Drażliwi ludzie są uzależnieni od ciągłego gniewu. Uderzenia w stół, trzaskanie drzwiami, krzyczenie, a nawet napady złości… To ludzie, którzy nie wiedzą, jak się komunikować bez podnoszenia głosu, którzy przy najmniejszej trudności tracą głowę i którym nie można się przeciwstawić. Często za tym zachowaniem kryje się istota słaba, która używa gniewu jako mechanizmu obronnego.
Wszyscy na pewno kiedyś się zdenerwowaliśmy. Wiemy, jak to jest, gdy ogarnia nas gniew i nie wiedząc kiedy wybuchamy w najbardziej nieodpowiedni sposób. Jednak te doświadczenia oferują nam dobre lekcje, uczymy się dzięki nim, jak ważne jest asertywne podejście, aby radzić sobie z tymi skomplikowanymi sytuacjami, w których nasza emocjonalna dojrzałość jest wystawiana na próbę.
Osoba drażliwa to ta, która nauczyła się komunikować ze światem poprzez gniew i złość, aby uzyskać to, czego chce.
Z drugiej strony, istnieje kluczowy aspekt, który należy wziąć pod uwagę. W dzisiejszych czasach gniew nadal jest tą emocją, która jest mało lub wcale rozumiana. Moglibyśmy powiedzieć w tej chwili, że warto unikać ludzi drażliwych w naszym codziennym życiu, aby zachować równowagę i zdrowie.
Jednak nic nie jest bardziej istotne niż zrozumienie. Dobrze wykorzystajmy psychologię i pozwólmy sobie zrozumieć, że za tym rozzłoszczonym dzieckiem, zgorzkniałym członkiem rodziny i tym szefem, który nie radzi sobie z frustracja kryje się ktoś, kto nie umie posługiwać się innym językiem. Ktoś, kto walczy z samym sobą ani nie wie, co robić ani skąd bierze się ta cała wściekłość i negatywność.
Ludzie drażliwi: dlaczego stosują używanie gniewu?
Francuzi mają bardzo dobre słowo dla tych pasywno-agresywnych zachowań, dla tych, którzy używają złości jako sposobu komunikacji. Używają wyrażenia “sous-entendu”, co oznaczałoby coś w stylu “co jest rozumiane pod, lub to, co jest pod”. Co zatem znajduje się pod tą wilczą skórą, która wykorzystuje tę niszczycielską intensywność emocji? Odpowiedź jest bardzo prosta: istnieje inny wilk, ale jest to ranny wilk.
Zobaczmy niektóre z tych cech, które mogłyby wyjaśnić ten rodzaj zachowań u ludzi drażliwych.
- Nadmierna udręka. Ludzie reagujący gniewem mają tendencję do przechowywania w swoim wnętrzu olbrzymiej udręki. Są to osoby, które już od dziecka martwiły się niczym i na jakikolwiek bodziec reagowały intensywnym lękiem i niepokojem. Jako dorośli przekształcili ten uporczywy niepokój wobec tego, co wymyka się spod kontroli w gniew. Ta emocja to nic innego jak mechanizm obronny, który jest odpowiedzią na wszystko i wszystkich.
- Gniew w odpowiedzi na wszystkie negatywne emocje. Ten profil osobowości nie jest w stanie rozpoznać, czy to, co odczuwa to smutek, rozczarowanie, lęk, niepokój, zaskoczenie czy wstyd. Wszystkie te emocje będą zrozumiane i przetłumaczone w ten sam sposób: na gniew.
- Gniew jest problemem, który się gromadzi. Kiedy pojawia się emocja, która nie jest rozumiana i odpowiednio zarządzana, zaczyna się ona gromadzić. Co więcej, ludzie drażliwi mają ze sobą historię frustracji przechowywanych przez lata. W ten sposób najbardziej nieistotne sytuacje działają jak wyzwalacze dla całego tego potoku gniewu w nich zawartego.
- Gniew i paranoja. Ta relacja jest równie problematyczna, co niezwykła. Ludzie drażliwi są stworzeni z udręki, niezrozumianych, konwulsyjnych emocji i wielkiego bagna wściekłości. Ta architektura w wielu przypadkach powoduje pojawienie się paranoidalnych zachowań. Wszystko jest dla nich zagrożeniem, wzbudza nieufność, myślą, że inni chcą ich skrzywdzić, wyśmiać. Są to bardzo wyczerpujące sytuacje.
Jak nauczyć się radzić sobie z gniewem?
Drażliwi ludzie nie mają dobrej jakości życia. Jest to aspekt, który z klinicznego punktu widzenia nie może i nie powinien być ignorowany. Ponadto, jak pokazują różne badania, ten typ osobowości częściej cierpi na problemy z sercem, udary, problemy układu oddechowego, niską odporność… Gniew sprawia, że chorujemy i, ponadto, ustanawia bariery nie do pokonania między nami i ludźmi, których kochamy.
Tak więc powszechnym faktem przy tego rodzaju osobowości jest to, że stosują tak zwane przemieszczenie gniewu. Mogą być wściekli na coś lub na kogoś, ale rozładowują całą swoją negatywną energię na tych, którzy najmniej na to zasługują: dzieci, partner… Priorytetem jest zatem dawanie tym ludziom zasobów i strategii, aby zrozumieli, że gniew nie jest odpowiednim kanałem komunikacji, to asertywność pozwoli Ci przetrwać znacznie lepiej w każdej sytuacji.
Zobaczmy teraz kilka prostych strategii, nad których powinniśmy się zastanowić, i które mogą nam pomóc lepiej poradzić sobie z gniewem.
- Musimy zrozumieć, czym jest gniew i jaki jest jego cel. Jest to w istocie odpowiedź, którą daje nasz mózg, by zaatakować lub uciec przed niebezpieczeństwem. Jest to czysto biologiczna i fizjologiczna odpowiedź.
- Drugim krokiem jest nauczyć się rozpoznawać własne emocje i rozumieć, co je powoduje. To, co czuję to smutek? Co go spowodowało? Jeśli doświadczam wstydu, co go spowodowało?
- Techniki oddychania. Jednym ze sposobów przekazywania gniewu, który blokuje nasze ciało i umysł, jest nauczenie się relaksu, oddychania, koncentrowania się na napiętych mięśniach i przyspieszonym sercu, aby je uspokoić. Dopiero wtedy pozwolimy sobie na lepsze myślenie i bardziej odpowiednie reagowanie.
- Zastępuj złość asertywnością. Innym istotnym celem ludzi drażliwych jest to, by nauczyli się zachowywać asertywnie, muszą wyprzeć użycie gniewu jako formy komunikacja, aby asertywność stała się ich najlepszym narzędziem.
Podsumowując, wskażemy tylko jeden ostatni aspekt. Czasami osoba drażliwa nie tylko wykorzystuje przemoc słowną, ale także ucieka się do przemocy fizycznej. Nie wahajmy się zatem interweniować w tych przypadkach, podejmując środki, które nas ochronią, jeśli jesteśmy ofiarami, lub działania, jeśli to my cierpimy z powodu niekontrolowanego gniewu.