Kiedy słyszysz nazwisko Beth Thomas, być może w pierwszej chwili nic nie przychodzi Ci do głowy. Jej przypadek stał się jednak znany na całym świecie w latach osiemdziesiątych.
Beth Thomas stała się znana jako dziewczynka psychopatka, która terroryzowała całą swoją rodzinę. Co jednak ciekawe, za całą jej historią stoi ciekawy czynnik wyzwalający, który jeszcze dziś wywołuje w nas gęsią skórkę.
Wszystko, z czym mamy do czynienia w dzieciństwie naznacza nas w pewien sposób. Zostawia w nas trwały ślad. Właśnie dlatego tak ważne jest dbanie o prawidłowy rozwój dziecka na poziomie emocjonalnym, zwłaszcza w początkowej fazie dzieciństwa. Problem w tym, że nie zawsze się tak dzieje, co później niesie za sobą poważne problemy.
Problemy takie uwidaczniają się często wiele lat później, niekiedy już w dorosłym życiu osoby, która nie odebrała odpowiedniego kształcenia pod względem emocjonalnym. Podobnie stało się w przypadku Beth Thomas. Z tego też powodu stała się znana jako dziewczynka psychopatka.
Dr Ken: Czy Twoi rodzice się Ciebie boją?
Beth: Tak.
Dr Ken: Co byś z nimi zrobiła?
Beth: Zasztyletowałabym.
(Fragment rozmowy Beth z psycholog Ken Magid)
Beth Thomas – historia dziewczynki psychopatki
Beth Thomas straciła swoją mamę kiedy miała roczek. Po tym wydarzeniu ona i jej brat zostali pozostawali pod opieką ojca i właśnie wtedy rozpętało się dla niej prawdziwe piekło. Ojciec wykorzystywał dzieci seksualnie, co później zostało odkryte przez lekarzy, co zostało przez nich nagłośnione. Po sześciu miesiącach asystentka socjalna doprowadziła do adopcji dzieci przez rodzinę zastępczą.
Zastępczy rodzice obchodzili się z dziećmi bardzo dobrze. Przez lata usiłowali doczekać się dziecka, ale niestety bez rezultatu. Dlatego powiększenie rodziny o dwójkę dzieci adopcyjnych stanowiło dla nich prawdziwy dar. Jednakże Beth zaczęła cierpieć koszmary, w których “padał na nią jakiś mężczyzna i ranił ją częścią siebie”.
Koszmary nocne bardzo zmartwiły nowych rodziców Beth, jednak najbardziej martwiły ich pewne niecodzienne zachowania dziecka. Zarówno w stosunku do nich, jak i do swojego brata zaczęła być bardzo brutalna. Dochodziło nawet do tego, że zabijała zwierzęta domowe. Była to niekontrolowana wściekłość, która wybuchała w jej wnętrzu. Dziewczynka ponadto masturbowała się w miejscach publicznych, aż do wywołania krwawienia.
Bez cienia wątpliwości zastępczy rodzice postanowili skorzystać z konsultacji u psychologa specjalizującego się w pomocy ofiarom nadużyć seksualnych, dr Ken Magid. To, co odkryto na temat konsekwencji, jakie pozostawia w psychice ofiary nadużycie seksualne okazało się intrygujące.
Beth udzielono pomocy
Doktor Ken Magid zdiagnozował u Beth Syndrom Zaburzenia Więzi, który uniemożliwiał jej utrzymywanie normalnych relacji z innymi ludźmi. Zastosowano wobec niej odpowiednio dobrane środki ostrożności, żeby w ośrodku pomocy nie mogła wyrządzić krzywdy innym i sobie samej. W miarę jak jej sytuacja ulegała poprawie, znoszono restrykcje.
Można by jednak zapytać: Beth była psychopatką czy socjopatką? Psychopatia to wrodzona tendencja antyspołeczna wynikająca z braku aktywacji pewnych ośrodków mózgu odpowiedzialnych za emocje, poszczególne impulsy i podejmowanie decyzji. W socjopatii natomiast kluczowym czynnikiem jest otoczenie. W przypadku Beth winę ponosi ojciec, który dopuścił się nadużyć. Nie można jednak łatwo określić typu osobowości Beth.
“Beth jest odizolowana od rodziny na skutek Syndromu Zaburzenia Więzi, która znajduje przyczynę przede wszystkim na kontroli, prześladowaniu i poniżaniu dzieci.”
-José Luis Cano Gil-
Uwaga, jaką poświęcono Beth Thomas przyniosła rezultaty i ostatecznie zaadoptowała się ona do życia w społeczeństwie. Nauczyła się kontrolować towarzyszące jej uczucie gniewu, a także ponosić odpowiedzialność za swoje czyny. Jednakże terapeuci, jak na przykład José Luis Cano uważają, że Beth nauczyła się oszukiwać, zważywszy na to, że nie pracowano nad jej bólem i nienawiścią, ale skupiono się na konsekwencjach jej negatywnych czynów.
Mimo swej trudnej przeszłości, Beth Thomas jest dzisiaj pielęgniarką, która udziela się na konferencjach dotyczących metod wychowawczych używanych w stosunku do dzieci cierpiących na Syndrom Zaburzenia Więzi. Jej liczne zasługi pozwoliły jej zdobyć wiele nagród i uczynić z niej kobietę sukcesu. Utrzymuje też pozytywne relacje ze swoimi współpracownikami, a z jej twarzy emanuje gorący szczery uśmiech.
Przykład Beth pozwala nam zastanowić się nad potrzebą, by dzieci mogły się cieszyć dobrym dzieciństwem. Jak widać złe warunki wychowawcze rzutują na całe życie danej osoby, czasami powodując straszne konsekwencje.