Kochanie drugiej osoby jest zawsze warte zachodu, niezależnie od wieku i okoliczności. Jednakże nie każdy rodzaj miłości nam służy. Jeśli kochanie kogoś powoduje szkody, tłamsi nas lub powstrzymuje od bycia sobą, nie jest ono dla nas dobre. Nie wtedy, gdy z jego powodu coś w nas nawarstwia się, tworząc górę nieszczęścia.
Nikt nie rodzi się jako skarbnica wiedzy na temat miłości. Uczymy się, cierpimy, płaczemy, śmiejemy się i znów się uczymy. Zdobywamy wiedzę poprzez nasze najbardziej intensywne emocje. Te, które sprawią, że się sypiemy na kawałki lub te dodające wartości naszemu życiu, niczym mądre dusze o otwarty sercu.
Kochannie kogoś jest przygodą, a jednocześnie żeglugą w nieznane. Podjęcie szansy na prawdziwą miłość będzie zawsze tego warte, o ile zachowamy przy tym poczucie własnej wartości, stanowiące nasz spadochron. Musimy również zachować dojrzałość przy wyznaczaniu granic i priorytetów, z których głównym powinno być zawsze szczęście osobiste.
Jak rozpoznać, że kochanie przynosi nam więcej radości, niż cierpienia?
Nie istnieje magiczna formuła, działająca jednakowo na wszystkich. Każdy z nas ma inną historię, własne wartości i sposoby rozumienia osobistych związków. Jednakże, biorąc pod uwagę to, ze wszyscy pragniemy być szczęśliwi i nie cierpieć, dobrze byśmy pamiętali o tych interesujących wskazówkach, które pomogą wskazać nam odpowiedni kierunek.
1.Nie idealizuj osoby, którą kochasz
Niejednokrotnie nakryjesz się, rozmawiając z kimś o tym, jak twoje kochanie: “Jest idealnym mężczyzną/idealną kobietą. Wie jak się czuje, na pierwszy rzut oka. Sprawia, że śmieję się i marzę, wszystko z nim/nią związane, jest idealne. Jestem niewiarygodną szczęściarą/szczęściarzem.”
Możliwe, iż jest to prawda i osoba ta rzeczywiście posiada wspaniałe cechy. Jednak powinieneś unikać oglądania świata przez różowe okulary, które powstrzymują cię przed zobaczeniem, jak wygląda rzeczywistość.
Miłość przepełnia nas i rozpala. Sprawia, że czujemy się ponownie, jakbyśmy mieli piętnaście lat i powstrzymuje nas przed zdaniem sobie sprawy z tego, że tak naprawdę przekładamy nasze własne pragnienia i potrzeby, na partnera.
Nigdy nie idealizuj. Istotne jest kochanie drugiej osoby dokładnie taką, jaka ona jest, w całej jej złożoności, ze wszystkimi jej zaletami i wadami, które każdy przecież posiada. W końcu, miłość to tak naprawdę ogromne zmaganie, by spoić dwie, dalekie od ideału osoby, w jedną, idealną całość. Możemy cię jednak zapewnić, że jest ono warte zachodu.
2.Nie oddawaj wszystkiego w zamian za nic
Co byś był w stanie zrobić w imię miłości? Czy porzuciłbyś własną rodzinę? Przeprowadził się do innego miasta? Pozostawił swoich przyjaciół? Czy przełożyłbyś swoje potrzeby ponad potrzeby twojego partnera? Czy wyzbyłbyś się dla nich swoich własnych wartości? Odpowiadając na te pytania pozostań obiektywny.
Kochanie kogoś nie powinno oznaczać oddawania wszystkiego co się ma, w zamian za nic. Związki pełne miłości stanowią nieustanną wymianę, w której obie ze stron wygrywają i nie ma przegranych. Nie chodzi w nich o grę o władzę ale o równowagę bogactwa i tego co można odkryć. Chodzi o wspólne wysiłki oraz kompromisy.
3. Kochanie, a nie posiadanie
Gdy w twoim związku pojawią się mury, zaczyna brakować ci powietrza. Gdy twój partner zabrania ci czegoś robić lub prowokuje kłótnie, gdy ich słowa podszyte są szantażem, represjonowaniem, obwinianiem, ultimatum; miłość wasza przynosi ogrom smutku, nie radości.
Gdy kochanie kogoś wiąże się z podległością, zaborczością i kontrolowaniem, to nie jest to dojrzałe i świadome uczucie. Jest to uczucie samolubne, które przedkłada swoje własne potrzeby i lęki na pierwsze miejsce. Uwolnij się od niego.
4. Prawdziwa miłość zacząć trzeba od samego siebie
Czy samolubne jest kochanie samego siebie? Ależ nie. Istnieje wiele osób, które przez całe swoje życie czekają na idealną osobę. Skaczą oni od związku do związku, nie znajdując w nich nigdy partnera swoich marzeń.
Nie szukaj nikogo kto wypełniłby twoją pustkę lub pozbawił cię lęków. Sam uczyń z siebie swoja idealną osobę, dojrzej, odnajdź balans i zabezpiecz się wszystkim co odnajdziesz na świecie, włącznie ze sobą.
Jeśli nie nauczysz się, czym jest kochanie samego siebie, spędzisz całe swoje życie pragnąc by inni cię pokochali i spełniali potrzeby, które odczuwasz w tej określonej chwili. Nie możesz zobowiązywać nikogo by naprawił twoje problemy, mankamenty czy zagoił twoje rany. Nie możesz zobligować nikogo do tego, by kochał cię bezwarunkowo, jeśli najpierw sam nie pokochasz siebie.
Gdy już to uczynisz, nabierzesz do siebie szacunku i przestaniesz obawiać się bycia samotnym, będziesz w stanie zaofiarować drugiej osobie bardziej kompletną, dojrzałą miłość. Taką, która wypełni was oboje radością, a nie cierpieniem.
Takie kochanie kogoś, które nie zna cierpienia, jest tym ofiarowanym w sposób dojrzały i integralny, bez oczekiwania na coś w zamian. zawiązek, który potrafi wzbogacać obie strony bez użycia szantażu, stworzony jest przez osoby, które się uzupełniają. Sprawiają one , że życie staje się piękne, radosne, staje się przygodą – takie, z którego każdego dnia można czerpać naukę.
Ilustracje, dzięki grzeczności Davida Renshaw