Zespół policystycznych jajników sprawia, że życie nie jest łatwe. Schorzenie to jest rzeczywistością wielu kobiet, chociaż rzadko o nim słyszymy. Przejawia się bólem, nieregularnymi miesiączkami, niepłodnością i zwiększonym ryzykiem rozwoju cukrzycy typu 2, chorób serca i depresji.
Oczywiste jest, że każda kobieta radzi sobie z tym stanem na swój własny sposób. Ponieważ jednak w 1935 zespół policystycznych jajników (PCOS) został szczegółowo opisany przez dwójkę lekarzy, Steina i Leventhala, wiemy, że dotyka on 1 na 10 kobiet.
Wiemy również, że wiele nastolatek wykazuje cechy tego schorzenia wkrótce po pierwszej miesiączce.
Dobrą wiadomością jest to, że istnieją coraz lepsze metody leczenia, które poprawiają jakość życia kobiet dotkniętych tą chorobą. Istnieją terapie hormonalne, takie jak doustne środki antykoncepcyjne, dodawane do różnych leków w celu zmniejszenia poziomu insuliny – jeśli to konieczne.
Ponadto na rynku można znaleźć antyandrogeny i suplementy diety poprawiające owulację. Obie te strategie przynoszą dobre wyniki.
Ważne jest również, aby pamiętać o konieczności odpowiedniego nadzoru medycznego. Wiele kobiet nie otrzymuje diagnozy w postaci zespołu policystycznych jajników na czas, ponieważ rzadko odwiedzają lekarza.
Pamiętaj, że zawsze za nadmiernym bólem menstruacyjnym, nieprawidłowościami hormonalnymi i nieprawidłowym wzrostem włosów kryje się choroba, która wymaga leczenia.
Co to jest zespół policystycznych jajników?
Zespół policystycznych jajników to zaburzenie układu hormonalnego, które dotyka kobiety w wieku rozrodczym. Charakteryzuje się dysfunkcją jajników, przez co komórki jajowe nie zawsze są uwalniane. Zamiast tego zbierają się na powierzchni jajnika, tworząc małe torbiele o łagodnym charakterze.
- Przyczyną tego stanu jest zmiana poziomu androgenów. Dlatego, aby lepiej to zrozumieć, powinnaś wiedzieć, że jajniki wytwarzają zarówno estrogen, jak i progesteron.
- Kobiety z zespołem policystycznych jajników zwykle wytwarzają większą liczbę androgenów. To właśnie powoduje, że dojrzałe komórki jajowe tworzą torbiel, a nie są uwalniane w prawidłowy sposób.
Torbiele te nie są złośliwe i zwykle nie wymagają operacji. Prowadzą jednak do nowych zaburzeń równowagi hormonalnej, które dają następujące objawy:
Zespół policystycznych jajników a brak owulacji
Brak owulacji jest jednym z klinicznych objawów zauważalnych przez kobiety cierpiące na tę chorobę. Oznacza to:
- nieregularność menstruacji,
- brak owulacji; jest to objaw, który dotyka połowę kobiet z zespołem policystycznych jajników. Brak miesiączki może trwać co najmniej trzy miesiące. Jak można sobie wyobrazić, prowadzi to do problemów z niepłodnością.
- krwotok; kolejny problem, który może się pojawić. Oznacza to, że niektóre kobiety mogą doświadczać krwawień pomiędzy miesiączkami.
Hiperandrogenizm
Stan ten reaguje na zmianę hormonów, kiedy we krwi występuje nadmierny poziom androgenów. Przejawia się jako:
- nadmierny trądzik i łojotok,
- łysienie,
- hirsutyzm (pojawienie się owłosienia w nietypowych dla kobiet miejscach).
Acanthosis nigricans (plamy skórne)
Plamy skórne to stan, w którym obszary ciała, takie jak pachwiny, pachy lub części szyi, stają się ciemniejsze i bardziej szorstkie. Jest to zaburzenie, które łączy się ze zmianami hormonalnymi i insulinoodpornością.
W niektórych przypadkach może być również skutkiem ubocznym stosowania niektórych leków lub środków antykoncepcyjnych.
Choroby związane z zespołem policystycznych jajników
Jak wspomnieliśmy na początku, zespół policystycznych jajników może prowadzić do zmian metabolicznych. Te z kolei mogą powodować inne stosunkowo poważne problemy zdrowotne. Oto niektóre z nich:
- Przede wszystkim, około 50% kobiet z tym schorzeniem może rozwinąć insulinoodporność. Badania, jak na przykład te przeprowadzone przez dr Richarda Legro z Uniwersytetu w Kalifornii, wskazują, że zespół ten związany jest z rozwojem cukrzycy typu II.
- U chorych kobiet często występuje wysokie ciśnienie krwi. To natomiast może prowadzić do innych chorób sercowo-naczyniowych.
- Należy również pamiętać, że to schorzenie jest ściśle powiązane z większą liczbą przypadków depresji. Wynika to głównie z problemów związanych z samooceną, spowodowanych pojawieniem się owłosienia, trądziku i innych zaburzeń fizycznych, które wpływają na emocje związane z własnym ciałem.
Leczenie zespołu policystycznych jajników
Podejście medyczne do PCOS jest wielodyscyplinarne. Każda kobieta otrzymuje zindywidualizowane leczenie, które zależy od stopnia zmian hormonalnych. Aby rozpocząć terapię, musisz wykonać kilka prostych kroków.
- Najpierw musisz wykonać badanie ginekologiczne za pomocą ultradźwięków.
- Następnie konieczne jest badanie krwi w celu zmierzenia stężenia androgenów, insuliny i innych hormonów. W ten sposób lekarz może postawić dokładniejszą diagnozę u każdej pacjentki.
Ginekolodzy, endokrynolodzy, dietetycy i psychologowie
Każda kobieta z tym schorzeniem niewątpliwie potrzebuje różnorakiego podejścia. Takiego, podczas którego różni specjaliści będą mogli zapewnić jej odpowiednie leczenie dla każdego obszaru nieprawidłowości obejmujących to zaburzenie. Zazwyczaj podejście terapeutyczne obejmuje następujące strategie:
Leczenie farmakologiczne
- Przepisanie środków antykoncepcyjnych w celu regulacji owulacji.
- Przepisanie antyandrogenów w leczeniu nadmiernego owłosienia i chorób skóry.
- Stosowanie leków w leczeniu insulinoodporności.
Leczenie dietetyczne
- Poprawa diety w przypadkach, gdy problemem jest nadwaga.
- Regulacja nadciśnienia i innych problemów za pomocą insuliny.
- Regulacja hormonów i obrzęków.
Leczenie psychologiczne
- Pomoc psychologiczna jest kluczem do poprawy samooceny, problemów lękowych, wizerunku ciała i możliwych zmian psychoseksualnych. Ważna jest także poprawa wszelkich zmian psychicznych związanych z niepłodnością, które często pojawiają się przy tym schorzeniu.
Podsumowując, pomoc interdyscyplinarna jest niezbędna w tego rodzaju chorobach. Wczesna diagnoza poprawi jakość życia każdej z kobiet cierpiących na zespół policystycznych jajników, dlatego ważne jest normalizowanie tego stanu i mówienie o nim.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- Meier, R. K. (2018, September 1). Polycystic Ovary Syndrome. Nursing Clinics of North America. W.B. Saunders. https://doi.org/10.1016/j.cnur.2018.04.008
- Legro, RS (2003). Síndrome de ovario poliquístico. En El Ovario: Segunda Edición (pp. 489–512). Elsevier Inc. https://doi.org/10.1016/B978-012444562-8/50030-6