Usługi socjalne i ich rola w walce z ubóstwem

W dzisiejszych czasach usługi socjalne i ich rola stały się istotnymi elementami życia społecznego. Światowy kryzys gospodarczy z 2008 roku jeszcze bardziej zwiększył przepaść między bogatymi a biednymi. Spowodował marginalizację tysięcy ludzi, stawiając ich w niepewnej sytuacji finansowej.

Największy wpływ odczuli najsłabsi członkowie społeczeństwa, co doprowadziło do znacznego wzrostu popytu na usługi socjalne zwalczające ubóstwo.

Ogólnie rzecz biorąc, ludzie wiążą ubóstwo z niskimi zarobkami. Naukowcy często mierzą ten stan na podstawie dochodu osoby lub gospodarstwa domowego. Nie ma jednak uniwersalnych ani absolutnych kryteriów, są tylko względne. Te względne kryteria uwzględniają okres i dany obszar geograficzny w celu analizy ubóstwa i średniego poziomu dochodów (Del Barrio, 2014).

Ważne jest, aby zrozumieć, że pojęcie ubóstwa jest wielowymiarowe. Nie ma pojedynczej definicji ani dotkniętego obszaru.

Ubóstwo i marginalizacja

Jak wspomnieliśmy powyżej, nie ma jednej definicji ani klasyfikacji ubóstwa. Istnieje wiele różnych sposobów pomiaru tego zjawiska (Del Barrio, 2014):

• W zależności od rodzaju informacji, których używasz do pomiaru. Obiektywne lub subiektywne.
• Biorąc pod uwagę odniesienia użyte do ustalenia progu ubóstwa. Absolutne lub względne.
• W zależności do czasu trwania badań przedmiotu. Poprzeczne (w danym roku) lub długoterminowe.
• Poprzez analizę opartą na braku dostępu do podstawowych zasobów. Niedostatek wielowymiarowy.

Dla Programu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju (UNDP) ubóstwo oznacza zaprzeczenie możliwościom i szansom znośnego życia. Ten program wykorzystuje wskaźnik wielowymiarowego ubóstwa (MPI) jako punkt odniesienia przy określaniu, kto żyje w ubóstwie.

ONZ zaprojektowało wskaźnik MPI, aby odzwierciedlić skutki i intensywność niedostatków, jakich doświadczają ludzie.

Termin „marginalizacja” jest podobnie wielowymiarowy. Wpływa na osoby, grupy ludzi i regiony geograficzne. W związku z tym można spojrzeć na marginalizację w kategoriach dochodów, zdrowia, edukacji, dostępu do usług, miejsc zamieszkania i zadłużenia. Zatem zdaniem Spickera, Alvaresa i Gordona (2009), marginalizacja może prowadzić do następujących problemów:

• bezdomność,
• kryzysy miejskie,
• napięcie etniczne,
• wzrost bezrobocia długotrwałego,
• utrzymujący się wysoki poziom ubóstwa.

Usługi socjalne i ich rola w walce z ubóstwem

Nie ma wątpliwości, że usługi socjalne są fundamentalnym filarem zintegrowanego systemu opieki zdrowotnej. Specjaliści, którzy codziennie pracują, aby pomóc potrzebującym, poświęcają czas na zbadanie każdego indywidualnego przypadku. W rezultacie rozumieją potrzebę wytycznych, które można dostosować do każdej sytuacji.

Chociaż jest wiele usług, które po prostu pomagają poprawić lub zreperować pojawiające się problemy, nie chodzi o to, aby po prostu zamieść te sytuacje pod dywan.

Dlatego tak ważne jest, aby unikać paternalizmu i skupiać się na wzmocnieniu. Opieka społeczna musi współpracować z poszczególnymi osobami i pomagać im rozwijać umiejętności potrzebne do stawiania czoła codziennym zmaganiom. Edukacja to jedyny sposób, aby upewnić się, że ubóstwo nie stanie się chroniczne.

Zwykle poszczególne osoby muszą spełniać określone wymagania, aby mieć dostęp do istniejących usług. Niektóre z dostępnych zasobów obejmują:

• pomoc w zakresie czynszu lub kredytu hipotecznego,
• kartki żywnościowe,
• zniżki lub pomoc uzależnioną od dochodów w przypadku rachunków za media,
• pomoc finansową dla osób, które osiągają określone progi dochodowe,
• emerytury nieskładkowe,
• pomaganie ludziom w znalezieniu pracy,
• edukację,
• planowanie i organizację zasobów rodziny.

Tak więc, chociaż pieniądze są niezwykle ważne w pomocy ludziom w wyjściu z ubóstwa, priorytetem powinna być praca z osobami i rodzinami w celu znalezienia długoterminowych rozwiązań ich problemów. Tworzenie zindywidualizowanych projektów z osiągalnymi celami jest ostatecznie najlepszym rozwiązaniem.

Podsumowując, celem usług socjalnych nie jest tworzenie zależności; mają one pomóc w stworzeniu społeczeństwa ludzi wolnych i autonomicznych, zdolnych do rozwiązywania problemów i prowadzenia własnego życia.