Osobowość makiaweliczna – dla takich osób najlepszym sposobem radzenia sobie z innymi jest schlebianie im i mówienie tego co chcą usłyszeć. Ten rodzaj osobowości wykazuje głębokie emocjonalne oderwanie, powiązane z cyniczną postawą i charyzmą, co czyni z nich mistrzów manipulacji i oszustwa. Krótko mówiąc, są to emocjonalni partnerzy wysokiego ryzyka.
Każdy, kto przeczytał Księcia Niccolo Machiavellego, rozpozna te i wiele innych cech w poniższym tekście. Ten klasyczny filozof i polityk XVI wieku przyczynił się do ich powstania. Sam Machiavelli stwierdził, że będąc w pozycji władzy można pozbyć się cnót takich jak uczciwość, o ile oszustwo lub zdrada doprowadzą Cię do celu.
W przeciwieństwie do socjopatów, ludzie, których charakteryzuje osobowość makiaweliczna mają absolutną i doskonałą kontrolę nad wszystkim, co robią – przez cały czas.
Jednak ludzie niekoniecznie muszą czytać Machiavellego, aby czuć (według nich samych), że cel uświęca środki. W rzeczywistości nie muszą nawet zajmować się polityką, aby korzystać z tego rodzaju strategii.
Osobowość makiaweliczna jest dość powszechną cechą i stanowi część tego, co psychologia kliniczna nazywa ciemną triadą. Tutaj psychopatia, narcyzm i makiawelizm stanowią niebezpieczny i niepokojący typ osobowości.
Jednak na co dzień częściej spotyka się te cechy osobno, a makiawelizm jest typemnajbardziej rozpowszechnionym. Poniżej omówimy to w bardziej szczegółowy sposób.
Osobowość makiaweliczna: czy dana osoba już się taka urodziła, czy też nabyła tych cech później?
Każdy z nas oszukał i manipulował kimś, aby osiągnąć cel w pewnym momencie swojego życia. Jednak zwykle jest to jednorazowa rzecz, a czasem nawet wynika z dobrych intencji. Może też być częścią mechanizmu obronnego lub chęci przetrwania. Na przykład: “sprawię, by ta osoba tak pomyślała, zostawi mnie wtedy w spokoju i zda sobie sprawę, że nie jestem nią zainteresowany“.
Ludzie o osobowości makiawelicznej uważają natomiast, że wykorzystywanie ludzi dla własnego zysku jest naturalnym zachowaniem. Często myślą, że ci, którzy tego nie robią, są mało inteligentni. Jak wyjaśniają psycholodzy Richard Christie i Florence Geis, twórcy testu MACH-IV makiawelizmu, osoby takie myślą, że “głupiec rodzi się co minutę i trzeba z tego czerpać korzyści“.
Podczas gdy nie brakuje ludzi w polityce, którzy ćwiczą się w stosowaniu sprytnych, wyrachowanych strategii zdobywania i utrzymywania władzy, w naszym codziennym życiu nie spotykamy wielu osób, które używałyby takich metod i postrzegały innych ludzi jako narzędzi służących ich osobistym celom. Czy to oznacza, że jest to cecha genetyczna? Czy machiaweliści już tacy się rodzą?
Eksperci twierdzą, że mają do czynienia z odosobnionymi przypadkami, gdzie istnieje genetyczna predyspozycja do bycia psychopatą. Jednak makiawelizm jest w dużej mierze wynikiem złego wychowania, a dziecko po prostu naśladuje rodziców.
Osobowość makiaweliczna – jakie są cechy takich ludzi ?
Kto nie miał szefa, który zawsze zdobywał to, czego chciał i wykorzystywał innych dla własnych korzyści? Może widziałeś to w romantycznych związkach, a nawet u dzieci, które wyłudzają, grożą i źle traktują swoich kolegów z klasy.
Mentalność makiawelistyczna występuje dość często i pozostawia blizny. Dlatego ważne jest, aby rozpoznać jej główne cechy. Osoby takie:
- Łatwo umieją odkrywać słabości innych ludzi.
- Są dobrymi planistami, wymyślają wyrafinowane strategie manipulowania ludźmi. Ponadto, są w stanie powiedzieć właściwą rzecz we właściwym czasie i zdobyć zaufanie danej osoby.
- Są ambitne i biegłe w kontrolowaniu swoich impulsów, aby uzyskać maksymalne korzyści. Jeśli cel jest tego wart, wolą większy długoterminowy zysk i mogą być bardzo cierpliwi.
- Są charyzmatyczne, często wydają się czarujące i skromne.
- Są przydatne w konkurencyjnych środowiskach pracy w zakresie debatowania, negocjacji itp. Jednak na poziomie osobistym często nie umieją stworzyć trwałych związków.
Najtrudniejsze jest to, że na ogół ten, kogo charakteryzuje osobowość makiaweliczna nie widzi problemu w tym, jaki jest. Uważają się za osoby dobrze funkcjonujące, o dużej zdolności do osiągnięć. To wszystko, co ma dla nich znaczenie. Ich podejście do życia opiera się na utylitaryzmie i materializmie. Dlatego, ponieważ nie cenią emocji, rzadko zdają sobie sprawę z tego, jak wpływają na innych.
Tak więc w nielicznych przypadkach, gdy dana osoba wybiera się do psychologa, wynika to z presji rodzinny lub, częściej, z nakazu sądowego. Ten profil osobowości jest powszechny u przestępców z powodu ich skłonności do oszukiwania ludzi.
Generalnie najbardziej zalecaną strategią jest terapia poznawczo-behawioralna. Dzięki niej pacjent (czasami) może uświadomić sobie swoje zachowanie. Następnie może nauczyć się identyfikować nieuporządkowane myśli i uczucia i przekształcać je. Wreszcie będzie mógł rozwijać w sobie ugodowy i pełen szacunku sposób zachowania.
Jednak na zakończenie należy dodać, że tylko wysoko wykwalifikowani specjaliści powinni zajmować się ludźmi o osobowości makiawelicznej. Tylko oni będą w stanie wyczuć i dezaktywować ich zręczne próby oszukiwania, sugestii i manipulacji.