Żyć to nie to samo, co dobrze żyć. Ten przymiotnik odnosi się do szczęścia i osobistej satysfakcji. Chociaż o jakości życia często wspomina się w kontekście medycznym, termin ten znajduje zastosowanie także w psychologii.
Zastanawiasz się czasami nad tym, co oznacza wysoka jakość życia? Czy to stan fizyczny, czy duchowy? Może to godne życie bez chorób? A może przebywanie w otoczeniu bliskich, którzy zrobiliby dla ciebie wszystko?
To ciekawe pytanie i punkt wyjścia dla tej koncepcji. Czasami myśli się, że “dobre życie” to życie, w którym niczego nie brakuje. Ktoś nam sprząta, gotuje, pomaga itp. Czy to jednak gwarancja szczęścia?
Co to znaczy “dobrze żyć”?
Warto zastanowić się, co oznacza szczęście i jak stwierdzić czy nasze życie jest dobre oraz jak uczynić je lepszym. Najpierw trzeba odpowiedzieć sobie na pytanie czym jest jakość życia.
Schalock i Verdugo twierdzą, że wysoka jakość życia to stan, w którym potrzeby człowieka są spełniane i ma on możliwość koncentracji na wzbogacaniu swojego życia. Co to znaczy? Skąd wiemy, że nasze potrzeby są spełniane?
Możemy zdefiniować pojęcie jakości i zaaplikować je do pojęcia życia. Podzielmy je zatem na osiem wymiarów, które warto pielęgnować. Wymiary jakości życia to dobre samopoczucie emocjonalne i fizyczne, relacje międzyludzkie, rozwój osobisty, zdrowie, cel w życiu, przynależność do społeczeństwa i prawa.
Filary szczęścia to niezależność, udział w społeczeństwie oraz zdrowie psychiczne i fizyczne. Gdy jeden z tych filarów ulega osłabieniu, spada także zadowolenie z życia.
Znaczenie otoczenia
Człowiek nie żyje w izolacji od innych. Otoczenie ma wpływ na jakość życia. Znaczenie mają nasi bliscy oraz atmosfera panująca wokół nas.
Rodzina, współlokatorzy, przyjaciele i koledzy z pracy wpływają na nasz stan psychiczny. To z nimi się śmiejemy, przeżywamy szczęśliwe chwile, wspieramy się wzajemnie, spędzamy wolny czas i dzielimy się tym, co się nam przydarza.
Żyjemy otoczeni innymi ludźmi, co ma duży wpływ na naszą codzienność. Tyczy się to także przelotnych kontaktów np. z sąsiadami, ekspedientkami, trenerami itp.
Co więcej, w naszej kulturze panują pewne reguły. Wpływają one na nasz punkt widzenia, wartości oraz przekonania. Coś, co w jednej kulturze uznawane jest za pozytywne, w innej może mieć negatywny wydźwięk.
Co robić, by dobrze żyć?
Zależnie od naszej pozycji możemy przyjmować różne metody poprawy jakości życia. Jeśli chodzi o poziom społeczny i kulturowy, powinno się wprowadzać zmiany polityczne oraz równość praw i wsparcie ekonomiczne dla osób w trudniejszej sytuacji.
Jeśli mowa o środowisku zawodowym, konieczne jest dbanie o prawidłowe działanie organizacji, aktywności i edukację.
Jakość życia jednostki z kolei zależy od ośmiu wyżej wymienionych wymiarów. Planowanie zorientowane na jednostkę to skuteczny sposób poprawy jakości życia.
Planowanie zorientowane na jednostkę
Takie planowanie to umiejscawianie się w centrum własnego zainteresowania. Ma to na celu uświadomienie sobie własnej wyjątkowości oraz potrzeb i zrozumienie swoich priorytetów i sympatii.
Rozumienie siebie samego, własnych mocnych punktów, aspiracji i możliwości to klucz do wysokiej jakości życia. Daj sobie głos i odpowiadaj na własne potrzeby. Pielęgnowanie wymiarów jakości życia, troska o bliskich, dążenie do celu, udział w społeczeństwie i dobre samopoczucie to aspekty, o które powinniśmy dbać, by dobrze żyć.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
Todos somos todos. Derechos y calidad de vida de las personas con discapacidad intelectual mayores necesidades de apoyo. Informe ejecutivo
El concepto de calidad de vida en los servicios y apoyos para personas con discapacidad intelectual. Schalock y Verdugo.
Modelo de calidad de vida aplicado a la atención residencial de personas con necesidades complejas de apoyo.
Discapacidad e inclusión. Manual para la docencia, Schalock y Verdugo. 2013
Calidad de vida. Manual para profesionales de la educación, salud y servicios sociales. Schalock y Verdugo. 2003.
Planificación centrada en la persona. Guía FEAPS. 20007