Dojrzałość emocjonalna niekoniecznie musi nadejść wraz z określonym wiekiem. Świat jest pełen dorosłych, którzy odnieśli sukces zawodowy mimo, że ich zdolności emocjonalne znajdują się na poziomie trzylatka. Dojrzałość emocjonalna jest skomplikowana i osobista. Ma ona związek z poczuciem własnej wartości, empatią i szacunkiem.
Niektórzy postrzegają okres dojrzewania jako beztroski czas, taki, w którym można być szalonym. Ludzie po prostu wzdychają i mówią: “no cóż, dorosną, wciąż są młodzi”.
Czasami zapominamy, że samo osiągnięcie dorosłości nie znaczy wiele. Dorosłość nie zapewnia automatycznie uczuciowej dojrzałości, wiedzy ani słuszności. Nie powoduje, że jesteś odporny na błędy, chroniony przed frustracją lub stajesz się ekspertem od związków.
“Dojrzałość osiąga się, gdy dana osoba przedkłada wartości długoterminowe nad natychmiastowe przyjemności.”
-Joshua L. Liebman-
To błędne podejście do dorosłości może w rzeczywistości wynikać z samego słowa “dojrzałość”. Wszyscy zakładamy, że mózg przechodzi określone etapy wzrostu. Sądzimy, że gdy się starzejemy, każda część mózgu rozwija się, aż w końcu osiąga szczyt doskonałego, naturalnego wyczynu inżynierii, jakim jest kora przedczołowa, obszar mózgu odpowiedzialny za podejmowanie decyzji i planowanie oraz kierowanie zachowaniami społecznymi.
Ale jak wyjaśnia neuronauka kognitywna, mózg ciągle się rozwija. Badania opisane w Journal of Neuroscience wyjaśniają, że wiele włókien skojarzeniowych białej istoty mózgu nigdy nie przestaje rosnąć. Są one związane z zadaniami poznawczymi. Ale ma to miejsce tylko wtedy, gdy utrzymujesz aktywny tryb życia, patrzysz na życie z ciekawością i udzielasz się towarzysko.
Próbujemy tutaj powiedzieć, że dojrzałość emocjonalna pojawia się nie tylko po 30 lub 40 roku życia. Plastyczność i potencjał mózgu zależą od wcześnie rozpoczętej i ciągłej nauki oraz interakcji z innymi. To podczas “radosnych wygłupów” dzieciństwa powinniśmy uczyć się zarządzania emocjami. Jeśliby tak było, nie mielibyśmy dorosłych w średnim wieku reagujących jak czterolatki.
Wszyscy staramy się wyglądać na dojrzałych emocjonalnie
Wszyscy prezentujemy się jako dojrzali, kompetentni i odnoszący sukcesy. Czy nie chcesz dobrze wyglądać przed innymi? Społeczeństwo wymaga od nas posiadania wszelkiego rodzaju zdolności. Jednak, jak wyjaśnia socjolog, Tony Campolo, wypełniamy świat emocjonalnie skarłowaciałymi dorosłymi.
To nie znaczy, że są złymi ludźmi. Są po prostu mężczyznami i kobietami, którzy nie są w stanie być szczęśliwi lub dzielić się tym uczuciem. Nie wiedzą, jak tworzyć produktywne, funkcjonujące środowisko. Według ekspertów jest kilka powodów. Jeden dotyczy bezpośrednio dzieciństwa, o którym eksperci gromadzą o wiele więcej informacji niż poprzednie pokolenia.
Większość ludzi dorasta, zarządzając tysiącami bodźców, danych i zachęt. To w domu i szkole muszą uczyć się umiejętności i przygotować się do wejścia na rynek pracy oraz na łono społeczeństwa. Ta część działa. Problem polega na tym, że “wypełniamy” ich umysły, ale nie ćwiczymy ich mózgów w kierunku jednej z najważniejszych umiejętności spośród wszystkich: dojrzałości emocjonalnej. Wyjaśnijmy raz na zawsze: nie ma sensu uczyć się różnych rzeczy, jeśli nie wiesz, jak pracować w zespole lub radzić sobie z frustracją.
Nie ma sensu być dyrektorem naczelnym, jeśli nie posiadasz wysokiej inteligencji emocjonalnej. Jeśli nie wiesz, jak promować dobre środowisko pracy lub być empatycznym, nie powinieneś zajmować takiego stanowiska.
Dojrzałość emocjonalna wymaga pokory i siły woli
Dojrzałość emocjonalna nie przychodzi z wiekiem, ale można do niej zachęcać od najwcześniejszych lat życia. Nie zdobywa się jej także na skutek doznanych krzywd. Oznacza to, że nie musisz przechodzić przez tony przeciwności, aby wiedzieć, czym jest życie lub być silną osobą. Nie istnieje punkt, w którym by się rozpoczynała, ani nie ma bodźców, które by ją wyzwalały oferując możliwość empatii, refleksji, asertywności lub umiejętności rozwiązywania konfliktów.
“Długo żyłem wśród dorosłych. Widziałem ich zupełnie z bliska. Ale nie zmieniłem mego zdania o nich”
-Antoine de Saint-Exupéry, Mały książę-
Dojrzałość emocjonalna to codzienna inwestycja, ciągłe przebudzenie. Aby to zrobić, musisz rozwijać nawyki i strategie, które będą działać tylko wtedy, gdy będziesz je realizował używając siły woli i będąc pokornym.
Jak rozwinąć dojrzałość emocjonalną
Oto kilka kluczowych punktów, które pomogą ci rozwinąć dojrzałość emocjonalną:
- Błędy to błędy. Nie uciekaj od nich, po prostu przyjmij je do wiadomości i ucz się na nich.
- Nie bój się zmian, ponieważ pomagają ci się rozwijać.
- Nie jesteś centrum wszechświata. Ale jesteś częścią całości i jesteś ważny. Szanuj innych i siebie.
- Zwracaj uwagę na emocje innych ludzi i ćwicz praktyczną empatię. Nie wystarczy po prostu zrozumieć inną osobę; musisz pokazać, że ją rozumiesz. Uczucie bez działania jest bezużyteczne.
- Ćwicz brak przywiązania. Nie pozwól, aby cokolwiek lub ktokolwiek był dla ciebie tak ważny, byś zatracił samego siebie. Chroń swoją zdolność do decydowania, działania, bycia wolnym.
- Zaakceptuj to, że od czasu do czasu przegrasz, ale rozumiejąc jednocześnie, że nigdy nie wolno się poddawać
- Przestań narzekać i skupiać się na rzeczach, których nie lubisz. Jeśli coś sprawia, że czujesz się niekomfortowo lub nieszczęśliwie, miej odwagę to zmienić lub po prostu zaakceptuj.
Teraz powinno być już oczywiste, że dojrzałość nie nadchodzi wraz z upływem lat, ale powstaje dzięki temu, czego nauczyłeś się przez całe życie – niezależnie od tego, czy masz 20, 30 czy 70 lat. Zamień natychmiastowe nagrody na długoterminowe wartości, poznaj siebie i swoje emocje.
Obrazki dzięki uprzejmości Josephine Wall