Claude Lévi-Strauss: biografia niezwykłego antropologa

Claude Lévi-Strauss jest ojcem współczesnej antropologii i jednym z najwybitniejszych myślicieli XX wieku. Był twórcą teorii antropologii strukturalnej, która zmieniła historię tej dyscypliny naukowej. To właśnie ona uczyniła go sławnym w świecie akademickim.

Chociaż może się to wydawać dziwne, to jednak Claude Lévi-Strauss w swoich hipotezach wykraczał daleko poza Ziemię, był w rzeczywistości myślicielem „międzyplanetarnym”. Wspominał przy kilku okazjach, że jego wielką fantazją było skolonizowanie Kosmosu przez ludzi i przeniesienie się na Księżyc lub być może nawet na Marsa.

Ten człowiek starał wyobrażać sobie, jak ludzie budują na tych planetach lub księżycach nowe cywilizacje i zapominają o tych, którzy pozostali na Ziemi. Wierzył także, że ci, którzy zostaną na naszej planecie, powrócą do swego dzikiego stanu, w efekcie czego będzie można ich dokładniej badać i analizować.

„Świat powstał bez udziału człowieka i bez niego się skończy”.
-Claude Lévi-Strauss-

Françoise Héritier, jego następczyni w Collège de France, podsumowała pracę tego wybitnego naukowca mówiąc, że nauczył on nas czegoś fundamentalnego o ludzkości. A mianowicie tego, że kultury mogą czasami bardzo się od siebie różnić.

Mimo to Claude Lévi-Strauss udowodnił, że aparat poznawczy każdego człowieka jest taki sam. W rezultacie różnice i uniwersalność są fundamentalnymi cechami wszystkich ludzi.

Claude Lévi-Strauss wiódł stosunkowo spokojne życie. Jednocześnie przyczynił się do prawdziwej rewolucji w świecie antropologii. Swoją pracę określił jako próbę odpowiedzi na pytanie: „Czym jest tak naprawdę ludzkość?”. Dziś możesz dowiedzieć się czegoś więcej na jego temat. Zapraszamy do lektury!

Claude Lévi-Strauss – pierwsze lata jego życia

Claude’a Lévi-Strauss urodził się w stolicy Belgii, Brukseli, 28 listopada 1908 roku. Jednak to konkretne miejsce narodzin było zupełnie przypadkowym zrządzeniem losu. Stało się tak, ponieważ jego rodzice byli francuskimi Żydami, którzy w tamtym czasie sporo podróżowali przenosząc się z miejsca na miejsce.

Jego ojciec był malarzem portretowym, a matka zajmowała się domem. Od najmłodszych lat młodego Claude’a Otaczała go miłość do sztuki, zwłaszcza malarstwa, muzyki i poezji.

Kiedy rozpoczęła się I wojna światowa, Claude Lévi-Strauss przeniósł się do Wersalu wraz z jednym ze swoich dziadków. Ten właśnie dziadek był znanym w lokalnej społeczności rabinem. Pierwsze kontakty Claude’a Lévi-Straussa z synagogą były jednak zimne i niezwykle wręcz formalne. W rezultacie od najmłodszych lat stał się on zupełnie obojętny na sprawy religijne.

Zamiast tego stał się pasjonatem przyrody i wykazywał duże zainteresowanie kolekcjonowaniem rzadkich i ciekawych artefaktów kulturowych. Był także niezwykle bystrym i rozwiniętym intelektualnie młodym człowiekiem, mimo tego, że tak naprawdę nie wyróżniał się jakoś szczególnie podczas lat szkolnych.

Jako nastolatek Claude Lévi-Strauss wrócił do Paryża, gdzie mieszkała jego rodzina i wstąpił następnie do młodzieżowej organizacji socjalistycznej.

Od filozofa do etnologa

Claude Lévi-Strauss początkowo zdecydował się na studia prawnicze. Jednak w 1927 roku zmienił zdanie i zaczął studiować filozofię na paryskiej Sorbonie.

Tam poznał Jean-Paula Sartre’a i Simone de Beauvoir. W późniejszych latach wyznał, że filozofia zarówno go pociągała, jak i irytowała, ponieważ czuł, że w tej dziedzinie jest zbyt wiele próżności i spekulacji.

Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę jako nauczyciel w gimnazjum. Jednak nie czuł się dobrze w tym zawodzie. Po prostu nie widział siebie samego prowadzącego zajęcia dla młodzieży przez resztę swojego życia zawodowego.

Wszystko się zmieniło, gdy zadzwonił do niego Célestin Bouglé, dyrektor École normale supérieure (prestiżowej szkoły podyplomowej) w Paryżu.

Ta chwila oznaczała radykalny zwrot w życiu Claude’a Lévi-Straussa. Bouglé poprosił go, aby udał się do São Paulo z misją uniwersytecką, która oznaczała po prostu, że miał on objąć katedrę socjologii na tamtejszej uczelni wyższej.

Claude Lévi-Strauss przybył do São Paulo w 1935 r. W 1939 r. rozpoczął wyprawy o charakterze etnograficznym do Mato Grosso i w dorzecze Amazonki. Te doświadczenia zapoczątkowały jego najważniejszą pracę: badania nad antropologią strukturalną.

Człowiek, który przeżył całe stulecie

Po swoich doświadczeniach w Brazylii Claude Lévi-Strauss zaczął proponować nowe pomysły, oryginalne metody i wspaniałe refleksje. Później spędził trochę czasu w Stanach Zjednoczonych uciekając przed niemieckimi prześladowaniami podczas II wojny światowej. Nawiązał tam cenne kontakty intelektualne i dalej rozwijał swoje teorie.

Jednym z kulminacyjnych punktów jego kariery było wydanie w 1955 roku „Smutku tropików” (oryg. Tristes Tropiques), która jest powszechnie uważana za jedną z najważniejszych książek XX wieku. To dzieło oznaczała jego drzwi do sławy akademickiej.

Claude Lévi-Strauss napisał także inne ciekawe pozycje, jak na przykład „Rasa i historia” (oryg. Races et histoire), „Mit i znaczenie: łamanie kodu kultury” oryg. Myth and Meaning) oraz czterotomową serię „Mitologia” (oryg. Les mythologiques).

Ponadto ludzie mówią, że był człowiekiem utrzymującym dystans od innych, który nie akceptował pustych pochlebstw. Według legendy nie potrafił pisać bez towarzyszącej temu zadaniu muzyki lirycznej.

Claude Lévi-Strauss zmarł w 2009 roku w wieku 100 lat, otrzymując za życia wiele nagród i wyróżnień. Jego praca oddzieliła naukę historii od antropologii. Dzięki niemu nowe badania z zakresu antropologii rozwinęły się do tego, czym ta dyscyplina naukowa jest dzisiaj.