Zaburzenia psychiczne znacznie utrudniają życie. Wiele osób nie rozumie, czym jest cierpienie psychiczne i nie okazuje dla niego zrozumienia.
Szacuje się, że około 10,8 % populacji cierpi na zaburzenia psychiczne. Ta alarmująca liczba wzrasta, jeśli dodać do niej osoby, które nigdy nie zgłosiły się po diagnostykę. Paradoksalnie jednak powszechny jest brak zrozumienia dla cierpienia psychicznego.
Coraz więcej słyszy się na temat chorób takich jak depresja czy zaburzenia lękowe (wzrasta też liczba przypadków). Najwyraźniej społeczeństwo zaczyna dostrzegać ten problem i jego wpływ na życie ludzi.
Jednak do tej pory nie potrafimy odpowiednio reagować na jego przejawy. Brak empatii i wiedzy jest powszechny, co przekłada się na osądzanie i brak zrozumienia.
Cierpienie psychiczne bywa ignorowane przez otoczenie
Zaburzenia lękowe, nastroju czy odżywiania, podobnie jak wszelkie inne zaburzenia psychiczne stanowią utrudnienie w życiu. Nie chodzi jedynie o bezpośrednie konsekwencje choroby, ale także o brak wsparcia.
Niestety niezrozumienie spotyka nas często także ze strony służby zdrowia – zbyt krótkie spotkania, błędne diagnozy czy stawianie jedynie na leki bez odpowiedniej terapii.
Wiele osób nie znajduje odpowiedniej opieki profesjonalistów. Czasami diagnozuje się u nich niepokój, depresję czy inną dolegliwość nie mając na uwadze faktu, że często przejawiają reakcje proporcjonalne do sytuacji.
Jednak najbardziej dotyka nas brak zrozumienia ze strony bliskich – rodziny, przyjaciół, znajomych czy współpracowników. Częste są następujące zachowania:
Umniejszanie uczuć i bagatelizowanie problemu
Pierwsza reakcja wielu osób to bagatelizowanie problemu. “Przesadzasz”, “każdy ma problemy”, “przejdzie ci”. Wówczas osoba z problemem czuje się niezrozumiana i samotna.
Obwinianie chorego
Inne typowe zachowanie to obwinianie cierpiącej osoby za jej stan. “Masz negatywne nastawienie”, “nic nie robisz, żeby sobie z tym poradzić”, “musisz tylko chcieć”….Te i inne słowa często wyrażają brak zrozumienia i powodują fatalne skutki emocjonalne.
Stygmatyzacja
Typowa jest także inne szkodliwa postawa, która polega na stygmatyzowaniu chorego i definiowaniu go przez jego problem zamiast z nim empatyzować i zachęcać do szukania profesjonalnej pomocy. Odpowiedzialność przerzuca się zatem na osobę z problemem i zostawia ją samą.
Cierpienie psychiczne i brak zrozumienia: jak tego uniknąć?
By uniknąć opisanych mechanizmów wiele osób cierpiących na zaburzenia psychicznie unika mówienia o nich i nie szuka pomocy. Dlatego też jeśli ktoś z twojego otoczenia jest w podobnej sytuacji, postaw na jedno z następujących rozwiązań:
- Słuchaj. Interesuj się szczerze położeniem danej osoby, jej uczuciami i doświadczeniami.
- Empatyzuj. Zamiast oceniać czy obwiniać, wejdź w buty danej osoby i spróbuj poczuć się tak jak ona.
- Zachowaj cierpliwość. Zaburzenia psychiczne mogą doprowadzić do nieracjonalnych zachowań.
Pomoc profesjonalisty jest często nieodzowna. Pocieszaj cierpiącą osobę i oferuj jej swoją pomoc. Jednak wsparcie specjalisty to podstawa. Wykaż zatem chęć towarzyszenia w tym procesie. Wsparcie i zrozumienie to najlepsze, co masz do zaoferowania.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- Ministerio de Sanidad, Consumo y Bienestar Social. (2017). Encuesta Nacional de Salud ENSE. Recuperado marzo de 2021, de https://www.mscbs.gob.es/estadEstudios/estadisticas/encuestaNacional/encuestaNac2017/SALUD_MENTAL.pdf
- Ezquiaga Terrazas, E., García López, A., Díaz de Neira, M., & García Barquero, M. J. (2011). ” Depresión”: Imprecisión diagnóstica y terapéutica. Importantes consecuencias en la práctica clínica. Revista de la asociación española de neuropsiquiatría, 31(3), 457-475.