych nawyków żywieniowych, wzmocnieniu własnego wizerunku i stopniowym przezwyciężaniu zaburzenia.

Na zakończenie może warto zastanowić się, w jaki sposób na co dzień wzmacniamy kojarzenie szczupłości z pięknem. Nadszedł czas, abyśmy zaczęli tworzyć różne sposoby postrzegania własnego ciała i przestać niepotrzebnie komentować ciała innych ludzi. Wreszcie, wszyscy powinniśmy być milsi dla obrazu, który widzimy w lustrze.