Nasze życie powinno być zawsze w naszych rękach, jesteśmy kapitanem własnego przeznaczenia, czasem jakże zmiennego i zaskakującego. Jeżeli jesteśmy kompletnie związani z czyjąś egzystencją bez brania pod uwagę naszych potrzeb, chęci czy pragnień, nigdy nie osiągniemy spełnienia, nasze życie nigdy nas nie zadowoli.
Jesteśmy przechodniami w tym ulotnym życiu, które powinno być doświadczone z maksymalną intensywnością. Dlaczego mielibyśmy być niewolnikami woli oraz zachcianek innych? Prawie tego nie zauważając, strony naszej księgi losu w końcu zostaną zapisane i okaże się, że nigdy nie byliśmy tak naprawdę sobą.
To jasne, że stając się częścią drugiej osoby na poziomie emocjonalnym pociąga za sobą wielką odpowiedzialność. W taki czy inny sposób rodzi się przywiązanie, potrzeba bliskości, wzajemne uczucia. Wszystko będzie dobrze tak długo, jak więzi te będą zdrowe i zapewnią każdej osobie jej własną przestrzeń.
Wiemy, że łatwiej powiedzieć, niż zrobić. Ponieważ jak nie kochać kogoś każdą najdrobniejszą cząstką naszego “ja”?
To nieuniknione. A mimo to warto pamiętać, że nawet kochając z całego serca nigdy nie powinniśmy tracić naszej tożsamości czy poczucia własnej wartości. Nie pozwól, aby Twoje życie słabło niczym dym unoszący się nad ogniskiem.
Kiedy nasze życie wymyka się nam spod kontroli
Kochać, czy tego chcemy czy nie, oznacza również musieć: musimy dzielić nasze życie z wybraną osobą, musimy być oddani, musimy mieć stabilizację, plany na przyszłość.
Kochać oznacza potrzebować, ale w zdrowy sposób. Poszukujemy odwzajemnionych uczuć i gestów, wspólnego rozwoju, doceniania. Miłość, która wymaga oraz uzależnia jest tego najgorszego rodzaju. Kochaj całym sercem, ale unikaj bycia osobą, która wkłada swoje szczęście w kieszenie innych.
Czy kiedykolwiek Ci się to przytrafiło? Czy kiedykolwiek czułeś się tak od kogoś uzależniony, że zacząłeś tracić własne cele, własną integralność? To bez wątpienia najbardziej destruktywne relacje.
Niestety to zazwyczaj kobiety oddają całą siebie w związku nie oczekując nic w zamian. Cierpią bardziej od braku równowagi sił czy uczuć w relacjach.
Przypatrzmy się powodom, dlaczego tak się dzieje…
Znalezienie satysfakcji oraz uczucie spełnienia często oddajemy osobie, którą kochamy. Nikt nie jest w stanie kochać połowicznie, lecz wiele razy dajemy z siebie więcej niż powinniśmy. Nasze osobiste i zawodowe projekty zostają odłożone na później, plany partnera mają większy priorytet… aż w końcu zdajemy sobie sprawę z tego, z czego rezygnujemy.
Istnieje wiele takich nierównych relacji, gdzie para nie zdaje sobie nawet sprawy z sytuacji. Jedna osoba zaczyna być emocjonalnym manipulatorem, a ta druga nie potrafi z tego związku wyjść. Miłość przemienia się w cierpienie, a cierpienie łamie samoocenę.
Miłość, niemal niezauważalnie, pochodzi ze współzależności obu partnerów. Jednak czasem jedno z nich szuka czegoś innego niż głębokiego odwzajemnionego uczucia: wypełnienie pustki, potrzeba bycia zaakceptowanym, ukrycie emocjonalnych niedociągnięć, uniknięcie samotności…
Powinniśmy pamiętać o tych aspektach.
Moje życie, twoje życie – dwie ścieżki, które się przecinają i wzajemnie szanują
Nikt nie przychodzi na ten świat wiedząc wszystko o związkach miłosnych. Ci, którzy nie popełnili żadnych błędów, nie zostali obdarowani szansą na cenną lekcję. A ci, którzy nigdy się nie rozczarowali, nie wiedzą jeszcze czego potrzebują.
Życie to długa podróż pełna lekcji do nauczenia, a miłość jest w pewnych przypadkach najsurowszym z nauczycieli. Zapamiętaj wszystko czego się nauczyłeś, pozostaw za sobą tych, którzy Cię zranili i nie zatrzymuj ich w swoim sercu. Nie zasługują na to i tylko będą napełniać Cię smutkiem.
Bądź osobą, którą zawsze chciałeś być. Nigdy nie jest na to za późno. Nigdy nie jest za późno, aby złapać pociąg, o którym zawsze marzyłeś.
Bądź panem swego życia oraz otwórz drzwi dla tych, którzy zasługują na to, by się w nim znaleźć: ci, którzy Cię wzbogacają, którzy wnoszą światło, a nie ciemność, którzy Cię doceniają i pozwalają Ci się rozwijać.
Pozwalaj sobie codziennie na śmiech, przepełnij swoje życie marzeniami, a nie lękami. Krocz swoją ścieżką z przekonaniem pozwalając jej przeciąć się z tą, do której zaprowadzi Cię Twoje przeznaczenie.