Ciekawość i głód zajmują te same obszary mózgu

Ciekawość i głód zajmują te same obszary mózgu. Fascynujący fakt, ponieważ definiują dwie podstawowe potrzeby człowieka i obie gwarantują nam przetrwanie. Jedna skłania nas do poszukiwania pożywienia, a druga do wiedzy, aby lepiej przystosować się do trudności i postępu.

Albert Einstein powiedział, że ciekawość ma swoją własną przyczynę istnienia. Niewiele rzeczy jest ważniejszych niż kwestionowanie wszystkiego, co widzimy. Wykraczanie poza to, co pozorne, zadawanie sobie pytań, odkrywanie i patrzenie na świat z pasją, zainteresowaniem i figlarną niewinnością dziecka to coś niezwykłego.

To nie przypadek, że zarówno ludzie, jak i zwierzęta mają takie dociekliwe usposobienie. Chęć odkrywania jest tak samo decydująca, jak potrzeba poczucia głodu. W rzeczywistości ciekawość i głód działają jak impulsy, które kierują zachowaniem. Gwarantują nam istnienie, a także pomagają w dalszym życiu w coraz bardziej złożonych środowiskach.

Co by się z nami stało bez fizjologicznej potrzeby, która powoduje burczenie w żołądku i prowadzi nas do szukania czegoś do zjedzenia? Oczywiście umarlibyśmy. Podobnie jak umarliśmy również bez tego impulsu, który każe nam zajrzeć przez dziurkę od klucza.

I gdybyśmy się nie zastanawiali, jak leczyć niektóre choroby i jakie badania zacząć wdrażać…

Dlaczego ciekawość i głód zajmują te same obszary mózgu?

Odkrycie jest bardzo świeże. W tym samym roku zespół neuronaukowców z Uniwersytetu w Reading (Wielka Brytania) wykazał w badaniach, że ciekawość i głód zajmują te same obszary mózgu.

Mimo to wcześniej istniały już pewne podejrzenia. Oba wymiary to dwa wielkie czynniki motywacyjne. Dlatego często mówi się, że na przykład głód może doprowadzić nas do ekstremalnych sytuacji, aby zdobyć pożywienie.

Ciekawość, choć może nas to zaskoczyć, również doprowadziła człowieka do przekroczenia niewyobrażalnych granic. W celu gromadzenia wiedzy, odkrywania innych scenariuszy i pozycjonowania siebie jako najbardziej zaawansowanej istoty na tej planecie człowiek jest gotów na wszystko.

Czy to przypadek? Być może nie. Jest bardzo możliwe, że w głębi tej inżynierii mózgu głód i ciekawość zaczynają się od wspólnych mechanizmów. I w rzeczywistości prowadzą one do tego samego celu: przeżycia.

W końcu to ciekawość pobudza nas, żeby się ruszyć, przejść do działania. A przede wszystkim do wyjścia poza strefę komfortu, aby dowiedzieć się, co jest po drugiej stronie.

Coś takiego pomogło nam w przeszłości stać się odkrywcami. Jako istoty zdolne do przekraczania nowych terytoriów, ludzie odkrywali lepsze zasoby, aby przetrwać i prosperować. Weźmy na przykład pod uwagę prehistoryczne migracje ludzi i ich wpływ na rozwój cywilizacji.

To odkrycie neurobiologa poznawczego Johnny’ego Kinga Lau i jego zespołu tylko potwierdziło coś, co już wcześniej podejrzewano…

Jądro półleżące, ośrodek głodu i ciekawości

Wiemy, że chociaż ciekawość i głód zajmują te same obszary mózgu, drugi wymiar jest nieco bardziej złożony. Uczucie głodu to bardzo silny instynkt. Uaktywnia się, gdy mózg wykryje serię zmian w poziomie hormonów i składników odżywczych we krwi.

Tymczasem zespół naukowców z Uniwersytetu w Reading, odpowiedzialny za to badanie, wykrył ciekawe zjawisko dzięki zastosowaniu rezonansu magnetycznego. Kiedy “włącza się” ciekawość „włączona” i kiedy pusty żołądek ostrzega nas, że jesteśmy głodni, aktywuje się ten sam region mózgu: jądro półleżące.

Podobnie inne obszary, takie jak obustronne jądro ogoniaste i pole brzuszne nakrywki, które również zwiększają swoją aktywność. A czym konkretnie zajmują się te obszary mózgu? W rzeczywistości strefy te koordynują zachowania nastawione na przetwarzanie nagrody. Czyli zachęcają do realizacji działań, które pozwalają otrzymać coś satysfakcjonującego.

W przypadku głodu, w zamian za działanie otrzymujemy pożywienie (składniki odżywcze). Ale to nie wszystko. Otrzymujemy również przyjemność z dobrego posiłku i możliwość dalszego przeżycia. Podobnie, jeśli chodzi o ciekawość, zdobywamy wiedzę, odkrycia i nowe zasoby aby zaspokoić potrzebę dobrobytu na nieskończoną ilość sposobów.

Ciekawość i głód zajmują te same obszary mózgu, aby utrzymać motywację

Ciekawość i pragnienie informacji to zjawisko psychologiczne, które przyciągnęło zainteresowanie wielu największych nazwisk w historii psychologii. Zajmowali się nią choćby tacy naukowcy, jak William James, Iwan Pawłow, Frederic Skinner…

Doszli do wniosku, że jeśli ciekawość i głód zajmują te same regiony, to dlatego, że mają one dużo wspólnego z motywacją. Jedna z tych potrzeb wydaje nam się oznaką inteligencji i racjonalności (ciekawość). I chociaż druga wydaje się nam niewiele więcej niż pierwotnym instynktem (głód), ale mimo to obydwie są istotne i decydujące.

W rzeczywistości utrata ciekawości wiąże się z depresją, a brak głodu z chorobą. Bez nich jesteśmy niczym i bardzo ciekawie określił to William James. „Chęć zrozumienia tego, czego nie wiemy, utrzymuje nas przy życiu, ponieważ ciekawość jest także kolejną nieodzowną formą pożywienia”.

Rozwijajmy ten impuls, pielęgnujmy go każdego dnia, aby utrzymać się przy życiu w ciele i w duchu. W inteligencji, w zdrowiu i w nadziei na postęp, aby wyjść poza wszelkie ograniczenia i wyzwania. Ciekawość, podobnie jak głód, to dwa niezbędne instynkty w dużej części żywych istot.