Niedojrzała miłość i dojrzała miłość. Każdy z nas przebywa (lub powinien przebyć) drogę do uczuciowej dojrzałości, która prowadzi przez różne wymiary. Chodzi o przejście będące wynikiem nauki, samoświadomości i odpowiedzialności.
Jednak sztuka psychologii to nic łatwego. Na drodze stają nam potrzeby i pułapka przywiązania.
Erich Fromm jako pierwszy wyróżnił te kategorie. W swojej pracy Sztuka miłości wykazał, między innymi, że nic nie jest tak szkodliwe jak kochanie bez zrozumienia podstaw tej wyjątkowej sztuki. Wiele osób idzie przez świat nawiązując bolesne więzi, otwierając rany i powodując ból.
Osoby kochające w sposób niedojrzały idą przed siebie nie rozumiejąc przyczyn swoich porażek. By stworzyć zdrową, świadomą i dojrzałą więź konieczna jest odpowiedzialność i odwaga.
Osoby postrzegające miłość jako potrzebę i sposób na wypełnianie pustki projektują winę na innych, zakładając, że “nikt nie kocha ich tak, jak na to zasługują”.
Przeanalizujmy to.
Czym niedojrzała miłość różni się od dojrzałej?
Chociaż miłość to uczucie, którego każdy z nas może doświadczyć, w rzeczywistości nie stanowi wymiaru odpowiedniego dla wszystkich. To coś pięknego i potężnego, ale wykorzystywanie tego w zły sposób sieje spustoszenie. W tej sferze mogą też roznosić się błędne idee, takie jak trzymanie się ideału miłości romantycznej w XXI wieku.
Co więcej, wiele z nas ponosi porażki w związkach, zapominając, że aby kochać kogoś innego, trzeba najpierw pokochać siebie samego. Konieczna jest też spora dawka pokory, odwagi i świadomości. Jednak mózg prawie zawsze kieruje się chemią zdominowaną przez pociąg, namiętność i pożądanie.
Nie zawsze mamy czas zastanowić się nad tym, czym jest prawdziwa miłość. Taka, która nie boli, nie rani, nie niszczy emocjonalnie. Poznajmy różnice pomiędzy miłością dojrzałą a niedojrzałą.
Niedojrzała miłość: uczucie rodzące się z potrzeby
Głównym problemem osób kochających w sposób niedojrzały jest to, że nigdy nie czują się kochani tak, jak tego chcą. Żyją niespełnieni i rozczarowani. Ciągle ponoszą porażki, a ich oczekiwania pozostają niespełnione. Ich życie naznaczone jest pustką i brakiem.
- W swojej głowie powtarzają mantrę: “nikt mnie nie kocha tak, jak tego oczekuję”. Jednak przy tym sami nie kochają siebie tak, jak powinni.
- Miłość dojrzała i niedojrzała różni przede wszystkim jeden kluczowy aspekt: potrzeby. Niektórzy potrzebują czuć się kochani i utwierdzaniu w poczuciu własnej wartości przez partnera. Ich samoocena i zdanie na własny temat zależą od zewnętrznego wzmocnienia, a jeśli jego brak, wszystko szwankuje.
- Osoby o takim profilu kochają za bardzo i są gotowe na wszystko. W takiej konfiguracji nie ma ograniczeń ani norm, jest natomiast dawanie wszystkiego w zamian za nic, niespełnione uczucie wobec drugiej osoby, od której oczekuje się zbyt wiele.
- Ta afektywna ślepota zmusza do życia dla kogoś. Jak dziecko, które wybucha histerią w napadzie zazdrości, kopie i tupie ogarnięte strachem przed odrzuceniem czy zdradą.
- Co więcej, warto zaznaczyć, że niedojrzała miłość to odmiana miłości romantycznej. Obie poszukują drugiej połówki jabłka, księcia z bajki, bratniej duszy, która rozwiąże wszystkie problemy. Prowadzi to do pewnej porażki i rozczarowania.
Dojrzała miłość: pragnienie wychodzące od spełnienia
Niedojrzałą miłość od dojrzałej dzieli osobista przemiana. Przejście, którego każdy z nas powinien dokonać, by nabyć nowe kompetencje w tej materii. To podróż od braku do pełni. Kto kocha dojrzale, nie potrzebuje miłości do poczucia spełnienia.
Taka osoba nie ma w sobie poczucia pustki ani braku typowego dla niedojrzałej miłości, gdyż sama sobie oferuje uznanie, bezpieczeństwo i wartość. Związki uczuciowe rozpoczyna w wyniku chęci, a nie z potrzeby. Jej celem w miłości jest wspólna podróż wolnych ludzi przez życie w kierunku szczęścia i chęć realizacji wspólnego projektu.
W jaki sposób miłość dojrzewa?
Proces ten nie następuje automatycznie w wyniku upływu czasu. Dojrzałość emocjonalna nie przychodzi z wiekiem ani poprzez cierpienie. Niektórzy wpadają z rozczarowania w kolejne rozczarowanie, gdyż kochają niedojrzale.
Jak więc nauczyć się kochać dojrzale, świadomie i w sposób dążący do spełnienia? Oto niektóre kwestie, nad którymi warto się zastanowić.
- Rozwijaj w sobie cechy, jakich oczekujesz od partnera. Jeśli pragniesz czułości, oferuj sobie czułość. Jeśli szukasz kogoś zabawnego, inteligentnego, uczuciowego i pewnego siebie, sam stań się taką osobą. Przestań oczekiwać i sam daj sobie to, czego szukasz u innych.
- Stań się człowiekiem, którego chciałbyś mieć u swojego boku.
- Wzmacniaj swoją samoocenę. Jak mawiał Erich Fromm, niedojrzała miłość mówi: “kocham, bo jestem kochany”. Miłość dojrzała natomiast mówi: “jestem kochany, bo potrafię kochać, jestem kochany, bo kocham siebie samego”.
Miłość własna i poczucie własnej wartości są kluczowe. Przestań się bać i zrozum, że sam stanowisz filar dla zdrowych relacji. Trwałe więzi, które czynią miłość podróżą ku rozwojowi odrzucają oczekiwania, lęki i pustkę, by stworzyć przestrzeń, gdzie nie ma miejsca na ból.