To, co definiuje zachowania introwertyczne, wykracza daleko poza postawy przyjęte przez daną osobę w relacjach społecznych.
Dowodzi tego 10-elementowy test introwersji-ekstrawersji na stronie Susan Cain, The Quiet Revolution. Badając wymiary introwersji w opisie testu, mamy świadomość, że definicja introwersji została na szczęście zaktualizowana.
Wiele lat temu badania nad introwersją wyszły daleko poza zwykłe zróżnicowanie oparte na: „Lubię być sam / lubię być z ludźmi”. Zachowania introwertyczne mogą mieć bowiem tyle samo lub więcej niuansów, co zachowania ekstrawertyczne.
I tak na przykład ludzie z grupy introwertyków mogą mieć preferencje dotyczące relacji społecznych, które zwykle nie są dostępne. I to właśnie dlatego introwertycy wybierają pozostanie w domu.
Introwertycy mogą bardzo cieszyć się towarzystwem innych ludzi, ale w inny sposób niż ekstrawertycy. A przede wszystkim ich preferencje co do niektórych zajęć mogą się z czasem zmieniać. Dokładnie tak samo jak dzieje się to z innymi ludźmi.
Zachowania introwertyczne i ich różne formy
Już w latach dwudziestych Carl Gustav Jung stworzył rozróżnienie na zachowania introwertyczne / ekstrawertyczne. Pomimo tego, dopiero w latach 40-tych XX wieku zaczęto częściej stosować to rozróżnienie w psychologii.
Zaczęto badać te dwa typy zachowań szczególnie w dziedzinie osobowości. Jung zidentyfikował także trzeci typ osobowości, chociaż nigdy nie nadał mu kategorii.
Obecnie istnieje termin ambiwertyk. Na osi zachowań introwertycznych i ekstrawertycznych zajmuje on miejsce dokładnie po środku. Na wiele sposobów ambiwertycy wyciągają to, co najlepsze z obu typów. Mają zdolność do wykorzystania zarówno siły introwertyków jak i ekstrawertyków w zależności od okoliczności.
Uczeni, podobnie jak Jonathan Cheek i Jennifer Grimes, identyfikują również różne typy introwertyków. Pierwszy typ to ten, który brzmi najbardziej znajomo: introwertycy społeczni.
1. Społeczne zachowania introwertyczne
Ten typ najbardziej przypomina uogólniony profil introwersji. Są to ludzie, którzy zdecydowanie wolą zostać w domu i czytać książkę niż iść na zakupy.
Społeczny introwertyk bardzo ceni sobie swoją przestrzeń życiową i bliskie relacje. Dlatego woli wyjść na drinka w gronie przyjaciół, których zna od lat niż masowe imprezy. Z pewnością nie spotkamy go więc na festiwalu Tomorrowland.
Chociaż można go pomylić z nieśmiałymi ludźmi, istnieje między nimi zasadnicza różnica. Nieśmiali ludzie odczuwają niepokój, gdy są w centrum uwagi lub na samą myśl o takiej możliwości. Introwertycy społeczni natomiast czują się lepiej w mniejszych grupach. W takich, w których poziom stymulacji i zmian może nie być tak wysoki.
2. Introwertycy myślący lub introspekcyjni
Innym typem zidentyfikowanym przez Cheka i Grimesa jest ten, który nazywają „introspekcyjnymi introwertykami”. Ten wymiar kładzie większy nacisk na bardziej wewnętrzny element lub strukturę. W przeciwieństwie do introwertyków społecznych introspekcyjni nie mają problemu z socjalizacją.
Ten typ introwertyka charakteryzuje się tym, że jest człowiekiem o bogatym świecie wewnętrznym. Jest zdolny zatracić się w bezdrożach fantazji i wykorzystać swoją wyobraźnię, by przełożyć ją na twórczą działalność.
Profesor Cheek stwierdził, że introwertycy „potrafią zatracić się w wewnętrznym świecie wyobraźni, ale nie w sposób neurotyczny, ale w sposób fantazyjny i kreatywny”.
Przykładem, który podaje Cheek, jest Luna Lovegood, czarodziejka Harry’ego Pottera. Jej wewnętrzne szaleństwo, które czyni ją tajemniczą i obłąkaną, jest tym, co idealnie ilustruje mentalnego introwertyka.
3. Powściągliwe zachowania introwertyczne
Trzeci rodzaj introwertyka, który zaproponował Jonathan Cheek, definiuje się bardziej przez swój styl działania niż myślenia. Są to „introwertycy z zastrzeżeniami”, którzy przechodzą od myśli do czynów lub działań w zdecydowanie wolniejszym tempie.
Powściągliwi lub wycofani introwertycy wolą pomyśleć zanim coś powiedzą lub zrobią. Dlatego rozpoczęcie działania w ich wydaniu może potrwać dłużej. Profesor Cheek stwierdza, że „nigdy wcześniej nie myślałem o introwersji w ten sposób.
Dlatego interesuje mnie, co powiedzą nam przyszłe badania o powściągliwym typie introwersji i jak koreluje ona z innymi odmianami”.
Potrzebują czasu, zanim cokolwiek robią, planują wszystko, co zrobią w ciągu dnia i lubią kontrolować sytuację. W przeciwieństwie do niespokojnych, nie mają powodu by czuć niepewność. Są po prostu ludźmi, którzy analizują świat i nie zostawiają miejsca na impulsywność.
4. Niespokojni introwertycy czy lęk społeczny?
Profesor Cheek wskazuje na jeszcze inny rodzaj introwertyka: introwertyka niespokojnego. Do tego typu idealnie pasuje stwierdzenie: „Czuję się boleśnie skrępowany, gdy jestem w pobliżu obcych”. Albo: „Nawet gdy jestem w grupie przyjaciół, czuję się bardzo samotny i niespokojny”.
W odniesieniu do profilu, który może przypominać tego typu zachowania introwertyczne czasami mówimy o leku społecznym W innych przypadkach chodzi jednak o introwersję.
Refleksje na temat introwersji
Introwertycy to ludzie, którzy lubią samotność i często prowadzą aktywne życie wewnętrzne. Przyjmują bardziej celowe podejście do rozwoju osobistego i czują się wyczerpani nadmiernie stymulującym środowiskiem.
U różnych osób różne elementy mogą być mniej lub bardziej wydatne, ale ogólnie wszystkie wykazują duże podobieństwa w tych punktach.
Zaskakujące w różnych odmianach lub składnikach introwersji jest to, jak bardzo mogą wzbogacać człowieka. A przecież do tej pory to ekstrawertycy zawsze podkreślali wyższość swoich zachowań. Korzystali z założenia, że to ekstrawertyczny styl życia zasługiwał na miano zdrowego psychicznie.
Badacze tacy jak Cain i Dembling pokazują nam jednak, jak różnorodne i adaptacyjne mogą być również zachowania introwertyczne.